ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

        " निरागसतेने प्राप्त केलेल्या स्थानापाशी अहंकार कधीच पोहोचू शकत नाही ". 

 पुष्प अठरावे पुढे सुरु

             स्वामींनी हे सूचित करून त्यावर VIMP ( अति महत्वाचे ) असे लिहिले . तसेच जे माझ्यासारखे बनू इच्छितात , त्यांच्यासाठी स्वामींनी हा उतारा सूचित केला . माझ्या हृदयावर केवळ स्वामींचे रूप ठसले आहे . म्हणून स्वामी सदैव माझ्यासमोर असतात . माझी प्रतिमा त्यांच्या नेत्रांत असते आणि त्यांची प्रतिमा माझ्या नयनात , असे असले तरी मी सर्वकाही त्यांच्या नजरेतून पाहते . मी याविषयी ' उपनिषदांच्या पलीकडे ' पुस्तकातील ' नयनात साई ' या अध्यायात लिहिले आहे .
            स्वामींचे डोळ्यांचे ऑपरेशन झाल्यानंतर काही दिवसांनी , त्यांच्या डोळ्यातील रेटिना त्यांनी मला दिल्याचे उघड केले , त्यामुळे त्यांचा एक नेत्र दृष्टिहीन असल्याचे ही त्यांनी सांगितले . अशा तऱ्हेने मी शब्दशः स्वामींच्या नजरेतून सर्व पाहते आहे . स्वामी माझे सर्वस्व असल्याने केवळ तेच माझ्या हृदयात आहेत . स्वामी म्हणतात , " जर तुमचे हृदय राधेसारखे असेल तर कृष्ण तुमच्या हृदयात वास करेल ."  स्वामींनी असे सांगितले आहे परंतु इथे , मी स्वामींच्या हृदयात आहे . हा फरक आहे . परमेश्वर अंतर्यामी बनून सर्वांच्या हृदयात वास करतो . तथापि मी स्वामींच्या हृदयात वास करते . महाविष्णूंच्या हृदयात वास करणारी महालक्ष्मी मी आहे . अनेकजण म्हणतात ' मी राधा आहे , मी सीता आहे वा मी महालक्ष्मी आहे '. परंतु केवळ असा दावा करून वा त्यांच्यासारखी वस्त्रे परिधान करून का कोणी राधा वा सीता होऊ शकेल ? ती केवळ नक्कल होईल . नकली रत्न जरी हिऱ्यासारखे दिसले तरी कधीही हिरा होऊ शकत नाही . केवळ साधना आणि भक्तीद्वारे परमेश्वरप्राप्ती होते . 

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात ........

जय साई राम

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार

 " एकवेळ तुम्ही समुद्रकिनाऱ्यावरील वाळूचे कण मोजू शकाल परंतु परमेश्वराचा संपूर्ण महिमा जाणणे तुम्हाला कधीही शक्य होणार नाही ".

पुष्प अठरावे पुढे सुरु

           पराभक्ती पुस्तकाचे शेवटचे पान नं. ८१ त्यातील काही मजकूर स्वामींनी दर्शवून खालील प्रमाणे लिहिले आहे , 

' अम्मा वसंता सारखे ' 

स्वामींनी खालील मजकूर दर्शवला आहे . 
           ' .......... राधेने कृष्ण म्हणजे तिच्या डोळ्यातील बाहुली असे वर्णन केले आहे . इथेही एक गर्भितार्थ आहे जो तुम्ही ओळखला पाहिजे . जेव्हा तुम्ही माझ्यासमोर उभे राहता आणि मी तुमच्यासमोर , तेव्हा स्वाभाविकपणे मी माझी प्रतिमा तुमच्या डोळ्यात पाहतो आणि  तुम्ही तुमची प्रतिमा माझ्या डोळ्यात पाहता . याची दुसरी बाजू , जर तुम्ही माझ्याकडे समोरासमोर पाहत नसाल तर तुम्ही तुमची प्रतिमा माझ्या डोळ्यात पाहू शकत नाही , आणि मी माझी प्रतिमा तुमच्या डोळ्यात पाहू शकत नाही '. 
            राधेच्या या विधानाचा असा अर्थ आहे की गोपिका आणि कृष्ण एकमेकांच्या निकट असून , अविभाज्य आहेत . कृष्ण त्यांच्या हृदयात आहे जणुकाही त्यांच्या हृदयरुपी कागदावर उमटलेली प्रतिमा ! त्यांचे विचार कृष्णाच्या नाम रूपावर केंद्रित आहेत . त्यांची सर्व कर्म कृष्णाला समर्पित आहेत . कृष्णाची भक्ती आणि पूजन हे त्यांच्या मनावर ठसले आहे . म्हणूनच गोपिकांना एवढा त्याग आणि शरणागती पत्करणे शक्य झाले . त्या मानसिक पातळीवर कृष्णाची अनुभूती घेत होत्या . 
            याउलट आज भक्तीला विपरीत स्वरूप आले आहे  आणि आपला राधेच्या भक्तीकडे बघण्याचा दृष्टीकोनही विपरीत बनला आहे . आपण राधेसारखी वस्त्रे परिधान करू शकतो , राधेसारखे बोलू शकतो परंतु राधेसारख्या हृदयाचे काय ? तिच्यासारखे हृदय मिळणे आपल्याला शक्य नाही . राधेचे अनुकरण करण्यासाठी कोणत्याही बाह्य गोष्टींना महत्व न देता जर तुम्ही तुमचे हृदय राधेसारखे बनवले तर कृष्ण तुमच्या हृदयात वास करेल . 

...

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात 

जय साई राम  

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार

" गीता .......मुक्तीचे अमृत आहे ". 

वसंतामृतमाला 

पुष्प अठरावे 

तुम्ही राधेच्या हृदयाचे अनुकरण करू शकत नाही 

           आजच्या टपालामध्ये स्वामींनी एक गुलाबी बॅग दिली . त्याला सोनेरी दोऱ्यात ओवलेले १६ गुलाबी मोत्यांचे दोन बंद ( हॅंडल ) होते . बॅगेच्या दोन्ही बाजूंना १६ गुलाबी गुलाब होते . हे आमच्या प्रेमाद्वारे प्रसवणाऱ्या नवनिर्मितीचे सूचक आहे . नवनिर्मितीमध्ये परमेश्वराच्या सोळा कला अंतर्भूत आहेत हे या गुलाबी बॅगेद्वारे सूचित होते . त्याचप्रमाणे सर्वजण उत्तम प्रतीच्या मोत्यासारखे असतील . यातून आपल्या लक्षात येते की जन्म घेणारे सर्वजण साई संसार सागरातील मोती असतील .
            स्वामींनी मागील प्रकरणात एका कापडाच्या तुकड्यावर सत्य युग उद्यानाविषयी लिहिले होते . त्यामध्ये सत्य युग हे गुलाबी गुलाबपुष्पांनी बहरलेली पुष्पवाटिका असल्याचे दर्शवले आहे . सर्वांमध्ये केवळ स्वामींचे आणि माझे भाव कार्यरत असतील . ही नवनिर्मिती आहे . सोनेरी धागा सुवर्ण युगाचे प्रतिक आहे . 
            ' पराभक्ती ' या पुस्तकात स्वामींनी सांगितले की सर्व गोपींना असे वाटते की कृष्ण त्यांच्या एकटीचाच आहे . तथापि राधेचा असा भाव होता की वृंदावन आणि गोविंदा हे सर्वांसाठी सामाईक आहेत . अनेक वर्षांपूर्वी या संकल्पनेवर आधारित स्वामींवर एक गीत मी लिहिले . 

        प्रशांती निलयम अन् पर्तीश्वर 

        सकलांचा सामाईक ठेवा 

        मग द्वेषभाव का मनी , मानवा ? 

        असा कोण आहे जगती , जो न मोहित झाला त्याच्या कृपेने? 

             प्रशांती निलयम आणि स्वामी हा सर्वांचा सामाईक ठेवा आहे . ते कोणत्याही एका विशिष्ट व्यक्तीचे वा संघाचे नाहीत . परमेश्वर सर्वांसाठी सामाईक आहे . ते सर्व राष्ट्र आणि सर्व धर्मांचे आहेत . स्वामी म्हणजे सर्वांच्या हृदयात वास करणारी निलज्योत आहे . आपण साधना करून ती ज्योत अधिकाधिक मोठी व तेजस्वी करायला हवी . आपण सतत स्वामींची शिकवण अनुसरायला हवी . असे केले तरच आपली दृष्टी सुस्पष्ट होईल . आपण सदैव , प्रत्येकात आणि प्रत्येक गोष्टीत त्यांना पाहायला लागू . या दृष्टीने पाहणे म्हणजेच ज्ञान . त्यांची कृपा सर्वांसाठी आहे .
   

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात ……

जय साई राम 

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार 

     " ऐहिक संपत्ती अशाश्वत आहे तर आध्यात्मिक संपत्ती शाश्वत आहे ". 

पुष्प १७ पुढे सुरु

३१ मे २०१३ दुपारचे ध्यान 
स्वामी - तू अशी का रडते आहेस ? 
वसंता - स्वामी , तुम्ही मला काही दिले नाहीत आणि मला हे सहन होत नाही . माझ्या खोलीतला दिवा कसा चालू होता ?
स्वामी - मी नेहमी तुझ्याबरोबर असतो , हे त्या दिव्याद्वारे मी दर्शवले .
वसंता - स्वामी , त्या हातरुमालाचे काय ? त्याच्या मध्यभागी त्रिशूल असल्यासारखे दिसते . त्याच्या दोन बाजूंना १२ वक्ररेषा आहेत तर दुसऱ्या दोन बाजूंना ११ वक्ररेषा आहेत . 
स्वामी - ॐ  सर्व अनिष्टतेचा संहार करणाऱ्या त्रिशूलासारखा आहे  . आपल्या ४६ गुणसुत्रांद्वारे नवनिर्मिती होईल . मी नक्की येईन . जेव्हा मी येऊन तुला पाहिन तेव्हा नवनिर्मिती होईल . आपण एकमेकांना पाहिल्यानंतर आपल्या गुणसूत्रांचा संयोग होईल . 
ध्यान समाप्ती 
            सकाळी ९ वाजता एडींनी मला नाशत्यासाठी बोलावले . मी माझ्या खोलीतून स्वामींच्या खोलीत गेले . नाश्ता झाल्यावर एडी आणि मी माझ्या खोलीत परत आलो , तर काय ! तेथील दिवा चालू होता . तेथे कोणीही नव्हते वा कोणीही दिवा लावला नव्हता . स्वामींनी नंतर सांगितले की ते सदैव माझ्याबरोबर असतात हे दर्शवण्यासाठी त्यांनी दिवा लावला . बऱ्याचदा गर्भ कोटम मधील स्वामींच्या खोलीतील दिवा चालू असतो . आता स्वामींनी इथेही ते दर्शवले . माझ्या अति करुण रुदनामुळे , स्वामी सदैव माझ्याबरोबर असल्याचे अशा रितीने दर्शवतात . 
            आता आपण हातरुमालाविषयी पाहू . तो रुमाल पांढरा शुभ्र असून , येणारे सत्ययुग हे शुद्ध सत्ययुग असल्याचे त्यातून सूचित होते . त्याच्या मध्यावर ॐ आहे . परंतु एका विशिष्ट कोनातून पाहिले असता तो चंद्रकोरीसहित त्रिशूलासारखा भासतो . जेव्हा स्वामी येतील तेव्हा ते त्रिशूलाने सर्व कर्मांचा संहार करतील . रुमालाच्या प्रत्येक बाजूला आठ वर्तुळांचा संच आहे . तसेच एका बाजूस ११ वक्ररेषा व दुसऱ्या बाजूस १२ तसेच तिसऱ्या बाजूस ११ व चौथ्या बाजूस १२ वक्ररेषा आहे.  या दोन आकड्यांची बेरीज २३ आणि २३ येते . निर्मितीसाठी आवश्यक असणारी ४६ गुणसूत्रे यातून सूचित होतात . प्रत्येक वक्ररेषेखाली ८ पाकळ्यांचे फुल आहे जे अष्टाक्षरी मंत्र आणि वैकुंठ यांचे प्रतिक आहे . स्वामींची जन्म तारीख २३ आहे व माझी २३ आहे . जेव्हा आम्ही एकमेकांना  पाहू तेव्हा नव निर्मिती होईल हे ॐ दर्शवतो . 
           पुरुष न् स्त्रीच्या गुणसूत्रांमधून मूल जन्मते . परमेश्वर व त्याची शक्ती यांच्या भावविश्वाद्वारे मूल जन्माला येते . देहाच्या माध्यमातून मानवी मूलाचा जन्म होतो . गर्भाशय मानवी स्त्रीच्या उदरामध्ये असते तर परमेश्वराचे गर्भाशय हृदयात असते . ही परमेश्वराची बृहद योजना आहे . गुणसूत्रांच्या  आकड्याद्वारे जन्मतारखांचे स्पष्टीकरण केले जाते . सांसारिक चष्मा घालणाऱ्या मनुष्यासाठी स्वामी आणि मी हा तपशील स्पष्ट करून सांगतो आहोत . 
            मी सकाळी एवढी का रडत होते ? मी बाहेर बसले होते , वर लावलेल्या सर्व देवदेवतांच्या तसबिरींकडे पाहत मी अश्रू ढाळत होते .
            हे राधा कृष्णा , तुम्ही परमेश्वर नाही ! हे विनायका तू भगवंत नाहीस ! गायत्री माते , सरस्वती माते तुम्हीही देवता नाही ! भगवान शिव , हनुमान , सीता , राम , बलराम आणि बाळ कृष्णा तुम्ही देव नाही ! हे मुरुगन , हे विश्वरुपा , कालीमाते , गुरुनानक , जिझस , शिर्डीबाबा आणि बुद्धा तुम्हीही भगवान नाही ! जर तुम्ही परमेश्वर असाल तर  माझे अश्रू पाहून शांत  कसे राहू शकता . हे अश्रू पाहिल्यावर तरी तुम्ही सर्वजण जाऊन या अश्रूंद्वारे स्वामींना बांधून येथे घेऊन या ! तुम्ही असे का केले नाही ? तुम्ही परमेश्वर  नाही ! 
           अशा विचारात मी रडत होते . म्हणून स्वामींनी ध्यानात मला पहिला प्रश्न विचारला " तू अशी का रडत होतीस " ? 
            हे वाचणाऱ्या सर्वांना मी विनंती करते की सांसारिक चष्मा काढा आणि निव्वळ आत्मिक दृष्टीने परमेश्वराकडे पाहा .  स्वामींनी २ वर्तुळांचे चित्र दिले . त्याच्या मधोमध जग आहे . मोक्ष हा शब्द त्याच्या भोवती लिहिला आहे . त्याचा आकार डोळ्याच्या बुबुळासारखा आहे . परमेश्वराला मोक्षाच्या दृष्टीतून पाहा . म्हणजे संपूर्ण जग परमेश्वर स्वरूप होईल . 

