ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार 

" आत्म दर्शन म्हणजेच आत्मसाक्षात्कार. "

प्रकरण दुसरे 

अंकुर पुढे सुरु 

                 माझ्या दहावीच्या वर्गशिक्षिका कु. नल्लया यांची मी लाडकी विद्यार्थिनी होते. माझ्या अकरावीच्या शिक्षिका सौ. देवानै या आमच्या एकमेव विवाहित शिक्षिका, बाकी सर्व शिक्षकांनी लग्न न करता शिक्षकी पेशाला वाहून घेतले होते. 
               माझी आजी मला सुट्टीत घरी घेऊन येत असे. माझे वडील आणि माझी आजी मला दर महिन्याला येऊन भेटत. ते माझ्यासाठी खाऊ आणत आणि आम्ही तिघं तो दिवस आनंदात घालवत असू. शाळेचे प्रत्येक सत्र संपले की मला घरी घेऊन जाण्यासाठी आजी सकाळी लवकरच शाळेत येऊन थांबत असे. ती येईल का नाही, अशी भीती मला वाटू नये, यासाठी ती हा खटाटोप करे. 
                माझ्या भित्र्या स्वभावामुळे मी कधी इतरांमध्ये मिसळले नाही. सर्वजण माझ्याकडे दुर्लक्ष करीत. आजही तेच घडत आहे. स्वामींचे भक्त माझ्याकडे दुर्लक्ष करत आहेत. 
                मी वर्गातील हुशार विद्यार्थिनी होते. फक्त खेळाचा तास सोडून बाकी सर्व विषय मला आवडत. विशेष करून हिंदी आणि गणित या सक्तीच्या विषयात माझे प्राविण्य होते. माझे वडील तुरुंगात हिंदी शिकले व त्यांनी मला हिंदी शिकवले. खेळाच्या तासाला मी माझा एकुलता एक आवडीचा ' रिंग बॉल ' हा खेळ खेळत असे. शिक्षक मला ५० दोरीच्या उड्या मारण्यास सांगत. मी थोड्याशाच उड्या मारत असे आणि माझी मैत्रीण ५० उड्या मारल्याचे लिहून टाकत असे ! 

उर्वरित मजकूर पुढील भागात ..... 

जय साईराम