ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

" या जगामध्ये आपण केवळ धडे घेण्यासाठी जन्म घेतला आहे. "

प्रकरण - आठ

' मी विना मी ' चे गुणवैशिष्ट्ये 

            अर्जुन अत्यंत आनंदित झाला. धनुर्विद्येत त्याचा हात धरणारे कोणीही नव्हते. तो एकटाच धनुर्विद्येत निष्णात आहे याची त्याला घमेंड होती. त्याच्यात असूया आणि अहंकार होता, याउलट एकलव्य भटक्या जमातीतील एक नम्र पारधी होता. त्याने आपले कसब त्यागून गुरुदक्षिणा म्हणून समर्पित केले. या सध्यासुध्या जंगलवासी पारध्याकडे असणारी विनम्रता आणि निष्कपट वृत्ती त्या उच्चकुलीन राजपुत्राकडे नव्हती. केवळ तोच युवक असा त्याग करू शकला. हे कृष्णाच्या राण्यांची तुलना गोपगोपिकांशी करण्यासारखे आहे. या राजघराण्यातील स्त्रियांना अशिक्षित गोपगोपिकांप्रमाणे त्याग करणं जमलं नाही. 
          निरागसतेला जे स्थान प्राप्त होते, ते अहंकाराला कधीही मिळणार नाही.
          द्रोणाचार्यांनी एकलव्याची विनंती फेटाळून लावली. त्यांनतर एकलव्याने त्यांची मातीची प्रतिमा तयार केली. त्यांना गुरु मानून तो अखंड त्यांची भक्ती आणि चिंतन करू लागला. त्याने स्वतःच धनुर्विद्या आत्मसात केली. धनुर्विद्येत त्याने अर्जुनाइतकेच प्राविण्य मिळवले. त्याने ध्वनीच्या रोखाने बाण सोडून सावज टिपले. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम