ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार
" नाम रूप रहित असलेले एकतत्व सत्यस्वरुप होऊन सर्वांना व्यापून टाकते."
पुष्प ४५ पुढे सुरु
स्वामींनी १ ऑगस्ट १९९६ रोजी दिलेल्या प्रवचनातील काही मजकूर मी आज जून महिन्याच्या सनातन सारथीमध्ये वाचला. त्यात स्वामी दोन प्रकारच्या मुक्तींविषयी बोलतात. 'जीवन मुक्ती व विदेह मुक्ती.' जीवन मुक्तांचे मन सदैव ईश्वराभिमुख असते. सभोवताली घडणाऱ्या घटनांचा त्यांच्यावर परिणाम होत नाही. सर्वजण एक आहेत. असा त्यांचा भाव असतो. ही जीवनमुक्त अवस्था आहे, ह्याला देहभान असते तर विदेह मुक्तास देहभान नसते; म्हणून तो विदेह. राजा जनक हे याचे उत्तम उदाहरण आहे असे स्वामी म्हणतात.
९ जून २०१३; प्रातःध्यान
वसंता - स्वामी, प्लीज मला विदेह मुक्ती द्या. मी सतत शरीराचा विचार करत असते.
स्वामी - तू विदेहमुक्त आहेस. या जगात तूच एकटी विदेहमुक्त आहेस . तू जगास विदेही अवस्था दर्शवितेस. तू जे करतेस ते कोणीही करू शकत नाही.
वसंता - असे आहे तर मग सदैव देहभान कां ? शरीरभर वेदना कां ?
स्वामी - हे वैश्विक मुक्तीसाठी आहे. वैश्विक मुक्तीकरिता तू तुझे शरीर अर्पण केले आहेस. तुझा देह वैश्विक कर्मांप्रीत्यर्थ आहे.
ध्यान समाप्त
आता आपण ह्याविषयी पाहू. मला बालपणापासून देहभाव नव्हता, तसेच तहानभूकेची जाणीवही नव्हती. हे कसे बरे ? या जगात मी प्रथमच जन्म घेतला आहे. मी देही नाही; मला ' मी ' नाही. जेथे ' मी ' असतो तेथे देहाविषयी विचार असतात. माझ्या मनात अन्य कोणतेही विचार नसून फक्त स्वामींविषयीचे विचार असतात. अंतिम घडीला माझी काया ज्योतीमध्ये परिवर्तित होऊन स्वामींच्या देहात विलीन होईल. माझा देह त्यांना समर्पित व्हावा अशी मी प्रार्थना करते. माझे शरीर वैश्विक कर्मांकरिता अर्पण केला. माझ्या साधनेद्वारे मला नवीन देह प्राप्त होईल, तो मी स्वामींना समर्पित करीन. आजवर या जगात असे कोणीही नाही. युगानुयुगे घोषित करणारी ' लोका समस्ता सुखिनो भवन्तु ' ही प्रार्थना मी माझ्या जीवनात प्रत्यक्ष उतरविली. स्वामी, हा महामहीम अवतार हे दर्शविण्यासाठीच येथे आले. लोका समस्ता सुखिनो भवन्तुचा खरा अर्थ सांगून त्यांनी त्याचे प्रात्यक्षिक दाखविले. जगाची अवघी कर्मे स्वतःवर घेऊन त्यांनी देह त्याग केला. ते आता नवीन देहात येत आहेत.
हा देह स्वामींना अर्पण करावा ही माझी इच्छा, परंतु मी तो वैश्विक कर्मांप्रीत्यर्थ समर्पित केला. जगाला समर्पित झालेल्या या शरीराच्या कर्मांचा अंत झाल्यानंतरच ते नूतन देहात परिवर्तित होईल. माझ्या इच्छेनुसार तरुण, सुंदर, सुकुमार आणि अक्षत असेल. ही काया मी स्वामींना अर्पण करेन. ही विदेह मुक्ती आहे. सर्वांना जीवनमुक्त अवस्था प्रदान करण्यासाठी मी विदेहमुक्त अवस्थेत आहे. तुम्ही तुमचा देह इच्छा आकांक्षांना समर्पित करता. इच्छा तृप्तीसाठी तुम्ही अपार कष्ट घेत, तुमची प्रचंड शक्ती व जीवप्रवाह खर्ची घालता. तरीसुद्धा तुमच्या काही इच्छांची पूर्ती होत नाही, तुमचा देह अग्नीच्या स्वाधीन होतो. त्यांनतर पुन्हा जन्म घेऊन अतृप्त इच्छांच्या पूर्तीसाठी तुम्ही तुमचा देह परत समर्पित करता. प्रत्येक जन्माबरोबर एक नवीन देह येतो. माझे शरीर मी विश्वकल्याणासाठी समर्पित केले आहे. हे शरीर नूतन देहात परिवर्तित होईल. म्हणून म्हणते हे पुन्हा पुन्हा नवीन जन्म घेणे पुरे झाले ! देहाबरोबर काम, क्रोध, लोभ, मोह, मद, मत्सर हे ही प्राप्त होते हे जाणून घ्या !
काल अमर सगळीकडे दिव्य टपाल शोधत होता. ' शुद्ध सत्व ' इमारतीच्या मागे एक मोठी भिंत आहे. त्या भिंतीवर लाल रंगाच्या चौकोनात काहीतरी लिहिल्याचे त्याने पाहिले. त्याने तेथील कामगारांकडे तो मजकुर दाखवून विचारले. त्यांनी त्याला सांगितले की तो तमिळ मजकूर होता व त्याचा अर्थ ' अमर पिस्ता '. आम्ही त्याचा फोटो काढला आणि ' पिस्ता ' या शब्दातून स्वामींना काय सांगायचे आहे याचा इंटरनेटवर शोध घेतला.
उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात .....
जय साईराम
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा