ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार
" आत्मसाक्षात्कार झालेल्या योग्यांसाठी वेदांचा उपयोग एवढाच असतो जेवढा एखाद्या पाण्यानी तुडुंब भरलेल्या ठिकाणी असलेल्या छोट्याशा सरोवराचा ! "
प्रकरण एक
बीज पुढे सुरु
आमचं खूप मोठं एकत्र कुटुंब होतं. माझी पणजी , आजी , वडील , आई , काका सगळे एकत्र रहात होते . आमच्याकडे सतत पै पाहुण्यांची वर्दळ अ. नोकरचाकर असूनही सर्वजण घरकामास हातभार लावत. माझे आई वडील हे आमच्या घरातील एकमेव दाम्पत्य ! ते सुद्धा फार थोड्या काळासाठी एकत्र राहिले. प्रत्येकजण आपआपल्या विश्वात रममाण असे . मात्र प्रत्येकाचे विश्व परमेश्वराशी निगडित होते . माझ्या लग्नानंतर मी आणि माझे पती आमच्या मुलांसह या घरात राहिलो .
आमच्या कुटुंबातील प्रत्येक जीव किती आर्ततेने देवासाठी तळमळत असे, रडत असे हे त्यांनी लिहिलेल्या डाय-यांमधून आणि काव्यांमधून व्यक्त झाले आहे. त्यांच्या जीवनातून त्यांची खरी वृत्ती दिसून येते, माझ्या वडिलांच्या डायरीतील काही उतारे मी खाली देत आहे.
८ फेब्रुवारी १९५३
कान्हा, तू वायू, अग्नी आणि वरुण आहेस. सर्व देवताही तूच आहेस. तू परब्रम्ह आहेस. मी तुला प्रणाम करतो. सर्व देवतांमध्ये तुला पाहण्याची व तुझ्यामध्ये सर्व देवतांना पाहण्याची दृष्टी मला प्रदान कर. कान्हा, या यःकच्शित जीवाचा उद्धार कर. हे नीलवर्ण प्रभूवरा, केवळ तूच माझे आश्रयस्थान आहेस. शरणम्. शरणम्.
उर्वरित मजकुर पुढील भागात .....
जय साईराम
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा