ओम श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार 

        " प्रथम भाव  निर्माण होतात , त्यानंतर त्याचे विचार बनतात . त्यावर कृती करण्या अगोदर विवेकाचा वापर करा , विचार करा , हे सतकृत्य आहे का ? परमेश्वर प्राप्तीसाठी मला हे सहाय्य करेल का " ? 

पुष्प दहावे पुढे सुरु 

* विष्णुस्मरण :- परमेश्वराचे नामस्मरण म्हणजेच विष्णुस्मरण . प्रल्हाद हे याचे उत्तम उदाहरण आहे . सुख असो वा दुखः प्रल्हाद सदैव ईश्वर चिंतनात मग्न असे . प्रल्हादला जीवे मारण्याचे अनेक प्रयत्न केले गेले . विष प्रयोग , पर्वतावरून खाली ढकलून देणे , समुद्रात फेकणे  अशा अनेक प्रसंगांचा त्याने सामना केला . परंतु त्याने कधीही ' ॐ नमो नारायणाय ' चा जप करणे सोडले नाही. अखेरीस भगवंताने नरसिंह रूप धारण करून हिरण्यकश्यपुचा वध केला , प्रल्हादाचे रक्षण केले.
* पादसेवन :- परमेश्वराच्या चरणांची सेवा म्हणजे पादसेवन होय. सर्व भक्तांना परमेश्वराच्या पदसेवेची संधी मिळत नाही आणि जेव्हा मिळते तेव्हा बहुतांशी भक्त ती भौतिक  इच्छापूर्तीसाठी वापरतात . विष्णुपत्नी लक्ष्मी हे पादसेवनाचे परमोच्च उदाहरण आहे. तिने स्वतःला केवळ यासाठी अर्पित केले आहे. 
* अर्चना :-  ह्या भक्तिमार्गाचे उत्तम उदाहरण म्हणजे महाराज पृथु होय.  कोणत्याही परिस्थितीत सर्व कर्मांमध्ये पृथुने भक्तीला अग्रकर्म  दिला होता. ते चराचरामध्ये परमेश्वर पाहतात. त्यांचा प्रत्येक विचार, उच्चार व आचार ते ईश्वरचरणी अर्पण करतात. 
* वंदना :- दैनंदिन भक्ती म्हणजे वंदना. अक्रूर यासाठी उत्तम उदाहरण आहे. अक्रूराने अत्यंत विनम्र व विशुद्ध मनाने परमेश्वराची वंदना करत आपले जीवन सार्थकी लावले. स्वामी म्हणतात," की केवळ दोन्ही हात जोडून केलेल्या नमस्कारास वंदन म्हणत नाहीत , तर शरणागत भव ठेऊन ज्ञानेंद्रिये अन कर्मेंद्रिये जे काही करतात ते सर्व परमेश्वरास अर्पण करणे असा याचा अर्थ आहे ". जो कोणी भगवंताची इच्छा शिरसावंदय मानेल त्याला सर्वत्र विष्णुचे दर्शन होईल. 
* दास्य :- याचा अर्थ सेवा . हनुमान हे याचे महान उदाहरण आहे . त्याने रामाची दासभक्ती केली. तो निरंतर रामाच्याच विचारात असे. हनुमान हा काही साधारण जीव नव्हता. त्याला चौसष्ट कला अवगत होत्या. राम त्याचे शांतीचा नायक असे वर्णन करत. त्याच्याकडे प्रचंड शक्ती व ज्ञान होते. हातात घेतलेल्या प्रत्येक वस्तूवर रामाचे नाम आहे की नाही हे तो तपासून पाहत असे आणि जर ते नसेल तर तो मूल्यवान रत्नेही निव्वळ पाषाण समजून अव्हेरत असे. लंकेचा सेतू बांधतांना , रामनामाचे उच्चारण करूनच हनुमान पाण्यात पाषाण फेकत असे , ते खाली न जात पाण्यावर तरंगत ! एका पाषाणावर ' रा ' तर दुसऱ्यावर ' म ' असे लिहून दोन्ही पाषाण समुद्रात टाकल्यानंतर ते पृष्ठभागावर एकत्र येत. सेतू अशा पद्धतीने बांधण्यात  आला त्याच्या रोमारोमातून रामनामाचा ध्वनी ऐकू येत असे. रावणाने त्याला तो कोण आहे असे विचारले असता हनुमान उत्तरला , " मी रामाचा सेवक आहे " . 

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात …… 
जय साई राम