ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

       " नैसर्गिक साधनसंपत्तीविषयी मनुष्याला असणाऱ्या लालसेपोटी निसर्गाचा समतोल बिघडला आहे. "

भाग - नववा

आत्मगीते  

अंतः शत्रूंच्या कारवायांनी मन माझे अशांत 

ही अदृश्य माया, मायेचा संभ्रम 

रुदन करिते मी नवजात शिशुसम,

ज्यासी ठेविले कंटकशय्येवर 

हे हृदय तुझे की पाषाण ?

दया कर मजवर, दया कर. 

          पाच इंद्रिये हेच आपले अंतःशत्रू आहेत . मी त्यांच्याशी लढा देत आहे . परंतु सुटकेचा मार्ग दिसत नाही . अदृश्य मायेने निर्माण केलेल्या संभ्रमामुळे मी अश्रू ढाळते आहे . कंटकशय्येवर  झोपवलेल्या नवजात शिशुसारखे मी करुण रुदन करत आहे . माझी अवस्था त्या बालकासारखीच आहे . मी परमेश्वराची करुणा भाकते आहे. 

धर्मशास्त्र सांगते,' ईशचरण हाचि एक आश्रय ' 

असत्य आहे हे प्रतिपादन 

करेन मी हे सिद्ध सप्रमाण 

हे कोकिळे,

साहाय्य न करी मज तो ध्येय प्राप्त करण्या 

केवळ बोलचि त्याचे मधुर 

पुसता ' वेद आहेत का असत्य ?'

प्रतिसाद ना देई तो, राखुनी मौन. 

           सर्व पवित्र धर्मग्रंथ सांगतात की, परमेश्वराचे चरण हाच एकमेव आश्रय आहे. मी म्हणते की हे असत्य आहे. माझ्या अवस्थेवरून हे मी सिद्ध करू शकते. मी कोकिळेला बोलावते आणि म्हणते, " तो फक्त मधुर बोलतो परंतु मला सहाय्य करत नाही. " मी जर त्याला विचारले की, वेदवाक्य असत्य आहे का ? तर तो माझ्या हाकांना उत्तर न देता मौन राखतो. कोकिळेसारखे दूत पाठवून मी अनेक गीते लिहिली आहेत.   

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम