ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

     " परमेश्वराप्रती असणारी अढळ श्रद्धा, परमेश्वराहून अधिक महान आणि सामर्थ्यशील आहे. "

१

मी स्वतःस अलग करते

 

           परमेश्वर अवतार म्हणून येतो तेव्हा त्याला बऱ्याच मर्यादा असतात. त्याच्या कृतींना कारकायद्याच्या सीमा असतात. माणसांच्या कर्मांनुसार तो त्याच्या कृपेचा वर्षाव करत असतो. ह्या त्याच्या मर्यादा आहेत. आता अवतार रूपातील परमेश्वर स्वतःला अलग करून सर्वसामान्य खेडवळ स्त्रीच्या रूपात आला आहे. ती स्त्री परमेश्वरावर प्रेम करते. ती शुद्ध चैतन्य, विशुद्ध प्रेम व पवित्र परमेश्वरावस्थेतून अवतरित झाली आहे आणि आता अशा जगात राहते आहे जिथे सत्य, शुद्धता अथवा प्रामाणिकपणा नाहीये. ती इथली घाण आणि अशुद्धता स्विकारू शकत नाही. माणसे अशी का आहेत हे तिला कळत नाहीये. 

          मला फक्त प्रेम कळते, दुसरे काही नाही. मी आक्रोश केला, रडले, " मी इथे का जन्माला आले? माझे प्रभू कुठे आहेत, मला त्यांच्याकडे पार्ट जायचे आहे, त्यांच्याशी विवाह करायचा आहे. " हा ध्यास हेच शुद्ध प्रेम आहे. 

संदर्भ - कर्मकायद्यावर उपाय 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम