सोमवार, २ मे, २०१६

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

            " केवळ परमेश्वराप्रती प्रेम म्हणजे प्रेम नव्हे तर समस्त निर्मितीविषयी प्रेम म्हणजे प्रेम होय. "

प्रकरण दुसरे 

अंकुर पुढे सुरु 

                   दर आठवड्याला आम्ही शाळेतून चर्चमध्ये जात असू. तिथे मी साश्रू नयनांनी जीझसला प्रार्थना करत असे," मला कृष्णाचे दर्शन घ्यायचे आहे. मला कृष्णाचे दर्शन घ्यायचे आहे." मी माझ्या आईचाच कित्ता गिरवत होते. माझ्या केवळ आई वडिलांनीच नव्हे तर कुटुंबातील सर्वांनीच भगवंताचा ध्यास घेतला होता. 
                  एकदा मला वॉर्डनने बोलावले. त्या म्हणाल्या," तुझी आई आजारी आहे. तू घरी जा. जाताना काही कपडेही बरोबर ने. " मी घरी पोहोचले. तेव्हा आईने या जगाचा निरोप घेतला होता. मी धाय मोकलून रडत होते. माझ्या आजीने व इतरांनी माझे सांत्वन केले. " आता तुझे वडिलच तुझी आई आहेत." असे सांगून माझी समजूत घातली. माझी आई वयाच्या अवघ्या २८ व्या वर्षी निवर्तली. त्याकाळी दुर्धर असणाऱ्या क्षयरोगाने ती गेली. कृष्णाच्या तीव्र ध्यासाने आधीच कृश झालेला तिचा देह थोड्याच अवधीत रोगाला बळी पडला. 
                  त्यानंतर कुटुंबातील अनेकांनी माझ्या वडिलांना पुनर्विवाह करण्याचा सल्ला दिला. माझे वडील तरुण असूनही त्यांनी पुनर्विवाहास नकार दिला. ' काँग्रेसच्या कार्यकर्त्याने एक किंवा दोन मुले झाल्यानंतर ब्राम्ह्चाऱ्याचे आयुष्य जगावे.' या गांधीजींच्या तत्वाला अनुसरून त्यांनी हा निर्णय घेतला. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....

जय साईराम

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा