ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

        " प्रत्येक गोष्ट परमेश्वराशी जोडा. सर्वांमध्ये केवळ चांगले पाहिल्यास त्यांची चैतन्य शक्ती तुमच्या मधे प्रवाहित होईल. "

भाग नववा 

आत्मगीते 

पत्र पहिले 

३ फेब्रुवारी २०४७ रविवार रात्री १२ वा. 

प्रिय मित्र विजय यास, 

           तुला माहित आहे का आता किती वाजले आहेत ? मध्यरात्री झालीय, १२ वाजले आहेत. माझ्या मनामध्ये उसळणाऱ्या भावलहरी मी तुझ्याजवळ व्यक्त करत आहे. तुझी बहीण प्रेमा माझ्यासमोर निश्चलतेने गाढ झोपली आहे. तिचे चंद्रासारखे सुंदर मुखमंडल कृष्णकुंतलरूपी मेघांमध्ये विश्रांती घेत आहे. ती एखाद्या शांत , समाधानी बालकासम झोपी गेली आहे. एक संपूर्ण युग ती माझ्या जवळिकीसाठी तळमळ होती. 

           मातेजवळ असताना बालकाला सुखरूप आणि सुरक्षित वाटते. माझ्यासमवेत प्रेमालाही असेच वाटते. ती माझ्या प्रेमासाठी लहानलेली होती. तिला हवे असलेले प्रेम व सुरक्षितता केवळ माझ्याकडूनच मिळेल हे ती जाणत होती. म्हणून केवळ माझ्या प्राप्तीसाठी ती तपस्विनीचे जीवन जगली. तिची मनोकामना पूर्ण झाल्यामुळे ती शांत झोपली आहे. माझ्या चिंतनात किती रात्री तिने जागून काढल्या आहेत. तिचा निरागस चेहरा मला नवजात शिशुची आठवण करून देतो. ही माझी पत्नी आहे का माझे मूल ?

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम