ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

मोती सातवा

महाअवताराची बृहद् योजना

              श्री अरविंदांनी  त्यांच्या ' सावित्री '  ह्या पुस्तकात जीवात्म्याचा अंतर्गत प्रवास व सत्यप्राप्तीच्या मार्गावर येणाऱ्या अडथळ्यांचा करावा लागणारा सामना ह्यविषयी लिहिले आहे.

              कुंडलिनीचे एकेक चक्र पार करत गेल्यानेच मनुष्य परमेश्वरप्राप्ती करू शकतो. एक व्यक्ती आध्यात्मिक मार्गावर प्रगती करत भगवत् प्राप्ती कशी करते. सत्यवान - सावित्री कथेमधून शब्दबद्ध केले आहे. आणि अमृतत्वास कशी प्राप्त होते हे वी. अरविंद सत्यवान - सावित्री या कहाणीमधून दर्शवितात. अरविंदांनी या पुस्तकात जे काही लिहिले आहे. त्या सर्वांचे प्रात्यक्षिक मी व स्वामी या स्थूल जगात करीत आहोत. 
               सावित्री तिच्या पतीचे विधिलिखित बदलते. स्वामी व मी एका युगाचे विधिलिखित बदलतो ! आम्ही कलियुगाचे सत्ययुगात परिवर्तन करतो. 
               आपल्या भावविश्वापलीकडे दिव्य प्रकाश आहे. हा प्रकाश अवतरल्यानंतर संसारी जीवन बदलते. हा आपला आध्यात्मिक प्रकाश आहे. सामान्य जीवनात मनुष्य फक्त खातो व झोपतो. हे त्याचे जीवन आहे. एक दिवस तो जागा होतो. त्याला त्याच्यामधील आध्यात्मिक शक्तीची जाणीव होते. ह्या आध्यात्मिक प्रकाशाद्वारे जगाकडे पाहण्याचा दृष्टिकोन बदलतो. मानवाला त्याची सत्य अवस्था उमजते. उमज येऊन साधना करायला सुरुवात केल्यावर कुंडलिनीचे एकेक चक्र उघडू लागते व माणूस पलीकडे असलेल्या त्या चैतन्याचा अनुभव घेतो. आपण अंधारात भटकण्यासाठी इथे जन्मलो नाही तर या श्रेष्ठ चैतन्याचा अनुभव घेण्याकरिता जन्मलो आहोत. मनुष्याला मुक्ती देणारे, जन्ममृत्यूच्या चक्रातून मुक्त करणारे असे हे मानवी जीवनाचे उद्धिष्ट आहे .
               आपण कशासाठी जन्मलो ? जन्माचे मूळ कारण काय ? स्वामींनी इथे येऊन एवढी वर्षे याचीच शिकवण दिली. तरीही माणूस बदलला नाही, तो त्याच्या दलदलीच्या आयुष्यातून बाहेर आला नाही.
               स्वामींनी सर्व कार्यक्रम आखले. ही त्यांची बृहद् योजना आहे. अखिल मानवता चुकीच्या रस्त्यावर वाईट मार्गावर जात आहे. सर्वांना भगवत् रूपाच्या साच्यात घडविण्याची ' त्यांची ' बृहद योजना आहे. या कारणास्तव त्यांनी एक योजना आखली. त्या योजनेनुसार आणि नूतन सृष्टी निर्माण करतो. तेच नवीन जग होते. यासाठीच मी आदिशक्ती आहे असे स्वामी म्हणाले, ही आदिशक्ती ' मी विना मी ' शरीरात कार्यरत असायला हवी. ही ' त्याची ' योजना आहे . एका बाजूला या शरीरात महान शक्ती आहेत तर दुसऱ्या बाजूला स्वामींसाठी माझे ' प्रेम '. या प्रेमामुळे मी असाह्य विरहवेदना सोसते. या दोन बाजू मला हादरवतात. तथापि , हे ' त्यांचे ' अवतारकार्य आहे. सर्वकाही माझ्याद्वारे होत आहे. माझे स्वामींवरील अपरिमित प्रेम व एकाग्र पातिव्रत्य यांमुळे मी अवघी सृष्टी स्वामींमध्ये परिवर्तित करते. ' त्यांच्या ' शिवाय दुसरे काहीही व कोणीही मला आवडत नाही, असे माझे पातिव्रत्य आहे. हे पातिव्रत्य घाणीत बरबटलेल्या मानवतेला दिव्यत्वाकडे नेते. ही महाअवताराची बृहद्  योजना आहे.
              महर्षी अरविंदांना हे कसे ठाऊक झाले व त्यांनी सर्व लिहिले कसे ? त्यांना हे सर्व कसं बरं ठाऊक झाले ? ते कोण होते ? असे सर्व माझे विचार आहेत. ही कथा सत्यवान सावित्रीची आहे की सत्यसाई व वसंताची ?

जय साईराम