ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार
" भौतिक जग मिथ्या आहे ."
२
परमेश्वर आणि कर्मकायदा
तारीख १२ डिसेंबर २००८ ध्यान
वसंता - स्वामी, प्लीज काल जे सांगितलेत त्याबद्दल अजून सविस्तर सांगा नं !
स्वामी - शिवाने जसा भस्मासूराला वर दिला त्याप्रमाणे तू त्यांना वर दिलासा. ते लोक सतत तुझ्या डोक्यावर हात ठेवून तुला दुःखी करत आहेत. आता तू त्यांचा संहार कर किंवा त्यांना शाप दे.
वसंता - स्वामी, मला कठोर शब्द उच्चारणे माहीतच नाही... मला नाही माहीत. मी काय करू ? रुद्र तांडव करून तुम्ही त्यांचा संहार करा किंवा शिवाचे गण पाठवून त्यांना नष्ट करा. मी मागितलेला वर परत घेते. कृपाकरुन तुम्हीच काय ते करा.
स्वामी - दुसरी गोष्ट. एकीकडे तू माझ्या प्राप्तीसाठी रडतेस, आणि दुसरीकडे विश्वमुक्तीची मागणी करतेस. हे सर्व भाव स्तुपाद्वारे संपूर्ण अवकाशात पसरत आहेत. तुझे विरोधक तुला माझ दर्शन घेता येऊ नये म्हणून काय करता येईल याचा सतत विचार करत असतात. त्यांच्या भावना तुझ्याभोवती फिरत असतात. तुझ्या भावकंपनांना हा मोठाच अडथळा आहे. त्यांचे विचार शक्तिशाली कसे होतात ? ही शक्ती येते कुठून ? तुझ्या आशीर्वादांमुळे ! ' आयुष्मान भव, दीर्घायु होवोत ' ह्या तुझ्या शुभेच्छांमुळे त्यांना शक्ती मिळते, ही झाली दुसरी बाजू.
वसंता - स्वामी, आला मला कळले की अजाणता मीच माझ्या पायावर धोंड पाडते आहे. बस झालं. आता पुरे, पुरे ... त्याचा नाश करा. आता मी त्यांना जराही क्षमा करू शकत नाही. मला माझी चूक कळली. कृपाकरुन त्यांचा नाश करा.
ध्यानाची समाप्ती
संदर्भ - सत्ययुग आणि कर्मकायदा.
उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....
जय साईराम
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा