गुरुवार, ६ जानेवारी, २०२२

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 
सुविचार 
      " समस्या धावत्या मेघांसारख्या असतात. केवळ भक्ती म्हणजेच मुक्ती होय. " 
कर्माची अदृश्य मुळे 

            एका व्यक्तिला असह्य वेदना होत होत्या. मी त्यांना आराम मिळण्यासाठी स्वामींजवळ रडून प्रार्थना केली. स्वामी म्हणाले, " त्याला त्याची कर्म भोगावीच लागणार." मी त्यांच्यासाठी प्रार्थना करतच राहिले. काल त्यांच्या घरच्यांचा फोन आला. सर्वजण रडत होते. ध्यानात मी त्याविषयी स्वामींना विचारले. 
तारीख १७ डिसेंबर २००८ ध्यान 
वसंता - स्वामी, त्यांना अतिशय यातना होत आहेत... तुम्ही काहीतरी करा नं !
स्वामी - ते त्याच कर्म आहे. ते अनुभवल्याशिवाय तो कसा बर शिकेल ?
वसंता - स्वामी, तुम्ही त्यांच्यासाठी काही नाही का करू शकत ?
स्वामी - मी त्याची कर्म अर्ध्यानी कमी करू शकतो. पण पुढच्या जन्मी त्याला ती भोगावी लागतील. महान भक्त रामदासाला १२ वर्षे तुरुंगवास भोगावा लागला. त्याने श्रीरामाने मंदिर बांधण्यासाठी सरकारचे करवसुलीचे पैसे वापरले. त्याने भगवंतासाठी मंदिर बांधले तरीसुद्धा त्याला त्याची कर्म भोगावी लागली. कर्मापासून सुटका होऊ शकत नाही. 
वसंता - स्वामी, मी विश्वमुक्ती मागितली. मला वाटले, तुम्ही सर्वांचे कर्माचे हिशोब संपवून कृपा करणार. पण स्वामी, आता तुम्ही कर्माच्या समतोलाविषयी सांगत आहात. हे कास काय ?
स्वामी - सत्ययुगाच्या उदयासाठी, सर्वांचे परिवर्तन होण्यासाठी, आपण जगाची कर्म घेऊन क्लेश सहन करतो आहोत. 
वसंता - स्वामी, अगदी दृष्ट दारुडाही मुक्ती कसा मिळवणार ?
स्वामी - आता सर्व मुक्त होतील. सत्ययुगाची १००० वर्ष मुक्तिचा आनंद उपभोगतील आणि सत्ययुगाच्या शेवटी ते त्यांची कर्माची गाठोडी घेऊन कलियुगात पुन्हा जन्म घेतील. कर्म पुढे ढकलली जातील, लांबणीवर टाकली जातील. 

ध्यानाची समाप्ती  
  
संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 
जय साईराम  

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा