ॐ श्री साई वसंतसाई साय नमः 

सुविचार 

" तो केवळ एकच आहे, जो एकातून अनेक झाला आहे."

पुष्प ४३ पुढे सुरु 

                      ह्या जगात अनेक गुरु-शिष्य आहेत. गुरु शिष्याला मार्गदर्शन करतात, उपदेश देतात. तथापि कोणताही गुरु शिष्याला ध्येयाप्रत नेण्यासाठी उचलून घेतो कां ? गुरु शिष्याला पाठीवर घालून परमेश्वराप्रत नेतो असे स्वप्नातही कोणी पाहिले नसेल. क्षुधिताला त्याची भूक भागविण्यासाठी स्वतः खावे लागते;  दुसऱ्याने खाऊन चालणार नाही. ही गोष्ट अध्यात्मातही लागू आहे. प्रत्येकाला वैयक्तिक साधना करावी लागते. प्रत्येकाने साधना करत प्रयत्नांची पराकाष्ठा करायला हवी. सरत्या काळाची जाणीव ठेऊन साधना करा. सर्वांना आपल्या छोट्या मोठ्या कर्मांच्या परिणामांना सामोरे जावेच लागते. तथापि पुण्यकर्मांचे फळ वेदनाशामक इंजेक्शन सारखे कार्य करू शकते. या कायद्यापासून कोणाचीही सुटका नाही. अवतारही त्यांच्या जीवनांद्वारे हेच दर्शवितात. ह्या अवतार काळात केलेल्या कर्मांची अनुभूती ते पुढील अवतारात घेतील. परमेश्वराने मानवरूप धारण करून आदर्श जीवन कसे जगावे हे दाखवून दिले. ह्या कारणासाठीच ते भूतलावर अवतरले. 
                     आता आपण त्या चित्राविषयी पाहू. मध्यावरील पणती स्तूपाचे ध्योतक आहे. तिच्या एका बाजूला स्वामींचे तर दुसऱ्या बाजूला माझे नाव आहे. स्वामींचे व माझे भाव स्तूपामधून तारका स्पंदनांद्वारे विश्वव्याप्त होतात. स्वामींनी चितारलेल्या या दिव्याभोवतीचा प्रकाश एकमेकांत गुंतलेल्या इडा व पिंगला या सर्पसदृश नाड्यांचे प्रतीकात्मक स्वरूप आहे. या नाड्यांच्या योग आज्ञाचक्रामध्ये होतो. त्यांच्या मध्यभागी असलेल्या नाडीला सुषुम्ना नाडी म्हणतात. येथूनच तारका स्पंदने बाह्यगामी होतात. षटकोनी पणती स्तूपाचा जो पाया लाल कमळ त्याचे प्रतिनिधित्व करते. याची उत्पत्ती परमेश्वराच्या सहा गुणांपासून होते. 

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात ..... 

जय साईराम