ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

           " ज्याचे मन सदैव परमेश्वराच्या ठायी निमग्न असते तो खरा ब्रम्हचारी होय." 

प्रकरण दुसरे 

अंकुर पुढे सुरु 

                  मी या जगाविषयी अज्ञानी आहे. मी फक्त परमेश्वरासाठी जगते आहे. लोक माझ्याकडे भौतिक दृष्टीकोनातून पाहतात आणि माझा अनादर करतात. सत्य काय आहे, जीवनाचे सार्थक कशात आहे हे जगाला अजून समजत नाहीय आणि म्हणूनच मी स्वतःला या संसारी कचऱ्यापासून  दूर ठेवले आहे. 
                  लहानपणी मी खूप हट्टी होते. एकदा का एखादी गोष्टी हवी असे वाटले की ती मिळेपर्यंत मला चैन नसे. मला बाहुल्या खूप आवडत असत आणि एखादी बाहुली मला आवडली की  माझे वडील आणि आजी ' एजंट ताता ' यांना ताबडतोब मदुराईला बाहुली आणण्यासाठी पाठवत. त्यासाठी त्यांना आमच्या आडगावापासून कालीगुडीला जावे लागे व तेथून आगगाडीने मदुराईला जावे लागे. ती बाहुली हातात पडेपर्यंत मी काहीही न खाता पिता रडून नुसता गोंधळ घालत असे. बाहुली मिळाल्यावर मी खुशीने तिच्याबरोबर खेळत असे. असा माझा हट्टी स्वभाव - मला जे पाहिजे ते मी मिळवतेच. याच माझ्या हट्टी स्वभावाने मागणी केली, " मला परमेश्वर पाहिजे, मला त्याला आत्ता याक्षणी पहायचे आहे. त्याच्याशी बोलायचे आहे, मला त्याच्याशी लग्न करायचे आहे, त्याच्याबरोबर रहायचे आहे. त्याच्यामध्ये विलिन व्हायचे आहे." 

उर्वरित मजकूर पुढील भागात ..... 

जय साई राम