गुरुवार, २ जून, २०१६

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार

             " अनेक जन्मांमध्ये साठवलेल्या टाकाऊ आणि अमंगल गोष्टींमुळे आपले मन अपवित्र आणि कलंकित झाले आहे. आपल्याला चित्तशुद्धी च्या सत्वपरिक्षेस उतरायलाच हवे."

प्रकरण दुसरे

अंकुर पुढे सुरु

भगवद्प्रीत्यर्थ जीवन
                     बालपणी माझ्या वडिलांनी मला त्यांच्याप्रमाणे आत्मपरिक्षणाची डायरी लिहायला शिकवली. आम्ही ती रोज लिहित असू. हीच सवय मी माझ्या तिन्ही मुलांना लावली. रात्री आम्ही दिवसभरात केलेल्या चुका लिहित असू.
* मी कोणाशी कठोर शब्दात बोलले का ?
* मी कोणाशी खोटं बोलले का ?
* मी क्रोधित झाले का ? 
* मी दुसऱ्यांमधील दोष काढले का ? 
* मी दुसऱ्यांना मदत केली का ? 
                    मुले या प्रश्नांची उत्तरे लिहित आणि स्वतःच्या वर्तणुकीचे परीक्षण करीत; याच्यामुळे दुसऱ्यांमधील दोष न काढता ती स्वतःचे परीक्षण करण्यास शिकली. मी त्यांना सांगितले, की हा जन्म आपल्याला आपल्यातील चुका सुधारण्यासाठी दिला गेला आहे.  
                  माझ्या वडिलांनी जसे मला शिकवले तसेच मी माझ्या मुलांना शिकवले. 
                 हे पिढ्यानपिढ्या चालत आलेले आदर्श हीच माझ्या कुटुंबाची धनदौलत होय. मुलांना वाढवताना स्वयंशिस्तीवर माझा भर होता. तसेच त्यांनी चांगल्या  सवयी अंगी बाणवाव्यात, यासाठी मी त्यांना प्रोत्साहन दिले. शिक्षणासाठी बाहेर राहिल्यावर याचा त्यांना खूप उपयोग झाला. कावेरीने फातिमा कॉलेजमध्ये प्रवेश घेतला. अरविंदन आणि मणिवन्ननने विवेकानंद कॉलेजमध्ये प्रवेश घेतला. त्यांचे आध्यात्मिक, शिस्तबद्ध जीवन चालू राहिले. 

उर्वरित मजकूर पुढील भागात .....

जय साईराम
 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा