ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

" जन्म हे सर्व वेदना आणि दुःखाचे मूळ कारण आहे."

प्रकरण तीन 

मूळ 

                  " जो सर्व धर्म परमेश्वराच्या चरणी अर्पण करतो तो सर्वसंग परित्याग केलेला संन्यासी बनतो... तू गृहस्थाश्रमी जीवन दर्शवणारी संन्यासिनी आहेस "... बाबा 
गृहस्थाश्रमी संन्यासी 
                   लहानपणी उराशी बाळगलेले स्वप्न मागे ठेवून मी जुलै १९५५ मध्ये श्री. मनोहरन यांच्याशी विवाहबद्ध झाले. गृहस्थाश्रम - जीवनाच्या दुसऱ्या टप्प्यामध्ये प्रवेश केला. या माझ्या नव्या भूमिकेत मी ६ ते ८ वर्षे आनंदात घालवली. आयुष्यात प्रथमच मी वेगवेगळ्या रंगछटांच्या रेशमी साड्या नेसले. वसतिगृहामध्ये असताना माझ्यामध्ये निर्माण झालेला न्यूनगंड आता राहिला नव्हता. मी मदुराईला जाऊन एकेक साडी पसंत करण्यासाठी तास न् तास घालवत होते. माझ्या वडिलांनी मला खादीव्यतिरिक्त इतर काहीही वापरू दिले नाही. लग्नाच्या वेळेस वरपक्षाकडून मला पहिली रेशमी साडी मिळाली, तेव्हा मात्र माझ्या वडिलांनी ती नेसण्याची मला परवानगी दिली. माझे पतीही खादीच वापरत असत. ते अनेक वर्ष सरकारी खादी मंडळाचे व्यवस्थापक म्हणून काम करत होते. आता आमचा तिसरा मुलगा मणिवन्नन त्यांची परंपरा पुढे चालवतो आहे. तो गांधी निकेतन आश्रमात नोकरी करतो. 
                   १९६१ मध्ये मणिवन्ननच्या जन्माच्या वेळी मी आजारी पडले. प्रसूती कळांमुळे माझ्या हृदयाचा आकार वाढल्याचे डॉक्टरांनी सांगितले. अशी लाखात एखादीच केस असते. डॉक्टरांनी मला एक वर्षभर पूर्ण विश्रांती घेण्यास सांगितले. पहिले तीन महिने तर मी अंथरुणावर पडूनच विश्रांती घेतली. 

उर्वरित मजकूर पुढील भागात ..... 

जय साईराम