गुरुवार, २१ एप्रिल, २०१६

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 
 
सुविचार

               " प्रेम निस्वार्थ, निरपेक्ष आणि शुद्ध असावे , त्यामध्ये जराही अमंगलतेचा अंश नसावा . "

प्रकरण दुसरे

अंकुर पुढे सुरु

                सुट्टीत घरी गेले की आईला आणि आजीला हे सांगून मी अधिकच रडत असे. मी माझ्या वडिलांच्या देशहितवादी तत्वांचे अनुसरण केले पाहिजे, असे सांगून त्या माझी समजूत घालत असत.
                  शाळेमध्ये मला खूप अशक्तपणा आला. झोपण्याच्या हॉलचा जिना चढून जाणेही मला कठीण होऊ लागले. इतर मुलांकडून मिळणाऱ्या वागणुकीमुळे मला चिंतारोग जडला आणि तो वाढतच गेला. मी प्रथम पाचवीत प्रवेश घेतला तेव्हा हे सर्व घडले. जिना चढावा लागू नये म्हणून मला शिक्षकांनी खाली झोपण्यास सांगितले. तळमजल्यावर चार खोल्या होत्या, एक वॉर्डनची  , दोन शिक्षकांसाठी व एक कोठीची खोली. मला त्यांनी कोठीच्या खोलीत झोपण्यास सांगितले. मला इतरांपासून तोडल्यामुळे मी एकटी पडले. इतर मुले कोठीच्या खोलीत येऊन आनंदाने खाऊ खात आणि मी मात्र मागे नुसती उभी राहून त्यांच्याकडे पहात असे. रात्री मला खूप भीती वाटत असे. मग मी माझा बिस्तरा त्या खोलीत झोपणाऱ्या स्वयंपाकीणबाईच्या जवळ सरकवून घेत असे. 

उर्वरित मजकूर पुढील भागात ..... 

जय साईराम
                
           

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा