रविवार, १५ मे, २०१६

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

              " केवळ साधना करण्यासाठी आपण या देहात जन्म घेतला आहे. साधनेचे फळ म्हणून जरी आपल्याला परमेश्वराचे दर्शन झाले तरी अखेरच्या श्वासापर्यंत आपण आपली साधना चालू ठेवली पाहिजे."

प्रकरण दुसरे 

अंकुर पुढे सुरु

                   माझे SSLC शिक्षण पूर्ण झाल्यावर माझ्या कुटुंबीयांना माझे लग्न करायचे होते. मी म्हणाले," मी कृष्णाशिवाय कोणाशीही लग्न करणार नाही." मला बाहेरच्या जगाची काही माहितीच नव्हती. मी बुद्धाप्रमाणे घरातच लहानाची मोठी झाले. जर राधा, आंडाळ आणि मीरा पृथ्वीवर जन्म घेऊन कान्हाला प्राप्त करू शकतात तर मग मी का नाही ? ही प्रबळ भावना माझ्या मनात होती. त्यावर मला असे सांगितले गेले, की त्यांचा परमेश्वराशी भौतिक विवाह झाला नव्हता. मानवी जीवनात हे शक्य नाही. माझ्या वडिलांनी आणि आजीने माझे मन वळवले. आजी म्हणाली की माझे वडील एकटे आहेत. तीही वृद्ध झाली आहे. त्यामुळे विवाहास राजी होणे हेच माझ्या हिताचे आहे. 
                    तीन मुलांमधून मला एकाची निवड करण्यास सांगितले. माझ्या आईने मृत्युपूर्वी मात्र माझ्या सख्ख्या आतेभावाशी लग्न न करण्यास सांगितले होते. कारण त्याचे आई वडील विभक्त झाले होते. 
                   तिघांपैकी एक श्री मनोहरन हे नेहमी माझ्या वडिलांना सेवाकार्यात मदत करत असत. ते वृत्तीने भाविक होते. मला फक्त त्यांच्याविषयी माहिती होती. बाकी इतर दोघांची काहीच माहिती नव्हती. त्यामुळे मी त्यांची निवड केली. माझे लग्न झाले. श्री मनोहरननी नेहमी माझ्या वडिलांना धर्मार्थ कार्यात मदत केली. ते आमच्या नात्यातलेच होते. त्यांच्या घरात ते एकुलते एक होते. तरीही आम्ही आमच्या घरीच एकत्र राहिलो. रीतीरिवाजानुसार लग्नानंतर वधू वरच्या घरी राहायला जाते. तथापि मला माझे घर सोडून दुसरीकडे जाणे पसंत नव्हते. म्हणून माझ्या आजीने त्यांच्या आईवडिलांना हे समजावून सांगितले आणि त्यांनी त्यांच्या मुलाला आमच्या घरी राहण्यासाठी संमती दिली. 

उर्वरित मजकूर पुढील भागात .....

जय साईराम
             

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा