रविवार, ८ मे, २०१६

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

            " साधक एवढा सत्वगुणांनी युक्त असायला हवा की त्याला त्याच्या अवस्थेची जाणीवही नसेल." 

प्रकरण दुसरे

अंकुर पुढे सुरु 

                    कावेरी, अरविंदन आणि मणिवन्नन या माझ्या तिन्ही मुलांना माझ्या आजीनेच वाढवले. तिच्या मदतीमुळेच मी माझ्या साधनेवर लक्ष केंद्रित करू शकले. माझ्या कठोर व्रतवैकल्यांना, माझ्या प्रयत्नांना आजीने पूर्ण पाठिंबा दिला. ती मला घरकामात मदत करत असे. जेव्हा मी एकभुक्त व्रत ( दिवसातून एकवेळ जेवण घेणे ) करत असे, तेव्हा ती मला लाडीगोडी लावून जास्त खाण्याचा आग्रह करत असे. त्यावर मी तिला म्हणत असे, " आजी, मला नको ग आग्रह करूस. ही माझ्या आणि कृष्णामधली बाब आहे." 
                   जन्मतःच मी रंगाने खूप काळी होते. गावातील सर्वजण म्हणत, " तिची आई तर खूप गोरी आहे. बहुतेक हॉस्पिटलमध्ये बाळांची अदलाबदल झाली असावी." माझ्या आजीने मग प्रतिज्ञा केली, की ती माझा रंग बदलून दाखवेल. ती रोज मला एरंडेल तेल व हळदीच्या मिश्रणाने मालीश करून आंघोळ घालत असे. 
                   खाण्याच्या बाबतीत मी खूपच चिकित्सक होते. मला भाज्या आवडत नसत. माझी आजी माझ्यासाठी नाचणी आणि भाज्या यांचे सूप व इतर अनेक पौष्टिक पदार्थ बनवत असे. माझ्या जवळ बसून ती मला अनेक भक्ती कथा सांगून खायला लावत असे. 

उर्वरित मजकूर पुढील भागात ..... 

जय साईराम

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा