ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार

              " जसे लोखंड वितळून साच्यात ओतले जाते तसेच आपण पुन्हा पुन्हा आपले जीवन भक्तीमध्ये वितळून आध्यात्मिक शिस्त अंगी बाणवली पाहिजे."

 

प्रकरण नऊ 

साधनापथावरील पत्रे

१८ सप्टेंबर १९८९ 
               हे भगवान ' साईराम '
                           अनंत कोटी प्रणाम !
               तुम्ही म्हणालात की तुम्ही आणि कान्हा एकच आहात, हे खोटं आहे की काय ? तुम्ही मला का बरं एवढा मनस्ताप देता ? तुम्ही म्हणालात, " माझ्या कृपेवर तुझा अधिकार आहे. हवी तेव्हा हक्कने मागून घे. माझ्या कृपेसाठी तुला हात पसरावे लागणार नाहीत." माझी आज काय दशा झाली आहे पहा . आज मी एखाद्या भिक्षेकऱ्यासारखी सर्वांपुढे हात परसरते आहे. कालच मी संन्यासिनी अंबिकाप्रिया यांना पत्र लिहिले. मी त्यांना माझ्यासाठी, माझ्या साधनेसाठी प्रार्थना करण्याची विनंती केली . मी अनेक संतमहात्म्यांकडेही यासाठी रडून आर्जव करत आहे. मी रोज समस्त भक्त, ज्ञानी सिध्दपुरुष, चिरंजीवी यांच्याकडे प्रार्थना करते की त्यांनी माझ्या आध्यात्मिक प्रगतीसाठी मला आशीर्वाद द्यावेत. स्वामी, मला तुमची कृपा केव्हा प्राप्त होणार ?
              कान्हा, तू गजेंद्रावर नाही का करुणा केलीस, तू त्रिवक्रामध्ये नाही का परिवर्तन घडवलेस ? तू एका शिळेचे स्त्रीमध्ये रूपांतर केलेस, ना ? तू गोवर्धन पर्वत उचललास, होय ना ? माझ्या विनवण्यांकडे तू दुर्लक्ष का करतो आहेस ? तू जर मला सोडून दिलंस तर मी कुठे जाऊ ?
              " मी आणि साई एक आहोत " असे कान्हा म्हणाला ते खोटं आहे का ? मी तुमचा आवाज ऐकला हेही खोटं आहे का ?
              कान्हा, कान्हा कृपा करून तुझ्या कृपेचा वर्षाव कर. 

तुमची प्रिय बालिका 

वसंता 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम  

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार

                " ज्याप्रमाणे निर्वात जागी ठेवलेला दिवा न फडफडता तेवत असतो त्याप्रमाणे आत्मज्योत तेजाने निरंतर तळपत असते." 

प्रकरण नऊ

साधनापथावरील पत्रे

३ सप्टेंबर १९८६ 

माझ्या दिव्य भगवंताच्या चरणकमलांना 

                      अनंत कोटी प्रणाम !
            स्वामी हे पत्र म्हणजे तरी काय आहे ? पहाटे चार वाजल्यापासून रात्री झोपेपर्यंत मी सतत तुमच्याशी बोलत असते. मग आता नवीन सांगण्यासारखं काय आहे ? गेले दोन दिवस माझे मन आनंदाची अनुभूती घेत आहे. रात्रंदिवस मला तुमचे सान्निध्य जाणवत आहे. प्रत्येक कर्म करताना तुम्ही माझ्या समीप असल्याची अनुभूती येत आहे. प्रभू !केवढा हा कृपेचा वर्षाव ! प्रत्येक क्षणी मला तुमचे अस्तित्व जाणवावे, ही माझी इच्छा शेवटी तुम्ही पूर्ण करत आहात. लहान वयापासूनच आंडाळप्रमाणे माझ्या जीवनाचे ध्येय आहेत, असे मला वाटे. जर आंडाळप्रमाणे मी तुमच्यामध्ये सदेह विलीन झाले तर मी तुमची अनुभूती कशी घेऊ शकेन ? जर मी खडीसाखर बनले तर मी त्या गोडीची चव कशी घेऊ शकणार ? म्हणून आता माझे ध्येय आहे चार्लस् पेनं ! त्याच्या प्रमाणेच मलाही प्रत्येक क्षणी तुमची प्रत्यक्ष अनुभूती घ्यायची आहे. मला तुमचे दर्शन, स्पर्शन आणि संभाषण हवे आहे. बाबा, कृपया माझ्यावर करूणा करा, जास्तीत जास्त करूणा करा. स्वामी, तुम्हीच माझे आश्रयस्थान आहेत. माझे रक्षणकर्ते आहेत. शरणम् शरणम्. 

तुमची प्रिय बालिका 

वसंता 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....

