गुरुवार, ३० सप्टेंबर, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 
         " परमेश्वराप्रत पोहोचण्याच्या प्रवासामध्ये (मनातील ) भाव अत्यंत महत्वाचे आहे. "
 
मन आणि विषय 

         ... हे परमेश्वराच्या सर्वव्यापकत्व या तत्वाशी जोडते. 
         ... हे 'सर्वतो पानिपादम् ' या श्लोकाची आठवण करून देते. 
         ... 'सर्वतो पानिपादम्' या श्लोकामुळे स्वामीच सर्वकाही आहेत हा विचार मनात येतो. 
            दुसऱ्याच क्षणाला मी मोराच पीस पाहते, आणि मी त्याला कृष्णाच्या रूपाशी जोडते. माझ्या विचारांची शृंखला मोरपीसापासून सुरु होते आणि परमेश्वरापर्यंत जाऊन संपते. मोर हा 'विषय', विचारांची शृंखला म्हणजे मनअशाप्रकारे मी जे पाहते त्याला परमेश्वराशी जोडते. 
            या विचारांच मूळ काय ? त्याचा उगम कुठे ? एक विचार आला की लगेच दुसरा त्याच्यामागे येतो, मग तिसरा. अशाप्रकारे, सर्व विचार उभे राहतात. या विचारांचा उगम कुठे ? परमेश्वर, फक्त परमेश्वर. माझे सर्व विचार फक्त परमेश्वरापासून उगम पावतात. मी प्रत्येक गोष्टीचा फक्त उगमच पाहते, म्हणून ते आदिमूल होते. माझ मन अशाप्रकारे विचार करते. आता 'विषय' बघू या. 

संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 
जय साईराम 

रविवार, २६ सप्टेंबर, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

" या जगामध्ये आपण केवळ धडे घेण्यासाठी जन्म घेतला आहे."

३ 

मन आणि विषय 


           उदाहरणार्थ, जेव्हा मी दरवाजा बघते, तेव्हा तो केवळ दरवाजा म्हणून  न पाहता मोक्षाचे द्वार म्हणून पाहते. ' उशी ' ला तामीळमध्ये ' तलै यणै ' असा शब्द आहे; त्याचा अर्थ ' डोक्याच बांध घालण ' असा आहे. पण मी म्हणते, ' हे डोक्याचे बांध घालुन नाही, तर मनात उठणाऱ्या विचारांना बांध घालण होय. ' याप्रमाणे, मी जे पाहते त्याला परमेश्वराशी जोडते. माझे सर्व विचार परमेश्वराकडेच वळलेले आहेत. लहानपणापासून मी माझ्या इंद्रियांना आणि मनाला अशाप्रकारे परमेश्वराशी जोडण्याची सवय लावली. प्रत्येक गोष्टीत इंद्रियांना आणि मनाला अशाचप्रकारे परमेश्वराशी जोडण्याची सवय लावली. प्रत्येक गोष्टीत मी परमेश्वर पाहते. माझ मन फक्त ईश्वराशी योग साधते म्हणूनच माझे सर्व विचार फक्त त्याच्यावरच केंद्रित असतात. माझ्यासाठी 'माझे' असे फक्त परमेश्वरच आहे. 

           इथे अजून एक उदाहरण देते. मुक्ती निलायममध्ये अनेक मोर फिरत असतात. पण मोर माझ्या दृष्टीस पडले की मला लगेच ' द पीक ऑफ आय इज पीकॉक्स आय ' हा मी लिहिलेला निबंध आठवतो.    


संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम 

गुरुवार, २३ सप्टेंबर, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

पुष्प - ४५

ध्यात्मिक माया 

            एकदा एका गावकऱ्याने साधूला विचारले," तुम्ही मला सांगता की देवावर प्रेम कर, पण हे कसे करावे "? साधूने विचारले ," तू कोणावर सर्वात जास्त प्रेम करतोस? " त्याने सांगितले," मी कोणावरच प्रेम करीत नाही , पण मला माझे कोकरू खूप आवडते." साधू उत्तरले, " मग तू कोकराला देव समज व त्याची पूजा कर." मनाची एकाग्रता खरी महत्वाची. आपले मनच एका गोष्टीवर केंद्रित झाले पाहिजे. आपल्याकडे श्रद्धा व भक्ती असली पाहिजे. मी हे लिहीत असताना मला एका भक्ताचा फोन आला. त्या म्हणाल्या, " दुसऱ्या एका भक्तांच्या घरी माझ्या चित्रावर विभूती साक्षात झाली आणि प्रसादासाठी ठेवलेल्या केळावर ' ओम् ' हे पवित्र अक्षर उमटले. मी तिला सांगितले " हे त्या भक्ताच्या श्रध्देमुळे व विश्वासामुळे झाले ."

            अशा कृपाप्रसादाच्या घटना भक्ताची परिपूर्ण श्रद्धा व प्रेम यामुळे घडतात. देवाचे आशीर्वाद अनाकलनीय पद्धतीने व्यक्त होत असतात. 

            जिथे जिथे मनाची एकाग्रता असेल तिथे यश नक्कीच मिळेल. मग ते कोकरू असले काय वा माणूस असला काय ? ऋषी असले काय की देव असला काय ? तुम्ही केवळ परमेश्वरचरणी, जे शुद्ध व पवित्र सत्य आहे, व जो तुमच्या सर्व प्रार्थना ऐकतो त्याच्या चरणी आश्रय घेणे श्रेयस्कर आहे. परमेश्वरावर मन एकाग्र करा. साधनेद्वारे तुम्ही तुमच्या अंतर्यामी असलेल्या परमेश्वरांस बहिर्यामी करा. 

संदर्भ - श्री वसंतसाईंच्या ' चमत्कार माया ' ह्या पुस्तकातून 

जय साईराम    

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 
सुविचार 
" कर्मफलाचा त्याग केल्यानंतरच परमेश्वर प्राप्ती होते."
 
मन आणि विषय 

            आता माझ जीवन पाहू या. मी कशी जगले ? मी जे काही बघते, त्याचा परमेश्वराशी संबंध जोडते. उदाहरणार्थ, तोच ' ट्रान्सेंडेंटल' हा शब्द घेऊया. मी हा शब्द ऐकला, आणि मला ' ट्रान्समायग्रेशन ' शब्द आठवला. प्रेमसाई भाग ३ ' साई डायजेस्ट ' या पुस्तकात एका प्रकरणात स्वामी म्हणाले, ' परमेश्वराचे ट्रान्समायग्रेशन ', " जरी खुद्द परमेश्वराने तुझ्यात परकायाप्रवेश केला तरीही तू बदलणार नाहीस. तुझ जन्मजात ज्ञान आणि सर्वांमध्ये वाटून घेण्याचा (Sharing) तुझा स्वभाव तुला सोडणार नाही. स्वामी म्हणाले की परमेश्वराने जरी कौटुंबिक विषयावर चर्चा केली तरी मी स्थितप्रज्ञच राहीन. 
          हे ज्ञान मला कसे प्राप्त झाले ? ते 'विषय ' मुळेच. मी जी गोष्ट पाहते, त्याचा परमेश्वराशी संबंध जोडते. 'योगसूत्र ' पुस्तकात सर्व भौतिक गोष्टींचा मी परमेश्वराशी संबंध कसा जोडते याविषयी लिहिले आहे. 

संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 
जय साईराम    

रविवार, १९ सप्टेंबर, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 
सुविचार 
" त्याग ही सत्याची गुरुकिल्ली आहे. "
३ 
मन आणि विषय 

           तो अजून शोक व्यक्त करीत म्हणतो....
           .... अगदी परमेश्वरासोबतही 'मी आणि माझे ' आहे. मन आणि विषय नसलेली अशी कोणती जागा आहे बरं ? हे देवा, मला अशी जागा दाखव जिथे मनात विचार येणार नाहीत. मला अशी जागा दाखव जिथे शत्रुत्व, मत्सर, मी आणि माझे अस्तित्वात नाही. आम्हाला कुठे बर आश्रय मिळेल ?
            यासाठी उपाय काय बर ? तो भौतिक जीवनापासून आध्यात्मिक जीवनाकडे, परमेश्वराच्या निवासी पोहोचला. पण तिथेही तोच प्रकार.  

संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 
जय साईराम  

गुरुवार, १६ सप्टेंबर, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 
सुविचार 
" केवळ त्याग मार्गाद्वारे परमशांती प्राप्त होते."
मन आणि विषय

           काही दिवस त्याच मन शांत होत. आता परत सुरुवात झाली. ते पुन्हा काहीतरी बोलायला लागल. तो विचार करतो,
           ' माझ आधीचं जीवनच अधिक चांगल होत. कशाला मी इथे आलो? मी माझ्या कुटुंबाबरोबर असतो, तर अधिक सुखी असतो. मी नातवंडांबरोबर खेळलो असतो....पण इथे भगवंताबरोबर असूनही शांती नाही. सर्वजण माझे दोष बघतात. परमेश्वरासोबतही मी सतत ह्या भितीत जगतोय की कदाचित मला ते इथून जायला सांगतील. '   

संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 
जय साईराम 

रविवार, १२ सप्टेंबर, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 
सुविचार 
         " अमरत्व केवळ त्यागाद्वारे प्राप्त होते. जेव्हा आपण परमेश्वरासाठी आपल्या भौतिक जीवनाचा त्याग करतो तेव्हा आपल्या कर्मांच्या परिणामाचा नाश होत. " 
मन आणि विषय 

        नंतर ... 
        ... " काल स्वामी आले आणि माझ्या शेजारच्या माणसाशी बोलले. ते माझ्याशी का बोलले नाहीत ? तो माझ्यानंतर सेवा करायला आला, म्हणजे तो सेवेत माझ्यापेक्षा कनिष्ठ आहे. स्वामी जवळ आले तेव्हा त्यांनी माझ्याकडे पाहिलेसुद्धा नाही.... तो अधिकारी माझ्याशी कठोरपणे का बोलला ? तो इतका मोठा आहे का ? मी पण त्याच्यासारखीच सेवा करतो आहे. त्याला व्हि. आय. पी. जागा का बरं ? आज सकाळी स्वामींनी त्याला बोलवल आणि त्याच्याशी कठोरपणे बोलले. तो स्वामींच्या खूप जवळ असतो, याचा त्याला खूप गर्व झालाय.... म्हणूनच आज स्वामी त्याचाशी असं बोलले ..... मी जर त्याजागी असेन तर मी खूप विचार करून वागेन !"

संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात..... 
जय साईराम  

गुरुवार, ९ सप्टेंबर, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 
सुविचार 
" केवळ त्यागमार्गाद्वारे परमशांती प्राप्त होते. " 
मन आणि विषय 

           आता त्याला नाव, रूप, स्थळ, वेळ आणि कार्याविषयी कळले, म्हणून तो आनंदी आहे. त्याला वाटते, ' हे भौतिक जीवन पुरे झाले, मी परमेश्वराजवळ जातो. ' तो त्याचा मुलगा, मुलगी यांच्याविषयीची कर्तव्ये पार पडतो आणि पत्नीसह पुट्टपर्तीला जाऊन राहतो. तिथे तो त्याची पदवी आणि त्याचे नोकरीतील उच्च अधिकारपद याविषयी सांगतो. खूप अडचणींनंतर शेवटी त्याला प्रशांती निलयममध्ये आता काम मिळते. तो सेवा सुरु करतो. त्याला आत खोलीसुद्धा मिळते. तो सर्वांना सांगतो, " मी परमेश्वरासोबत राहतो आणि त्यांची सेवा करतो ." हे तो सर्वांना अभिमानाने सांगतो. तो स्वतःशी विचार करतो, 
           " मी अगदी योग्य जागी आहे. भौतिक जगतातील लोक इतके का बरे दुःखी आहेत ? मी जगाच्या सर्व दुःखांपासून मुक्त आहे. मी परमेश्वराजवळ आलो आहे. हुश्श!! आता मी आरामात राहू शकतो. 
           ... माझी सांसारिक दुःख आता संपली. मला सकाळी आणि संध्याकाळी स्वामींचं दर्शन होत. दिवसभर मी साईराम, साईरामाचा जप करीत, त्यांच्या विचारात मग्न होऊन स्वामींची सेवा करतो. केवढी शांती !" 

संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 
जय साईराम 

रविवार, ५ सप्टेंबर, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 
सुविचार 
        " छोट्या छोट्या गोष्टींचा त्याग करा आणि पाहा त्यातून तुम्हाला केवढा आनंद मिळतो. "
मन आणि विषय 

           उदाहरणार्थ, एक माणूस आहे. तो भौतिक जीवनाला कंटाळला आहे आणि आध्यात्मिक जीवन जगण्यासाठी धडपड करतो आहे. एक दिवस त्याला एक मित्र भेटतो. तो त्याला सांगतो, " तुला माहीत आहे का परमेश्वर पृथ्वीवर अवतरला आहे ? त्याने जन्म घेतला आहे !"
" परमेश्वर ... इथे ? हे कस शक्य आहे ?"
" होय ! तो इथे आहे. मी त्याला पाहिले आहे."
" कुठे ? कुठेशी बरं ?"
" ते आंध्र प्रदेशातील पुट्टपर्ती गावात आहेत. "
" त्यांच नाव काय ? ते कसे दिसतात ?"
" त्यांच नाव आहे श्री सत्यसाईबाबा. ते भगवी कफनी घालतात आणि त्यांच्या डोक्यावर केसांचा मुकुट आहे."
" मी त्यांना पाहू शकतो का ?"
" होय, ते सकाळी आणि संध्याकाळी दर्शन देतात. "
" ते काय करतात ?"
" ते बरेच चमत्कार करतात, प्रश्न सोडवतात आणि पीडितांना दिलासा देतात."
त्या माणसाला आता मित्राकडून परमेश्वराची सर्व माहिती मिळाली. 
नाव - सत्यसाईबाबा 
रूप - भगवी कफनी, कुरळे केस. 
स्थळ - पुट्टपर्ती, आंध्र प्रदेश 
वेळ - परमेश्वराचे दर्शन - सकाळी आणि संध्याकाळी 
कार्य - परमेश्वर काय करतात - अनेक चमत्कार करतात, सर्व प्रश्न सोडवतात आणि रोगमुक्त करतात.  

संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात..... 
जय साईराम 

गुरुवार, २ सप्टेंबर, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 
सुविचार 
    " प्रेमाद्वारे त्यागाची जोपासना होते. त्यागाद्वारे प्रेम फोफावते. "
मन आणि विषय 

         म्हणूनच मनाला विचारांचे गाठोडे म्हटले आहे. जेव्हा एक शब्द त्याला स्पर्श करतो, त्यातून विचारांचा अखंड प्रवाह चालू होतो, मग त्या विचारांशी संबंधित नावे आणि रूपे मनात उभी राहतात. आपल्याला ती जागा, ती वेळ आठवते... सर्व अगदी डोळ्यासमोर उभं राहत. अशाप्रकारे मन आणि विषय एकमेकांशी संबंधित आहेत. मन आणि विषय अतूट आहेत. जर 'मी' नसेल तर विषयही नसेल. सामान्य माणसाचे जीवन 'मी' वर केंद्रित असते, जिथे तर आणि विषय अलग करणे शक्य नाही. 
           हे दोन्ही वेगळे कसे करता येतील ? मनाला अध्यात्माकडे वळवले तरच हे शक्य आहे.
   
संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात..... 
जय साईराम