रविवार, २४ मे, २०२०

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

        " देह सोडताना आत्मा त्याच्या कर्माचे ओझे वाहतो आणि पुन्हा पृथ्वीवर जन्म घेतो."

प्रकरण - आठ 

' मी विना मी ' चे गुणवैशिष्ट्ये 

            वयाच्या पाचव्या वर्षापासून माझ्या मनात परमेश्वराशी विवाह करण्याची तसेच  देहाचे ज्योतीत रूपांतर करून परमेश्वरमध्ये विलीन होण्याची इच्छा होती. याच विचारांबरोबर मी लहानाची मोठी झाले. हे माझे  जीवन आहे. म्हणून मी तुम्हाला नेहमी सांगत असते, ' मला आश्रम नको वा पुस्तके नकोत. कृपया मला एकटीला राहू द्या."
            तुमच्या  प्रेमाविना जगण्याचा काय उपयोग ? जर मी तुमच्या चिंतेचे कारण बनत असेन तर या जगात मी कोणासाठी जगते आहे ? ज्या परमेश्वराला साधनेद्वारे मी प्राप्त करू इच्छिते, तो माझ्या लिखाणाने व्यथित होतो, हे माझ्यासाठी दुःखदायक आहे. मी माझी सर्व पुस्तके जाळून टाकीन आणि हा आश्रम, स्तूप तुमच्या चरण कमलांवर अर्पण करून देह त्याग करेन. म्हणजे जगासाठी हा पुरावा ठरेल की, मी केवळ परमेश्वरसाठी जगते आहे. मला याहून दुसरा मार्ग माहीत नाही. संपूर्ण आयुष्यभर जे सत्य मी माझ्या उराशी बाळगलं त्याने मला सोडून दिलं. मी तुमच्या ज्ञेची प्रतीक्षा करते. तुम्ही जे सांगाल ते मी करेन. 
           तथापि माझी एक नम्र विनंती आहे. जर हे सत्य असेल की, माझ्या जन्मापासून आतापर्यंत माझ्या हृदयात केवळ तुम्हीच आहात आणि मी जे काही लिहिले ते सत्य आहे, तर कृपया मला मृत्यु येण्यापूर्वी पादनमस्कार द्या. मी माझे सर्वस्व तुमच्या चरणी अर्पण करेन आणि माझे जीवन तुम्हाला समर्पित करेन. 
            मला आता समजले की, या देहाचे ज्योतीमध्ये रूपांतर करून परमेश्वरामध्ये विलीन होते शक्य नाही. ट्रस्टला हे सर्व घेऊन टाकू दे. मी एकटीच कृष्णाबरोबर हिमालयात जाऊन तप करेन. जर शक्य असेल तर कृष्णामध्ये सदेह विलीन होईन अन्यथा साधना करण्यात अयशस्वी झालेला हा देह नष्ट होऊ दे. 

स्वामी, माझे तुमच्यावर प्रेम आहे. मी केवळ 
तुमच्यासाठी जगते आहे. 
वसंता 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम  

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा