ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

            " शुद्ध सत्वामध्ये एकत्व पावलेला जीव पुन्हा माघारी येऊ शकत नाही."

प्रकरण दुसरे 

अंकुर पुढे सुरु 

                 तुमचे बालपण आठवायचा प्रयत्न करा. तुम्ही तुमचा बालपणीचा, दहाव्या वर्षापर्यंतचा काळ कसा घालवलात ? तुमची मुलं आता काय करत आहेत ? ती त्यांच्या मित्रमैत्रिणींबरोबर खेळतात. त्यांना विविध प्रकारचे रुचकर पदार्थ खायला हवे असतात. त्यांना जे हवे तेच ते खातात. ती शाळेत जातात. सिनेमाला जातात, मित्रांकडे तसेच नातेवाईकांकडे जातात. त्यांना नवीन नवीन कपडे हवे असतात. केवढ्या ह्या इच्छा वासना ! 
                    मला या गोष्टींमध्ये का बरं रुची नव्हती ? मला व्याधी, जरा, मृत्यू यांचे भय का वाटत असे ? त्यामधून सुटका करून घेण्याच्या वेगवेगळ्या मार्गांचा मी का बरे शोध घेत होते ? मी इतर मुलांपेक्षा वेगळी का होते ? माझे विचार वेगळे का होते ? आजही मी अशीच आहे. 
                    या जगामध्ये सर्वजण काय करत आहेत ? सर्वजण आपापल्या कुटुंबात रममाण झाले आहेत, बायकामुलांसाठी पैसा कमावण्याच्या मागे आहेत. ह्यांना घर, पद, प्रतिष्ठा, धन याविषयी आसक्ती आहे. या गोष्टी तुमचे मन व्यापून टाकतात. त्या गोष्टी मिळवणे हेच तुमचे मुख्य उद्दिष्ट बनते. त्यातून थोडासा वेळ काढून तुम्ही देवळात धावती भेट देता किंवा एखादी पूजा करता. साईभक्त समितीत जातात. भजने गातात. सेवेच्या उपक्रमात भाग घेतात. पुट्टपर्तीला जाऊन स्वामींचे दर्शन घेतात. हे सर्व अर्ध - वेळ उद्योग आहेत. 

उर्वरित मजकूर पुढील भागात .....

जय साईराम