ॐ श्री साई वसंतसाई साय नमः 

सुविचार 

         " प्रवासामध्ये कुटुंबातील सर्वजण सामानाचे ओझे वाटून घेतात परंतु कर्मांचे मात्र तसे नाही . कोणीही तुमच्या कर्मांचे ओझे वाटू शकत नाही . " 

पुष्प ३१ पुढे सुरु 

              प्रश्नावली बनवताना एक पासून क्रमांक दिले जातात . स्वामींनी २७ क्रमांकापासून सुरुवात केली. २७ हा आमचा विवाह दिन आहे . आमचा विवाह २० मे २००१ रोजी झाला . इथपासून प्रश्नांना सुरुवात झाली . स्वामी १९२६ साली जन्मले .
             आता आपण यामध्ये नसलेल्या नंबरांविषयी पाहू . पहिला नंबर ३७ यादीत नाहीय . माझा मातापित्यांचा १९३७ मे मध्ये झालेल्या विवाहाचा निर्देश करतो. त्यावेळी माझी आई फक्त १३ वर्षांची तर वडील २३ वर्षांचे होते . वयाच्या १६-१७ व्या वर्षी भारताच्या स्वातंत्र्य लढ्यामध्ये माझ्या वडिलांनी स्वताःस झोकून दिले . गांधीजींच्या स्वातंत्र्य लढ्यामध्ये सक्रीय, असे माझे वडील सर्वत्र भ्रमण करीत असत. माझ्या आजीने विचार केला की त्यांचे लग्न केले तर त्यांचा बाह्य विषयांमधील रस कमी होऊन त्यांची भ्रमंतीही थांबेल . अशा रितीने त्यांचा विवाह झाला . माझी आई, वडिलांच्या नजरेला नजर द्यायला व त्यांच्याबरोबर एकटी राहायला भिऊन रडत असे . या नवविवाहित दाम्पत्याला एक महिना आपल्या घरी राहायला बोलवावे असे कुटुंबातील वडीलधाऱ्यांनी ठरविले . त्यांच्याकडून माझ्या आईला वैवाहिक जीवनाचे व पत्नीने कसे वागावे याविषयीचे प्रशिक्षण मिळाले . 
              अशा मातापित्याच्या पोटी ऑक्टोबर १९३८ मध्ये माझा जन्म झाला . परंतु लग्नानंतरही माझे वडील सर्वत्र हिंडून गांधीजींच्या आदर्शांविषयी व्याख्याने देतच होते . यासाठी ते तुरुंगातही गेले . माझ्या आईजवळ सोबती म्हणून कृष्णाचे एक चित्र होते ती त्या चित्रासमोर बसून अश्रू ढाळत असे , विलाप करत असे . तिच्या शेजारी बसून पाहात राहणे हेच माझे प्रशिक्षण झाले . माझ्या वडिलांनी सर्वस्वाचा त्याग करून देशाच्या स्वातंत्र्यासाठी कार्य केले . तरुणपणातच त्यांनी त्यांची पत्नी , मुलगी, कुटुंब व संपत्ती या सर्वांचा त्याग केला . माझ्या आईने रडत, आक्रोश करत केवळ परमेश्वरासाठी जीवन व्यतीत केले . अखेरीस, वयाच्या २८ व्या वर्षी तिला तिचा कृष्ण प्राप्त झाला .

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात ......

जय साईराम