रविवार, ५ जून, २०१६

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

            " ज्ञानाने चित्तशुद्धी होते. आणि म्हणून आपले सर्व अनुभव सत्य असतात."

प्रकरण दुसरे 

अंकुर पुढे सुरु 

                   माझ्याप्रमाणेच माझे काका, आजी आणि वडील मुलांना भक्तीरसाने ओथंबलेल्या कथा सांगत. आम्ही त्यांना भक्तीमार्गावर आणले. आम्ही त्यांना गीता, नारायणसूक्त आणि तिरुपावै, आंडाळचे महान भक्ती कार्य शिकवले. रोज सकाळी ६ वाजता आम्ही सर्वजण प्रार्थना, भजन आणि गीतेतील श्लोकांचे पठण करत असू. संध्याकाळी काही वृद्ध मंडळी आमच्या व्हरांड्यात येऊन बसत. तेव्हा मी त्यांना रामायण व भक्तविजय वाचून दाखवत असे. आमच्या आयुष्यात फक्त परमेश्वर होता. दुसरे काहीच नव्हते.  
                     जगाची रीत का बरे वेगळी आहे ? आमचे कुटुंब का इतरांहून वेगळे होते ? मी नेहमी यावर विचार करत असे. आम्ही कधीही कोणाशी बोललो ते सत्यच बोललो. गोष्टी जशा होत्या तशाच सांगितल्या. मला नवल वाटे ' लोक सत्य का लपवतात ? ते खोटं का बोलतात ? उत्तर न मिळाल्याने माझे मन भीतीने ग्रासून जात असे.'
                     या संसारी लोकांना पाहून मला भीती वाटे आणि म्हणून मी एकटीच रहात असे. माझा स्वभाव त्यांच्या स्वभावाशी मिळता जुळता नसल्याने मी माझ्या कृष्णाबरोबर एकटीच रहात असे.

उर्वरित मजकूर पुढील भागात ..... 

जय साईराम

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा