ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

       " सर्वकाही परमेश्वर आहे. प्रत्येक गोष्ट परमेश्वराचेच रूप आहे. तेथे केवळ परमेश्वरच आहे अन्य काही नाही. "

भाग नववा 

आत्मगीते 

ओंजळीत घेतले मी त्यास 

पंखावर चमचमती सुवर्ण अक्षरे 

' ब्रम्हस्थिती '

नको, नको मला. मी दूर सारिले !

पुसता त्यासी ' मेनका तर नव्हेस तू माझा तपोभंग करणारी ?

अदृश्य झाला तो .... 

दूरवर दिसत होता एक मासा 

हे काय ? एक मासा आहे का दोन ?

नाही ! जुळा मासा ! ' शिव - शक्ती ' मासा 

अतिसुंदर, मनोहर, दुर्मिळ मासा 

त्यासही मी सारिले दूर. जा ! जा ! नको मला 

अखेर आला एक नीलकृष्णवर्णी मासा 

पाऊलासम आकार त्याचा 

सागरातून उचलून पकडले मी त्यास 

डोळ्यात साठविली मी, त्याची शुचिता 

निसटला तो हातून माझा 

धावून त्याच्या पाठी, पकडले पुन्हा मी त्यास 

' हे मधुरिमा, सोडून जाऊ नकोस मज ' 

पकडले पुन्हा मी त्यास 

पकडला. अरे ! निसटला, पकडला अरे ! निसटला. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम