ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सामूहिक कर्म
तारीख २६डिसेंबर २००८ सकाळचे ध्यान
वसंता - कालच्या तुमच्या ख्रिसमसच्या प्रवचनात तुम्ही म्हणालात , ' सध्याच्या अशांत परिस्थितीत , चिंता करू नका . परमेशाचे नामस्मरण करा . ' तुम्ही म्हणालात सर्वांनी जप करावा . त्याविषयी थोड विस्तृत सांगा नं !
स्वामी - माणसावर जेव्हा संकट कोसळत आणि जीवन धोक्यात येत , फक्त तेव्हाच त्याला परमेश्वराची आठवण होते . सर्वत्र अशांती आहे . अशा चिंताजनक वेळी माणसाचे मन परमेश्वराकडे वळते .
वसंता - स्वामी , पण चांगली माणसंही दुःख भोगताहेत .
स्वामी - हे सर्वांचे सामूहिक कर्म आहे . जेव्हा सत्य दुलक्षित होत , तेव्हा संपूर्ण जगाला त्याचा त्रास होतो . तुझे अश्रु धरणीवर पडतात , पंचमहाभूते क्रोधीत होतात ; ते दुष्ट लोकांमध्ये शिरून त्यांच्या विध्वंसक वृत्ती जागृत करतात . कृष्णावतारात कित्येकांनी कृष्णाला दुर्लक्षिले . कित्येक लोकांना त्याचा राग येत असे , मत्सर आणि तिरस्कार वाटत असे . अनेकजण कौरवांना जाऊन मिळाले आणि युद्धात मेले . काही चांगली माणससुद्धा मेली .
वसंता - स्वामी , पांडवांच्या बाजूलासुद्धा विध्वंस झाला , अभिमन्यु आणि पाच भांडवांनी त्यांचे जीव गमावले .
स्वामी - प्रचंड वादळ येते , तेव्हा अनेक झाडे , वृक्ष उन्मळून पडतात . वारा चांगलं , वाईट असा भेदाभेद करीत नाही .
वसंता - स्वामी , कृष्णाने अनेक लीला करून आपण परमेश्वर असल्याचे जाहीरपणे सांगितले . माझ्याजवळ अशा काही शक्ती नाहीत .
स्वामी - तुला ' मी ' नाही , त्यामुळे तू आहेस तशीच रहा . तू तुझ्या शक्ती प्रकट केल्या आहेस . तू अनेक रोग बरे केलेस . ऋषी , नाडीशास्त्राद्वारे तू कोण आहेस हे सांगताहेत . जर लोक तुला दुर्लक्ष करीत राहिले , तर विध्वंस होत राहील . माझे सत्य मी जाहीर केले . मी माझा महिमा प्रकट केला . तरीसुद्धा लोक बरोबर वागत नाहीत .
ध्यानाची समाप्ती
संकटकाळी माणसाला परमेश्वराची आठवण होते . एक म्हण आहे ,' सर्व संपुष्टात आल्यावर देवाचा धावा करण्यात काहीच अर्थ नाही .' जेव्हा सर्व आलबेल असत तेव्हा माणूस भौतिक वस्तूंच्यामागे धाव घेतो . तो सत्य -असत्याची , शाश्वत -अशाश्वततेची चिकित्सा करीत नाही . परमेश्वरच फक्त शाश्वत आहे , बाकी सर्व अशाश्वत आहे . हे सत्य न जाणल्याने माणूस जन्माला येतो आणि मरण पावतो . एका जीवात्म्याची ही स्थिती आहे . तरीसुद्धा जेव्हा संपूर्ण जगाला उत्पात आणि अशांती ग्रासते , तेव्हा विचार आपोआपच परमेश्वराकडे वळतात . बॉम्बस्फोट ,वादळ , पूर , युद्ध , भूकंप या सर्वांमुळे माणूस भयग्रस्त होतो . हे भय जीवनाच्या असुरक्षिततेचे असते . लोक सामूहिक प्रार्थना करतात . जेव्हा संकटे माणसाला सर्व बाजूंनी ग्रासतात आणि तो स्वतःच्या प्रयत्नांनी त्यातून मार्ग काढू शकत नाही , तेव्हा तो परमेश्वराकडे वळतो . जेव्हा माणसाच्या लक्षात येते की त्याचे सर्व प्रयत्न निष्फळ गेले , तेव्हा तो परमेश्वराचा धावा करतो . उदाहरणार्थ , एका रुग्णाला खूप मोठा आजार झालेला आहे . तो बरा होण्यासाठी एका डॉक्टरकडून दुसऱ्या डॉक्टरकडे फिरत राहतो . अखेरीस त्याला कळून चुकते की इतर कोणीही नाही , फक्त परमेश्वरच त्याची मदत करू शकतो .
सामूहिक कर्म म्हणजे सामूहिक विध्वंस . स्वामी म्हणाले की जेव्हा सत्य दुर्लक्षिले जाते तेव्हा हे घडते . पूर्वी धर्माच्या अधःपतनाने संहार झाला . आता कलियुगात सत्य दुर्लक्षित केल्यामुळे संहार होत आहे .
स्वामी म्हणतात की माझ्या अश्रुंमुळे जगात सर्वत्र अशांती आहे . स्वामी रामावतार आणि कृष्णावतारातील अनेक उदाहरणे देतात . रामावतारात रावणाने सीतामातेला पळवून नेल्यामुळे सामूहिक संहार झाला . प्रत्यक्ष परमेश्वराच्या पत्नीला दुःख दिल्यामुळे संपूर्ण कुळाचा नाश झाला .
द्वापारयुगात , परमेश्वराच्या जन्मापूर्वीच कंस त्याचा विरोधी झाला . कृष्णाचा जन्म झाल्यावर अनेकांनी त्याचा तिरस्कार केला . कृष्णाने अनेक बाललीला केल्या . पण लोकांनी त्याचा दिव्यत्वावर विश्वास ठेवला नाही . तो परमेश्वर आहे हे काळूनसुद्धा त्यांनी त्याचा रागराग केला . त्यामुळे खूप मोठा संहार झाला , महाभारताचे युद्ध होऊन प्रचंड मनुष्यहानी झाली .
धर्माचे अधःपतन झाले की अवतार पृथ्वीवर अवतरून दृष्टांचा नाश करतो व धर्मस्थापना करतो . पूर्वीच्या युगातील अवतारांचे हेच अवतारकार्य होते . आता स्वामी म्हणतात की सत्य दुर्लक्षिले जात आहे . सत्य आणि धर्म एकच आहेत . तीच परिस्थिती स्वामी नवीन शब्दात वर्णन करीत आहेत . सत्य दुर्लक्षिले जाते तेव्हाच धर्माचे अधःपतन होते .
त्रेतायुगात , परमेश्वराच्या पत्नीला पळवून नेले . राम परमेश्वर आहे हे सर्वांना ठाऊक होते , तरीसुद्धा हे घडले . कृष्ण परमेश्वर आहे हे माहीत असूनही त्याचा अपमान केला गेला .
जेव्हा माणूस साक्षात् परमेश्वराशी संघर्ष करतो , तेव्हा धरतीवर मोठ्या प्रमाणावर विध्वंस होतो . अवतार फक्त माणसाला वाचवण्यासाठी येतो . परंतु काही लोक त्याला विरोध करतात . परिणामतः सर्वांना त्रास भोगावा लागतो . यालाच म्हणतात सामूहिक कर्म . सध्या आपण अशीच परिस्थिती अनुभवत आहोत . स्वामी परमेश्वर आहेत हे लोकांना माहीत आहे . स्वामींचा महिमा , त्यांच्या लीला , त्यांचे चमत्कार लोक पहात आहेत. तरीसुद्धा ते त्यांच्याविरुद्ध वागतात . त्याचा परिणाम म्हणून खूप मोठा संहार होईल .
स्वामींनी माझ्या पहिल्या पुस्तकावर सही केली आणि म्हणाले की हे प्रशांती पुस्तकलायत ठेवले जावे . त्यांची आज्ञा पाळण्याऐवजी त्याकडे दुर्लक्ष तर केलेच , आणि इतकेच नव्हे तर मला प्रशांतीमध्ये येण्यास बंदी घातली . आता या घटनेला दहा वर्षे झाली , माझी अनेक पुस्तके प्रकाशित झाली . त्यांनतर स्वामींनी मला ' भगवंताचे अखेरचे ७ दिवस ' लिहायला सांगितले . भगवंताच्या अखेरच्या ७ दिवसांबद्दल कोण बरे इतके धैर्याने लिहू शकेल ? स्वामींनी माझ्या वाढदिवशी हे पुस्तक स्विकारले . आम्ही हे त्या पुस्तकात नमूद केले आहे .
ज्यांनी मला प्रशांतीमध्ये येण्यास बंदी घातली , त्यांना हे सर्व माहीत आहे . तरीसुद्धा सत्य जाणून घेण्यासाठी योग्य चौकशी न करता किंवा तपास न करता त्यांनी मला विरोध केला . हेच सत्य दुर्लक्षिणे होय . त्यांनी केवळ माझाच नाही तर स्वामींचासुद्धा अपमान केला . याच कारणासाठी स्वामी त्यांचे भाव त्यांच्या प्रवचनात व्यक्त करतात . अलीकडेच त्यांच्या विजयादशमीच्या प्रवचनात स्वामी म्हणाले,
" अनेक लोक माझ्या शब्दांना महत्व देत नाहीत आणि विचारातही घेत नाही . परंतु हे योग्य नव्हे . मी कुठल्याही बाबतीत जे काही बोलतो ते सत्य आणि फक्त सत्यच असते . जे माझ्याबरोबर वावरत आहेत त्यांनाही हे समजत नाही . याचा परिणाम असा होतो की , मी त्यांना सांगतो त्याकडे त्यांचे कधीकधी दुर्लक्ष होते..... त्यामुळे माझी अतिशय कुचंबणा होते ."
परमेश्वर स्वतः तो कशा परिस्थितीत आहे याविषयी उघडपणे बोलत आहे , ही घटना म्हणजेच सत्याकडे दुर्लक्ष करणे होय . हे दुर्लक्षच जगभरातील संकटांचे कारण होय . काही थोड्या लोकांमुळे अनेक निरपराध्यांना क्लेश सहन करावे लागतात . तरीसुद्धा या सर्व घटना ,' सत्ययुगात आगमन ' - या दिव्य योजनेचा एक भाग आहेत .
रामावतार - राक्षसांशी युद्ध - राक्षस कुळाचा संहार
कृष्णावतार - महाभारत युद्ध - दुष्टांचा संहार
सत्यसाई अवतार - पंचमहाभूतांमध्ये सुसूत्रतेचा अभाव - पूर , बॉम्बस्फोट , त्सुनामी , भूकंप - लोकांचे परिवर्तन .
ऋषींनी नाडीशास्त्रात भविष्य वर्तवल्याप्रमाणे इथे मुक्ती निलयममध्ये भव्य स्तंभ - मुक्तीस्तूप बांधला गेला . हा काही नाव , संपत्ती किंवा प्रसिद्धीसाठी बांधला गेला नाही . सर्व ऋषींनी माझ्या आणि स्वामींच्या नात्याविषयी आधीच जाहीर केले आहे . हे वाचल्यावर काही लोकांनी मला स्वामींपासून दूर करण्याचा प्रयत्न केला आणि प्रशांतीत प्रवेश नाकारला .
उत्पातांच्या आधारे तुम्ही तुमच्या स्वतःच्याच संहारास आणि सामूहिक संहारास कारणीभूत होत आहात. स्वामींना जे हवे आहे ते करू द्या , त्यांच्या कार्यात ढवळाढवळ करू नका . ते परमेश्वर आहेत .
सामूहिक कर्मांमुळे जगातील अनेक चांगली माणसेसुद्धा बळी पडत आहेत . परंतु संहारास कारणीभूत असणाऱ्यांना परमेश्वर शिक्षा न करता फक्त साक्षी राहतो . दुष्ट विचारांमुळे पंचमहाभूते प्रदूषित होतात आणि हेच उत्पातांच कारण असतं . प्रत्येक अवतारात इतिहासाची उजळणी होत असते . जेव्हा अवतार पृथ्वीवर स्वातंत्र्यनं धर्मस्थापना करतो , तेव्हा काहीजण त्याच्या वैयक्तिक आयुष्यात ढवळाढवळ करतात . हेच मोठ्या संहाराचे कारण असते .
जेव्हा प्रत्यक्ष अवताराला त्रास होतो , तेव्हा उत्पात होतात . परंतु अवतार प्रत्यक्षपणे कुठलाही संहार करत नाही . त्यांच्या वैयक्तिक जीवनात हस्तक्षेप करणाऱ्यांना ते साधन बनवतात . जसे काट्याने काटा काढला जातो किंवा हिरा कापण्यासाठी हिराच वापरला जातो ; तसेच विध्वंसासाठी काही दुष्टांना साधन केले जाते . अशाप्रकारे , धर्मस्थापना होते आणि अवतार पृथ्वीवरून परत जातात .
सामूहिक कर्मांसाठी सामूहिक नामस्मरण
अलीकडेच मुंबईत झालेल्या बॉम्बस्फोटात ,अनेक निरपराध्यांना प्राण गमवावे लागले . सर्वजण विचारताहेत ,' हे असे का ?' जर दुष्ट लोकांना शिक्षा झाली , तर कोणी ' असे का ?' म्हणून विचारत नाहीत . ते म्हणतात , ' न्याय दिला गेला .' परंतु जेव्हा निरपराध बळी पडतात, तेव्हा ते विचारतात ,' का , कसे , काय ?' जेव्हा त्सुनामी आली तेव्हाही असेच झाले होते . गरीब लोकांना सर्वात जास्त त्रास झाला . सर्वांनी ' असे का ?' म्हणून विचारले . आता संपूर्ण जग चिंताजनक काळाला तोंड देत आहे . आर्थिक जगतात आणि रोख्यांच्या खरेदी - विक्री बाजारात मंदी आली आहे , सर्वांचे पैसे बुडताहेत . हे सर्व दुष्टांच्या कृत्यामुळे होते . त्यांचे विचार अवकाशात जातात , पंचमहाभूते प्रदूषित होतात आणि ती अस्थिर होतात . निसर्ग त्याचा क्रोध अनेक उत्पातांमधून दर्शवितो .
सध्याच्या परिस्थितीसाठी आपण दुसऱ्यांना दोष देऊ नये . आपण सर्वजण जबाबदार आहोत . तुम्ही स्वतःचा विचार करा . स्वतःला बदलण्याचा प्रयत्न करा . अशा चिंताजनक वेळी ही प्रत्येकाची जबाबदारी आहे . जीवन अतिशय कष्टाचे आहे . कधीही संकट कोसळू शकते याची जाणीव असू द्या . प्रयत्न करा , स्वतःला बदला .
स्वामी ख्रिसमसच्या प्रवचनात म्हणाले ,' काळजी करू नका . परमेश्वराचे नामस्मरण करा .'
स्वामी आपल्याला सतत नामस्मरण करण्यास सांगताहेत . परमेश्वराचे नामस्मरण हाच कलिला एकमेव पर्याय आहे .
आपण दिवसातून ३ वेळा जेवतो , खरेदीला जातो , पण जप करायला बसतो का ? सर्वजण हे करू शकतात . ह्या वस्तुस्तितीकडे दुर्लक्ष करू नका . जगभरातील लोकांसाठी ही गंभीर गोष्ट आहे . जेव्हा तुम्ही दुसऱ्याकडे बोट दाखवता , तेव्हा तीन बोटे तुमच्यावर रोखलेली असतात . हे सर्व प्रतिबिंब , प्रतिक्रिया आणि प्रतिध्वनी आहे . परमेश्वराचे नाव दिवसातून २०,००० वेळा घेण्याची प्रतिज्ञा करा किंवा जितका जमेल तितका तरी जप करा . बोलण्यात वेळ वाया घालवण्यापेक्षा प्रतिज्ञा करा , ' मी दिवसातून २०,००० वेळा जप करीन .' अशाप्रकारे , सर्वांनाच फायदा होईल . परमेश्वराने काही पर्वत गिळण्यास सांगितला नाही . शांतपणे बसून नामस्मरण करा . कमी बोला , जास्त जप करा . हे तुमच्या आणि जगाच्या कल्याणासाठी आहे .
पूर्वीच्या युगात लोकांनी तप आणि यज्ञ केले . आता परमेश्वर आपल्याला फक्त नामस्मरण करण्यास सांगत आहे . तुम्ही कोणाच्या नावाचा जप करता किंवा तुम्ही कोणत्या धर्माचे आहेत हे महत्वाचे नाही . बुद्ध , येशू , अल्ला , राम इत्यादी परमेश्वराच्या अनेक नावांपैकी कोणाचेही नामस्मरण करा . सामूहिक कर्मातून मुक्त होण्याचा हाच एकमेव मार्ग आहे ; नाहीतर खूप मोठ्या संख्येने माणसे मरतील .
गांधीजी सामूहिक प्रार्थनेला महत्व देत असत . आता आपण वैश्विक प्रश्नाला सामोरे जात आहोत . अशा संकटकाळी प्रत्येकाने आपआपली जबाबदारी ओळखावी आणि जप करावा . येणारा काळ अतिक्षय बिकट आहे , नेटाने काम करा. निदान वर्षभर तरी वायफळ गप्पा मारू नका . कोणाशीही अनावश्यक बोलू नका ; आणि कृपा करून मोबाईल फोनवर बोलू नका ;तुम्ही अवकाशात कचऱ्याची भर घालता .
स्वामींनी त्यांच्या प्रवचनात सांगितले की भिऊ नका , परमेश्वराचे नामस्मरण करा . हे ऐकल्यावर अनेकजण म्हणाले ,' स्वामींनी घाबरू नका म्हणून सांगितले आहे ... साईभक्तांना काहीही होणार नाही . ' त्यांना वाटते ,' आपण स्वामींचे भक्त आहोत , आपल्याला काहीही होणार नाही .' संकटकाळी कोणीही सहजपणे आपली जबाबदारी झटकून टाकतो . स्वामींच्या प्रवचनातून भक्त असा अर्थ काढू शकतात की त्यानं कसलेही भय नाही . तरीपण स्वामींनी सांगितल्याप्रमाणे जर त्यांनी नामस्मरण केले नाही तर काय उपयोग ? तुम्ही नामस्मरण केलेत तर तुम्हाला भय नाही. पुरात सर्व वाहून जाते , पूर साईभक्ताला वळगत नाही .
साईभक्तांवर मदत करण्याची सर्वात जास्त जबाबदारी आहे . इतर कोणाहीपेक्षा आपण अधिक नामस्मरण करायला हवे . जर तुम्ही सच्चे भक्त असाल तर स्वामींचा आदेश तंतोतंत पाळा . नामजपाला अधिक वेळ द्या आणि इतर विरंगुळयांना कात द्या . कमी बोला . अशा संकटकाळी नामजप करा . नाहीतर , सामूहिक कर्मांपासून तुमची सुटका नाही .
जय साईराम
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा