गुरुवार, ७ जानेवारी, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

        " सर्वकाही परमेश्वर आहे असे मानून आपण आपल्या प्रेमाची कक्षा रुंदावली पाहिजे. " 

भाग - नववा 

आत्मगीते 

            मी तिचे निद्रस्त सौंदर्य न्याहाळत होतो. ' कुरळ्या केसांची बट तिच्या गालाला स्पर्श करेल की काय ? तिची झोपमोड तर होणार नाही नं ! ' असा विचार करून मी माझ्या बोटांनी हलकेच ती बट मागे सारली. एक हळुवार स्पर्श, अरे ! तिने हलके हलके पापण्या उघडल्या, मला पाहिले. तिचे ओठ हसले. त्या कोमल स्पर्शाने तिच्या हृदयाला स्पर्श केला. तो कोणाचा स्पर्श आहे हे तिला ज्ञात करून दिले. तिला केवळ तो एकच स्पर्श परिचित आहे. नवजात शिशुला जसा त्याच्या मातेचा स्पर्श ठाऊक असतो, तसा तिला सुद्धा केवळ माझा स्पर्श ठाऊक आहे. केवळ हाच स्पर्श तिला स्पर्शू शकतो. अन्य कोणताही नाही. ती सुद्धा दुसऱ्या कशालाही स्पर्श करू इच्छित नाही. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....   

जय साईराम  

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा