रविवार, ४ एप्रिल, २०२१

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

" जन्म हे सर्व वेदना आणि दुःखाचे मूळ कारण आहे. "

कर्मकायदा - ओळख 

             एका व्यक्तीला दोन मुले आहेत. त्याच्या मृत्युनंतर त्यांना मिळालेल्या त्याच्या संपत्तीचे ते व्यवस्थितपणे दोन हिस्से करतात. ते घर, जमीन, पैसा, भांडी, कपाटे, सोफा सर्व गोष्टींचे दोन वाटे करतात. एका भावाला वडिलांच्या टेबलवर पेन्सिल मिळते. ती तो खिशात घालतो. दुसरा भाऊ लगेच म्हणतो," माझा हिस्सा दे !" ते त्या पेन्सिलचे दोन तुकडे करून अर्धी अर्धी घेतात. 

             दुसऱ्या कुटुंबात दोन मुलांनी भरपूर संपत्ती मिळवली आहे. ते पालकांची विभागणी करतात. एक भाऊ म्हणतो, ' मी आईला संभाळीन तू वडिलांना सांभाळ !' वय झाल्यावर एकमेकांना आधार देऊन जगायच्या काळात आई वडिलांना वेगळं केल जात. भविष्यकाळी त्या भावांची मुलेही त्यांना तसेच वागवतात. प्रेमाचा अभाव हेच सर्व दुःखाचं कारण आहे. केवळ प्रेमच मानवी जीवनाचे सार आहे. जर भाऊच असे वागतात तर समाजाचं काय? देश आणि जग कसे असेल ?

संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात..... 

जय साईराम 


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा