गुरुवार, ११ फेब्रुवारी, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

          " आपण केवळ ह्या परमेश्वराच्या निर्मितीचे विश्वस्त आहोत आपण कोणत्याही गोष्टीचे मालक नाही."

भाग - नववा 

आत्मगीते 

        अचानक ती उभी राहाते आणि मला पाहते. रांगोळी खाली ठेवून सुंदर मयुरीसारखी डौलाने ती माझ्याकडे धावत येते. माझ्याजवळ बसते अन् तिचे डोके माझ्या मांडीवर ठेवते. मी हळुवारपणे तिच्या केसांमधून हात फिरवतो. 

        मी तिला म्हणतो," अग, रांगोळी अर्धीच काढलीस, पूर्ण करून ये."

        अर्धोन्मीलित नेत्रांनी ती उत्तरते, " हं! मला आता काही करायचं नाहीये ... तुमची जवळीक पुरेशी आहे. "

         तिची समजूत काढून मी तिला खाली पाठवतो. ती रांगोळीमध्ये रंग भरते. मला मनात ठेवून ती सुवर्णचित्र रेखाटते. ही रंगसंगती खूप सुंदर आहे. ती स्वतःच रंगाचे सौंदर्य आहे. तो आर्जवी नजरेने माझ्याकडे पाहते. 

         मी तिला खुणावून म्हणतो, " रांगोळी पूर्ण कर आणि ये."

         तिचे निरागस मुखमंडल आर्जवते," मला तुमच्याजवळ येऊ द्या ना !"

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात 

जय साईराम 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा