रविवार, २८ जानेवारी, २०२४

 


ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार

       " प्रथम भाव निर्माण होतात, त्यांनतर त्याचे विचार बनतात. त्यावर कृती करण्या अगोदर विवेकाचा वापर करा. विचार करा, हे सत् कृत्य आहे का ? परमेश्वर प्राप्तीसाठी मला हे सहाय्य करेल का ? "


कर्माचा हिशोब मिटला  

            मुक्ती स्तूपाच्या अग्रभागी दगडाची कोरलेली चांदणी आहे. त्या चांदणीला सोन्याचा मुलामा देण्याचे काम सुरू झाले. मी ते काम पाहत होते. प्रथम चांदणीच्या आकाराचा तांब्याचा साचा बनवला गेला. मग या साच्याला सोन्याचे वेष्टण दिले गेले. लहान लहान सोन्याचे तुकडे, सतत घाव घालून त्यांचा पातळ पत्रा बनवला गेला. तांब्याच्या साच्याला पारा लावला गेला आणि त्यावर सोन्याचा पत्रा बसवला. तो पाऱ्याला चिकटून राहिला आणि क्रमपरत्वे तांब्यालासुद्धा. त्यानंतर हा साचा गरम केला गेला. पाऱ्याची वाफ झाली आणि सोन्याचे तांब्याच्या साच्याला वेष्टण झाले. परिसाने जसे मूळ धातूचे सोन्यात रूपांतर होत, त्याचप्रमाणे तांब्याची चांदणी सोन्याची झाली.
            ह्या कलीच्या ताम्रयुगाला माझ्या भावरुपी सुवर्णाचं वेष्टण आहे. सत्ययुग हे कलियुगावर अध्यारोपण केले आहे. तांब्यावर पारा ओतून नंतर त्यावर सोन्याचा पत्रा बसवला. स्वामी आणि मी 'आमच्या प्रेमाचा पारा' कलियुगावर ओतून वरती सुवर्णयोग चिकटवत आहोत.

संदर्भ - कर्मकायद्यावर उपाय 


उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....
जय साईराम



गुरुवार, २५ जानेवारी, २०२४

 


ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार

       " तुम्हाला परमेश्वरापासून दूर करणारी प्रत्येक गोष्ट माया आहे. "


कर्माचा हिशोब मिटला  

            सर्वांच्या कर्मांचे हिशोब धुवून टाकणारा महाप्रलय झाल्याशिवाय नवनिर्मिती होत नाही. परंतु आता जीवसंहार न होता किंवा महाप्रलय न होता कर्म धुतली जाणार आहेत.
           धर्मस्थापना करण्यासाठी पूर्वीच्या अवतारांनी असूरांना आणि दृष्ट राजांना मारले. जरी त्यांचा संहार केला गेला तरी त्यांच्या भावना मागे राहिल्याच पुढील युगात त्याचीच बीजे झाली. भावना नष्ट न करता फक्त शरीर नष्ट करण्याने काय उपयोग? माझ्या शुद्ध भावांनी मी आता संस्काराचे बीजच नष्ट करत आहे. मी सर्वांच्या संस्कारांचे ठसे मुळापासून उपटून टाकून माझ्या संस्कारांचे सर्वामध्ये पुनर्रोपण करीत आहे कसे ते पाहू या.
   

संदर्भ - कर्मकायद्यावर उपाय 


उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....
जय साईराम


मंगळवार, २३ जानेवारी, २०२४

 

 ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

 

इथेच याक्षणी मुक्ती- भाग
 

प्रस्तावना

         या पुस्तकामध्ये अनेक विलक्षण अनुभव, थक्क करणाऱ्या घटना व अद्भुत प्रसंग आहेत. म्हणून त्याविषयी लिहिताना मला खूप काळजी वाटत होती. तथापि स्वामींनी मला प्रोत्साहीत केले आणि शिवाय माझ्या पत्रावर," लिही घाबरू नकोस राधा" असे लिहिले व 'बाबा' असे लिहून स्वाक्षरी केली. त्यावेळी मी फक्त 50 पाने लिहिली होती. ह्या प्रसंगानंतर जेव्हा जेव्हा आम्ही आशीर्वाद घेण्यासाठी पुस्तक विकत घेऊन गेलो,त्यांनी प्रत्येक अध्याय विभूती, हळद आणि अक्षतांनी आशीर्वादित केले. त्यांनी अनेक चमत्कारांद्वारे या पुस्तकाला त्याची मान्यता असल्याचे दर्शविले. त्या चमत्कारांचे फोटोही काढलेले आहेत. इतर कोणत्याही पुस्तकाला ह्या पुस्तका इतके आशीर्वाद लाभलेले नाहीत.


जेव्हा मी इथेच, याक्षणी, मुक्ती  पुस्तकाच्या पहिल्या भागाचे लिखाण करत होते तेव्हा स्वामींनी मी राधा असल्याचे सांगितले. ह्या पुस्तकाच्या दुसऱ्या भागात त्यांनी मी त्यांची शक्ती आणि प्रकृती असल्याचे सांगितले. ह्या पुस्तकामध्ये भगवानांनी त्यांच्या अवताराची अनेक विस्मयकारक रहस्य उघड केली आहेत. पुस्तक लिहून पूर्ण झाल्यानंतर स्वामींनी मला त्याचे तीन भाग करून त्यांना ऋग्वेद, यजुर्वेद व सामवेद अशी नांवे देण्यास सांगितले. ऋग्वेदाची सुरुवात ' अग्निमिले ' नी होते.  या पुस्तकातील पहिल्या ऋग्वेदाच्या भागात प्रेमाच्या अग्निची तीव्रता वर्णन केलीय.  ह्यामध्ये मी माझे अनुभव आणि अग्निपरीक्षेविषयी लिहिलेय आहे.  स्वामींनी या भागाचे सार आहे "असतो मा सद्गमय" असे सांगितले. यजुर्वेद ह्या दुसऱ्या भागाचे सार आहे. स्वामी म्हणाले की प्रेम साई अवताराच्या वेळी सत्ययुग वा सुवर्णयुगाचा उदय होईल व ते समस्त विश्वाला अंधकारातून प्रकाशाकडे घेऊन जाईल.


सामवेद तिसऱ्या भागात परमेश्वराचा महिमा, स्तुतीगान केले आहे. ह्यामध्ये पद्यरचनेतील श्लोक आहेत. तसेच राधेच्या संस्कारांचे मधुर संगीतात वर्णन केले आहे.
तमिळ संत म्हणतात, एखाद्या दिवशी मी वेदपुष्पांनी परमेश्वराचे स्तुतीगाण केले नाही त्या दिवशी मला उपवास ठेवल्यासारखे वाटते. मी सुद्धा ऋग्वेद, यजुर्वेद, आणि सामवेदाने माझ्या प्रभूंची  भक्ती करून ते त्यांच्या दिव्य चरणी समर्पित करते.

हे पुस्तक पूर्ण करण्यापूर्वी मी ईशावास्य उपनिषद उघडले. त्यातील अग्नीला केलेल्या प्रार्थनेचा शेवटचा श्लोक मी वाचला.


" अग्ने नय सुपथा राये ......... "
हे अग्नीदेवा, आमची कर्मफले आनंदाने अनुभवण्यासाठी आम्हाला धर्म मार्गावर घेऊन चल. तू आमचे सर्व विचार आणि कर्म जाणतोस.


मृत्यूनंतर अग्निदेव आपल्याला मार्ग दर्शवतो. तो जीवाला ब्रह्म लोकात घेऊन जातो. ब्रह्मलोकात पोहोचल्याला पुन्हा जन्म नाही. तो मुक्त होतो.

जीवन मुक्ती म्हणजे मनुष्याच्या नैसर्गिक स्वभावाचा/प्रवृत्तीचा साक्षात्कार. मनुष्य देहामध्ये असतानाच ह्याची प्राप्ती होते.ह्या  पुस्तकांमध्ये जीवाची जीवनमुक्त अवस्था कशी प्राप्त केली त्या वैयक्तिक अनुभवांचे कथन केले आहे. प्रत्येक जण ही अवस्था प्राप्त करू शकतो आणि आपण ती प्राप्त केलीच पाहिजे! ह्याच कारणासाठी हे पुस्तक लिहिले आहे.


ह्या पुस्तकातील तीन भागांना वेदांची नावे देताना मला अत्यंत भीती वाटत होती. मी कोदाईंना म्हणाले की स्वामींनी मला काही पुरावे दिले तरच मी वेदांची नांवे देईन. एक दिवस मी कोदाईंच्या घरी ध्यान करत असताना नारंगी रंगाच्या एका ताटलीवर स्वामींचे चरण पाहिले. ध्यानानंतर कोदाईने मला पादुका सहस्त्रम नावाचे पुस्तक दिले. पुस्तकाच्या मागील कव्हरवर स्वामींचे दिव्य चरण होते. त्या योगायोगाने मी चकित झाले. संदेश वाचण्यासाठी कोदाईंना मी पुस्तक उघडण्यास सांगितले. त्यांनी डोळे बंद करून प्रार्थना केली व एक पान उघडले त्या पानावर पुढील पद्य रचना होती.

"हे पादुकांनो,
तुम्ही श्री रंगनाथाचे चरण सुशोभित करता
म्हणून समस्त जगतामध्ये तुमची पूजन केले जाते.
परमेश्वराच्या पदरवाने
तुमचे अष्टदिशांवर प्रभुत्व आहे का?
वा /का तिन्ही वेदांचे मूर्तिमंत स्वरूप असणाऱ्या.
परमेश्वराच्या तिन्ही देव्यांशी तुम्ही संभाषण करता ?
वा/का  तुम्ही असे म्हणता " परमेश्वर येथे असताना भीती कशाची घाबरू नका.( भीती बाळगू नका)".

परमेश्वर आपले आश्रयस्थान आहे आणि निर्भयतेने त्याचा महिमा गा असे शेवटच्या ओळीमध्ये  सांगितले आहे. हा संदेश समजून मी माझ्या भीती कडे दुर्लक्ष करून/ बाजूला सारून पुस्तकातील तीन विभागांना वेदांची नावे दिली. मला अनेक आगळेवेगळे विलक्षण अनुभव,भाव लिहायचे असल्यामुळे मी नेहमी अत्यंत सावधतेने लिहीत असते. ह्या संदेशामुळे मला आनंद झाला मी स्वामींच्या सूचनांचे पालन करून त्यांचे सत्याचे बोल ह्या पुस्तकामध्ये लिहिले आहेत. या वाचा मनन करा ग्रहण करा व लाभान्वित व्हा.

जय साईराम

श्री वसंतसाई

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....


जय साईराम

रविवार, २१ जानेवारी, २०२४


ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार

       " मनुष्याच्या प्रत्येक विचार, उच्चार आणि आचार यामधून त्याच्यातील देवत्व प्रतिबिंबित झाले पाहिजे. "


कर्माचा हिशोब मिटला  

            कसे ते पाहू या. माझ्या प्रेमानी मी जगाची कर्म समतोल करते. ' बियॉंड द उपनिषद ' या पुस्तकात मी ' संस्कार ऑपेरेशन ' नावाचे प्रकरण लिहिले. अनेक जन्मांचे संस्कार, गहिरे ठसे हेच कर्मांचे ऋण आहे. याच ऋणांमुळे सर्वजण जन्म घेतात. जर आपले ऋण नसतील, तर आपण पुन्हा जन्म घेणार नाही. प्रत्येक कृतीचे होणारे परिणाम आपल्याला अनुभवावे लागतातच. आपल्या दुःखांचं हेच कारण आहे. पूर्वजन्मांमध्ये केलेल्या कर्मांचे आपल्याला परिमार्जन करायला हवे. राग, द्वेष, ईर्ष्या अशा सर्व दुर्गुणांचे मनात गहिरे संस्कार बनतात. ही ऋणं नाहीशी करण्यासाठी मी माझ्या खात्याचा वापर करते. मी माझ्या खात्यातले माझे प्रेम, विनम्रता, परमेश्वराचा ध्यास आणि राधाच्या १९ दैवी गुणांचे फायदे लोकांच्या खात्यात घालते. ते ऋणमुक्त होतात आणि मुक्ती मिळवतात.
            माझ्या खात्यात काय आहे? माझ्या तपश्चर्येची शक्ती; माझा परमेश्वरासाठी असलेला तीव्र ध्यास, माझं प्रेम आहे. जसजसे मी साधनेचे फळ नाकारत गेले, तसतशी माझी तपश्चर्येची शक्ती वृद्धिंगत झाली. हीच शक्ती विश्वमुक्ती मिळवू शकते. ती प्रत्येकाच्या कर्माचा हिशोब चुकता- करते. तपश्चर्येच्या बचत खात्यामधून कर्माची कर्ज चुकती होतात. 

   

संदर्भ - कर्मकायद्यावर उपाय 


उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....
जय साईराम

गुरुवार, १८ जानेवारी, २०२४


ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार

       " जो स्वार्थ आणि अपेक्षा यापासून मुक्त आहे, त्याला कर्माचे परिणाम बाधत नाहीत. "


कर्माचा हिशोब मिटला  

            परमेश्वराचा कायदा तो स्वतःसुद्धा मोडू शकत नाही. त्यामुळे कर्माच्या हिशोबाच्याबाबतीत तो काहीही करू शकत नाही. कर्मांचे हिशोब समतोल व्हायला हवे. लहानपणापासून माझी भक्ती आणि परमेश्वरावरील माझं नितांत प्रेम सर्वांची कर्म समतोल करीत आहेत. मी सर्वांची कर्म अंगावर घेते आणि त्यामुळे माझ्या शरीराला यातना होत आहेत.
            उदाहरणार्थ, समजा तुम्ही बँकेतून मोठी रक्कम कर्जाऊ घेता, परंतु तुम्ही ती फेडू शकत नाही. बँक तुमचे कर्ज माफ करेल का ? तुमच्या भावाला तुमची परिस्थिती कळली आणि त्याने त्याच्या खात्यातून तुमच्या खात्यात पैसे घातले. आता तुम्ही स्वतंत्र झालात. तुमचे कर्ज फिटले.
              त्याचप्रमाणे, माझ्या प्रेमाद्वारे मी सर्वांचा कर्मांचा हिशोब- पूर्ण करते; कर्माचे खाते बंद करते. 

२३ जुलै २००७ दुपारचे ध्यान
वसंता - स्वामी मी असं लिहिलं की माझ्या तपश्चर्येच्या शक्तीनी मी जगाची कर्म समतोल करते. हे बरोबर आहे का ?
स्वामी - हो लिही. तुझ्या तीव्र प्रार्थना, सर्वांना तुझ्यासारखे बनवायचे ही तुझी इच्छा यांनीच मुक्ती स्तूपाचे रूप घेतले. ही तपशक्ती नवीन निर्मिती देते. ती जुनी कर्म जाळून टाकते. सर्वांची नावे, रूपे तीच राहतील. प्रत्येकाच्या कर्माची खाती बंद झाल्यामुळे तुझे भाव त्यांच्यात प्रवेश करतील आणि सर्वांना भारून टाकतील.
ध्यानाची समाप्ती 

   

संदर्भ - कर्मकायद्यावर उपाय 


उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....
जय साईराम







रविवार, १४ जानेवारी, २०२४


ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार

       " जसे भाव तसे जीवन. "


कर्माचा हिशोब मिटला  

            फक्त आपल्या प्रेमाने आणि भक्तीनेच त्याची तुलना होऊ शकते. रुक्मिणीने ठेवलेलं तुळशीपत्र भक्तीने परिपूर्ण होतं, तिचं विशुद्ध प्रेम हे दर्शवते. परमेश्वराचे वजन कोणीही करू शकत नाही. तसेच एखाद्या व्यक्तीच्या कर्मांची मोजदाद करता येणार नाही. तर मग ५८० कोटी जीवांच्या कर्मांची बेरीज कशी बरं करणार ? ५८० कोटी जीवांच्या कर्माची बेरीज किती बरे असेल ? ही सर्व कर्म तराजूच्या एका पारड्यात ठेवली आणि मी माझी भक्ती, प्रेम आणि ध्यास हे रुख्मिणीने वाहिलेल्या तुळशीपत्राप्रमाणे दुसऱ्या पारड्यात ठेवले.  त्यामुळेच जगाची कर्म समतोल होत आहेत. तराजूच्या काटा समतोल झाला आहे. कर्माचा हिशोब समतोल केला आहे. स्वामींनी कर्माचे हिशोब फेकून दिले आहेत. मी माझ्या पारड्यातून सर्वांना सामान हिश्यात अमृत वाटते आहे.
           परमेश्वराच्या हातात कर्माचा तराजू असतो. तो त्याच्या स्वतःच्या कायद्याचे उल्लंघन करू शकत नाही. मी न्यायाचा तराजू माझ्या हातात धरते. सर्वांना सामान न्याय मिळतो.

   

संदर्भ - कर्मकायद्यावर उपाय 


उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....
जय साईराम






गुरुवार, ११ जानेवारी, २०२४


ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार

       परमेश्वराला आपण काय समर्पित करतो हे महत्वाचे नसून कसे समर्पित करतो हे महत्वाचे आहे. "


कर्माचा हिशोब मिटला  

            एक उदाहरण पाहू या. द्वापारयुगात नारदमुनी आणि सत्यभामा यांचा कृष्ण कोणाचा आहे, यावरून विवाद झाला. जो कोणी कृष्णाची संपत्तीने तुला करू शकेल, तो कृष्णाचा हक्क दाखवेल. मोठा तराजू आणला गेला आणि कृष्ण त्यात एका बाजूला बसले. सत्यभामाने तिचे सर्व अलंकार, मौल्यवान रत्ने, आभूषणे, सोन्याचा लड्या इ. दुसऱ्या पारड्यात ठेवले. परंतु काटा तसुभरही हलला नाही. सत्यभामाजवळ आता काहीच शिल्लक राहिले नाही. काय करावे तिला सुचेना. ती हरली तर नारद कृष्णाला घेऊन जातील. सत्यभामा खूप घाबरली. हे ऐकल्यावर रुख्मिणी एक लहानसं तुळशीपत्र घेऊन तिथे आली. तिने तराजूच्या तीन वेळा प्रदक्षिणा घातली आणि कृष्णाची प्रार्थना करून ते पान दुसऱ्या पारड्यात टाकले आणि काय आश्चर्य ! तराजू समतोल झाला. सच्चा भक्तीने ठेवलेल्या तुळशीपत्राने कृष्णाच्या वजनाचा काटा समतोल केला. या प्रसंगातून जगाला हेच दाखवले गेले की अलंकार, सोने हे सर्व परमेश्वराची कृपा मिळवण्यासाठी उपयोगी पडत नाही. परमेश्वराचे वजन काय ? ते कोण मोजू शकेल ? अगदी संपूर्ण विश्व एका बाजूला ठेवले तरीसुद्धा ते समतोल होऊ शकेल का ?

   

संदर्भ - कर्मकायद्यावर उपाय 


उर्वरित प्रकरण पुढील भागात .....
जय साईराम





मंगळवार, ९ जानेवारी, २०२४

 ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सूचना

सप्रेम साईराम,
           नवीन वर्षाच्या सुरुवातीस आपण श्री वसंतसाई ह्यांच्या ' इथेच याक्षणी मुक्ती- भाग ३  ' ह्या पुस्तकातील लेखनाची मालिका सुरु करीत आहोत. दर महिन्याच्या ९ व २३ तारखेला  ' इथेच याक्षणी मुक्ती- भाग ३ ' पुस्तक  क्रमशः टाकण्यात येईल.

*     *     *

 

इथेच याक्षणी मुक्ती- भाग
 

प्रस्तावना


        'इथेच याक्षणी मुक्ती'  ह्या पुस्तकाचा हा तिसरा भाग आहे. ह्याचे दोन भाग अगोदर प्रकाशित झाले आहेत.  पहिल्या भागामध्ये मुक्तिच्या सालोक्य,सामीप्य आणि सारुप्य  तीन अवस्थांवर  विवरण केले आहे. चौथ्या आणि अखेरच्या अवस्थेस सायुज्य मुक्ती म्हणतात. ही जीवन मुक्त अवस्था आहे म्हणजे जिवंतपणी देहामध्ये असतानाच मुक्ती ही अवस्था म्हणजे परमेश्वराशी योग.

         या पुस्तकात सायुज्य मुक्तीविषयी विवरण केले आहे. या पुस्तकांमध्ये या अवस्थेतील एका जीवात्म्याची अभिव्यक्ती व दिव्य अनुभव कथन केले आहेत. परमेश्वराशी योग झालेला जीवनमुक्त लेखन कसे करू शकतो? वाचन करता करता तुमच्या लक्षात येईल की हे अत्यंत अवघड कार्य आहे. जीवनातील प्रत्येक क्षण मी गीतेतील तत्त्वांचे आचरण करत जगले. माझ्या जीवनात मी पहिल्या अध्यायापासून ते शेवटच्या अध्यायापर्यंत गीतेतील प्रत्येक अध्यायामधील शिकवण मी आचरणात आणली. अखेरीस मी सर्व धर्मांचा त्याग करून परमेश्वर चरणी शरणागत झाले.

सर्वधर्मान्परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज |
अहंत्वा सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि मा शुचः ||


सर्वधर्म म्हणजे सर्व कर्तव्यकर्मे मला अर्पण करून
तू केवळ सर्वशक्तिमान, सर्वाधार अशा मला परमेश्वरालाच शरण ये. मी तुला सर्व पापांमधून सोडवीन. तू शोक करू नकोस.

             मी स्त्रीधर्म आणि माझ्या कर्तव्यांचा त्याग केला. केवळ परमेश्वराकरीता जगण्यासाठी ठरवून मी संन्यास घेतला आणि सर्वसंग परित्याग करत त्याग आणि प्रेम माझे जीवन बनले. 60 वर्षांच्या अखंड तपानंतर भगवान बाबांनी 27 मे 2001 रोजी माझा  अर्धांगिनी म्हणून स्वीकार केला. माझी दीर्घ आणि कठोर तपश्चर्या फलली आणि मी त्यांची झाले. जरी मी अशा अवस्थेत असले, तरी त्यांचे आशीर्वाद हीच माझी खरी संपत्ती आहे. माझ्या पुस्तकांवर त्यांनी केलेली स्वाक्षरी, विभूती, कुंकू ,हळद ह्या सृजनीकरणातून मिळालेले त्यांचे आशीर्वाद  व त्यांचे हातरुमाल, केवळ हाच माझा अनमोल ठेवा आहे.  मला नावलौकिक पैसा धन व मलमत्ता इ. कोणत्याही गोष्टींमध्ये स्वारस्य नाही. मी अनुभवत असलेल्या दिव्य आनंदाचा तुम्हीसुद्धा अनुभव घ्यावा असे मला मनापासून वाटते. ह्या प्रत्येकाला मुक्ती प्राप्त होवो व ती मिळेपर्यंत माझे अश्रू वा माझा लढा थांबणार नाही. आपल्या ह्या करुणामयी परमेश्वराकडून मी सर्वांसाठी मुक्ती प्राप्त करून घेईन. हे माझ्या जीवनाचे अंतिम ध्येय आहे.


उर्वरित प्रस्तावना पुढील भागात .....

जय साईराम