जय साईराम

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

          " परमेश्वर केवळ एकच आहे, आपण सर्वजण त्याची लेकरे आहोत हे सत्य आहे." 

प्रकरण नऊ 

साधनापथावरील पत्रे 

                   प्रभू ! तुमच्या मनोरंजनासाठी तुम्ही हे विश्व निर्माण केलेत. तुम्ही निर्माण केलेला मानव जेव्हा मार्गावरून घसरला तेव्हा त्याला सुधारण्यासाठी, आपल्या छत्रछायेत घेण्यासाठी तुम्ही भूतलावर आलात. तुम्ही आमच्यासाठी  अनेक महान कार्ये केलीत. स्वामी ! साईराम !तुम्ही आतापर्यंत केलेल्या वाटचालीने तुमचे पाय दुखत असतील. बोलून बोलून तुमचे दिव्य मुखही थकले असेल. 
                   हे प्रभूवरा ! या सर्वासाठी आम्ही तुमचे आभार कसे मानावे ?
                   तुमच्या निर्मितीतील एका अज्ञात कोपऱ्यात राहणाऱ्या माझ्यासारख्या एका यःकश्चित जीवामध्ये परिवर्तन घडवण्यासाठी तुम्ही कृपा वर्षाव केलात. 
                   तुमच्या दिव्य चरणांवर अनेक प्रणाम. प्रभू तुम्हीच माझे रक्षण करत आहात. तुम्हीच माझा आसरा आहात. मी पूर्णपणे तुमच्यावर विसंबून असावे ;तसेच मला क्षणोक्षणी तुमच्या सान्निध्याची अनुभूती घेता यावी, यासाठी कृपा करून मला आशीर्वाद द्या. 
                   हे प्रभू, मी तुम्हाला क्षणभरही विसरू शकत नाही. साईराम, साईराम तुम्ही माझ्यावर काय जादू करत आहात ? पुन्हा पुन्हा मी तुमच्या दिव्य चरणांवर नतमस्तक होत आहे. ही माझ्या प्रेमाची छोटीशी झलक आहे. तुम्ही दाखवलेल्या करुणेप्रति माझ्या कृतज्ञतेची झलक आहे. तुमच्या दिव्य चरणांशी मी संपूर्ण शरणागत झाले आहे. स्वामी, कृपया माझा स्वीकार करा. तुम्हीच माझे एकमेव आश्रयस्थान आहात. 

तुमची प्रेमळ बालिका 

वसंता 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम    

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

          "  सर्व गोष्टींची अनुभूती घेण्याची इच्छा ठेवू नका तर सर्वांतर्यामी परमेश्वराची भक्ती करा. "

प्रकरण नऊ 

साधनापथावरील पत्रे 

 

६ फेब्रुवारी १९८६ 

माझ्या प्रेमभगवानांच्या दिव्य चरणकमली, 

                            कोटी कोटी प्रणाम ! 
               स्वामी, माझे प्रभू, दररोज तुम्ही मला तुमचे अस्तित्व जाणवून देत आहात. मला तुमचे सान्निध्य जाणवते. गेले दोन दिवस माझे मन आनंदात विहरत आहे. प्रभू, माझे साईराम, तुम्हीच माझे सर्वस्व आहात. मी प्रत्येकामध्ये तुम्हालाच पाहते. संपूर्ण जग आनंदात असू दे. 
              स्वामी, कृपा करून जगातील सर्व दुःखे दूर करा. स्वामी तुमची करुणा अपरंपार आहे. त्याचे मोजमाप तरी कसे करणार ? कृपा करून लोकांचे दुःख दूर करा आणि त्यांना योग्य मार्गावर वाटचाल करण्यासाठी मार्गदर्शन करा. हे भगवान ! तुम्ही अवतार बनून अवतरला व भूतलावरील जनांची सेवा करत आहात. केवढी ही करुणा ! याची कशाशी बरोबरी करता येईल का ? 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

           " कोणत्याही एकाग्रतेने व मनःपूर्वक केलेल्या कृतीमधून प्रेम प्रकट होते."

प्रकरण नऊ 

साधनापथावरील पत्रे 

२१ डिसेंबर १९८५ 
           माझ्या प्रिय प्रभूंच्या दिव्या चरणकमळी, 
                       अनंत कोटी प्रणाम !
           स्वामी, तुम्हाला माझी तळमळ नाही का समजत ? मला तुम्हाला प्राप्त करायचे आहे. तुम्हाला ही तृष्णा माहित नाही का ? मला सांगा नं की मी तुमची भक्त आहे. कृपा करून माझा स्वीकार करा. मन व देहाच्या विकारांमुळे मी दुःख सोसते आहे. स्वामी, तुमच्या व्यतिरिक्त मला कुणाचा आश्रय ? मला पूर्ण श्रद्धा प्रदान करा. 
             हे भगवंता, कर्माचे ओझे कमी करून मला मुक्त करा. तुमचे क्षणभरही विस्मरण होणार नाही, असा मला वर द्या. मी तुमची जास्तीत जास्त अनुभूती घेऊ शकेन, असा मला आशीर्वाद द्या. तुम्हीच माझे एकमेव आश्रयस्थान आहात. 

तुमची प्रिय बालिका 

वसंता 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

" सौंदर्य भक्तीचे दुसरे नांव आहे."

प्रकरण नऊ 

साधनापथावरील पत्रे 

              " आपल्या जीवनातील प्रत्येक क्षण म्हणजे परमेश्वसोबत राहण्याची संधीच आहे." 
               माझ्या आयुष्यामध्ये कोणतेही गुपित नाही. मग माझ्या प्रभूंना ही पत्रे मी पेटीत का दडवून ठेवू ? ही पत्रें, पथावरील अश्रूंच्या मागे राहिलेल्या खुणा व भक्तीमधील आनंद व्यक्त करण्यासाठी रडत आहेत. उत्तुंग शिखर चढणाऱ्या गिर्यारोहकाप्रमाणे ही ( पत्रे ), परमेश्वरप्राप्तीचे परमोच्च शिखर गाठणाऱ्या साधकांनी अनुसरलेली बिकट वाट आणि या प्रवासातील जीवात्म्याच्या सत्वपरीक्षा यांचे यथार्थ दर्शन घडवितात. वाचकांना त्यांच्या आध्यात्मिक प्रवासात ही भक्तिभावपूर्ण पत्रे सहाय्य्यभूत ठरतील, अशी मला आशा वाटते आणि म्हणून मी या पत्रांचा समावेश करत आहे. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार

" परमेश्वराला अनुभूती घेण्यासाठी भूतलावर अवतरावे लागते." 

प्रकरण आठ 

प्रेमभाव रूप धारण करतात 

               ध्यानात स्वामींनी मला सांगितले की मी माझ्या उदरातून त्या मुलांना वेगवेगळ्या मातांकडे पाठवावे. २००१ मध्ये मी एक बालक श्रीलंकेतील एका जोडप्याला दिले. २००२ मध्ये वेगवेगळ्या ठिकाणी ६ बालकांनी जन्म घेतला. ही जन्मलेली सहा बालके म्हणजे अवतारकार्यात सहाय्य करणारी नवरत्ने आहेत. भाव रूप कसे धारण करतात, याचेच हे उदाहरण आहे. ध्यानामध्ये केवळ आमच्या भावसंगमातून सहा बालके प्रत्यक्ष जन्माला आली. याप्रमाणे स्वामींचे भाव आणि माझे भाव यातून नूतन सृष्टी निर्माण होईल. स्वामी २००० सालातील हे उदाहरण दाखवत आहेत. आज २००९ साल चालू आहे. माझी सर्व साधना पूर्ण झाली आहे. 

जय साईराम

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार 

          " जेव्हा सत्य आणि प्रेम यांचा संयोग होतो तेव्हा प्रेम, ज्ञान आणि सत्य यावर अधिष्ठित नव्या विश्वाची निर्मिती होते. "

प्रकरण आठ

प्रेमभाव रूप धारण करतात

               हिंदूचा विश्वास आहे की मनावर बिंबलेले ठसे आपला पुढील जन्म ठरवतात. हे पुनर्जन्माचे तत्वज्ञान आहे. माझी सर्व काव्ये व गीते माझ्या मनावरील खोल ठशांच्या तात्विक वृत्तीचे निदर्शन करतात. उदा. कृष्ण माझे प्राणतत्व आहे हे वयाच्या पाचव्या वर्षीच मला कसे समजले ? हे माझे गतजन्मीचे संस्कार आहेत. कृष्णावतारात मी राधेचे प्रेम दर्शवले. राधेचे प्रेमच या जन्मातसुद्धा असून ते अधिक व्यापक व गहिरे झाले आहे. 
                रुपेरी बेटावर स्वामींनी एक पारिजातकाचा वृक्ष निर्माण केला. त्या पारिजातक वृक्षाखाली बसून स्वामी आणि मी बोलत असू. एकदा स्वामी म्हणले," तुझी विनयशीलता आणि भक्ती पाहून ही पारिजातकाची फुले तुझ्यासाठी पायघड्या बनतील आणि मग आपल्याला बसून बोलण्यासाठी फुलांचा गालिचा बनतील." नंतर माझ्या उदराला स्पर्श करून ते म्हणाले," तू अमृत कलश आहेत. नऊ मुले जन्माला येतील." मी खूप घाबरले. मी नऊ मुलांना कसा काय जन्म देणार ? 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....

जय साईराम