 व्ही.एस.

जय साई राम

                 

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार

" आसक्ती आणि ममत्व मनामध्ये संभ्रम निर्माण करते तर परमेश्वरावरील प्रेम आत्मसाक्षात्कारा कडे घेऊन जाते ".

पुष्प १७ पुढे सुरु

          
            स्वामी परमेश्वर आहेत आणि मी शक्ती आहे . तथापि मी त्यांच्यापासून विलग झाल्यामुळे करूण विलाप करते आहे . मला हे क्लेश असह्य झाले आहेत . सकाळी मी अधिकच रडत होते . सर्वजण माझ्या सांत्वनासाठी आले . मी प्रत्येक दिवस असेच अश्रू ढाळते आहे . माझे सांत्वन करण्यासाठी स्वामी माझ्याशी बोलतात आणि लिहितात . तथापि जे कोणी हे पाहतात किंवा वाचतात ते कदाचित याकडे वेगळ्या दृष्टीकोनातूनही पाहात असतील . ते त्यांच्या सांसारिक चष्म्यातून पाहतील . सदैव चित्रपट पाहणारे त्यांचे डोळे कदाचित आमच्या संभाषणाकडे नायक नायिकेचे संभाषण या दृष्टीने पाहात असतील . 
            तथापि स्वामी आणि माझ्यामध्ये कोणताही दैहिक ( कायिक ) दुवा नाही . स्वामींच्या आणि माझ्या क्लेशांना २००३ मध्ये सुरुवात झाली . स्वामींनी जागतिक पाप कर्मांमुळे दुःख भोगले आणि देहत्याग केला . आता मी ही अधिक क्लेश सोसते आहे . शारीरिक क्लेश आणि विरह वेदना यामुळे मी हे सर्व लिहिते आहे . जेव्हा मी हे लिहिते तेव्हा आमचे भाव गर्भ कोटम मधून बाहेर पडून स्तूपाद्वारे  अखिल जगतामध्ये पसरतात . माझे सहस्त्रार उघडून त्यातून अमृत स्त्रवते . ते तारका स्पंदनांच्या रुपात स्तूपाद्वारे सर्वदूर पसरून संपूर्ण जगामध्ये परिवर्तन घडवते. 
           प्रथम स्वामी आणि मी दोघही दुःख सोसत होतो . त्यानंतर स्वामींनी देह त्यागला . भगवान शिवाने विषप्राशनाद्वारे हे दर्शवले आहे . शिव संहारकर्ता म्हणून येतो . 
           दुसरी अवस्था , माझे अश्रू आणि क्लेश याद्वारे अमृत स्त्रवते . यातून पालनकर्ता महाविष्णूंचे रूप दर्शवले जाते . 
            आता तिसरी अवस्था , भगवान शिवाने मोहिनीला स्पर्श केल्यानंतर अय्यपाचा जन्म झाला . ही तिसरी अवस्था ब्रम्हचा निर्देश करते . ब्रहमदेव निर्मितीचे कार्य करतात . स्वामी आणि मी या तिन्ही अवस्था दर्शवतो . जेव्हा स्वामी पुन्हा येऊन मला बोलावतील आणि स्पर्श करतील तेव्हा नवसृष्टीचा जन्म होईल . आमच्या दर्शन , स्पर्शन व संभाषणाने नूतन सत्ययुगाचे आमचे अपत्य जन्मास येईल . 
३१ मे २०१३ 
           स्वामींनी एका हातरुमाला बरोबर त्यांचे व शिर्डीबाबांचे चित्र दिले . त्या चित्रांच्या पाठीमागे २००३ चे कॅलेंडर होते . चित्रातील स्वामींचे रूप वशिष्ठ गुहेतील विलयन चित्राप्रमाणे आहे . २००३ पासून स्वामींच्या आणि माझ्या अतीव दुःखास सुरुवात झाली . स्वामींच्या डोळ्याचे आणि खुब्याचे ऑपरेशन झाले . तसेच त्यांच्या हाताचे हाड मोडले . मी त्यावेळी व्हाईट फिल्डमध्ये होते आणि माझ्या हातापायांना झालेल्या गळवांना बॅंडेज बांधून मी दररोज स्वामींच्या दर्शनास जात होते . स्वामींनी आणि मी १० वर्षे सर्वांची कर्मे आमच्या अंगावर घेतली.
          आता आपण त्या शुभ्र पांढऱ्या कापडापासून बनवलेल्या हातरूमाला विषयी पाहू . त्याच्या मध्यभागी पिवळ्या रेशमांनी भरतकाम केलेले एक वर्तुळ होते . त्या वर्तुळात ॐ होता . हातरुमालाच्या किनारींना लेस लावली होती . प्रत्येक वक्ररेषेमध्ये एकात एक आठ वर्तुळांचा संच होता . प्रत्येक वक्ररेषेखाली आठ पाकळ्यांचे फूल होते . S आणि V या अक्षरांनी सर्व जोडले होते . एकूण ४६ वक्ररेषा होत्या . एका बाजूला ११ नंतर १२ , दुसऱ्या बाजूला ११ आणि शेवटी १२ एकूण ४६ . 

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात 

जय साई राम 

 

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

      " मुक्तीची कामना करणाऱ्यांना भगवंत मुक्ती देतो आणि आनंदाची इच्छा असणाऱ्यांना आनंद देतो ".

वसंतामृतमाला 

पुष्प १७ 

( पुष्प १६ वरून पुढे चालू )

आत्मिक दृष्टी

           
           स्वामींनी काही दिवसांपूर्वी एक चित्र दिले . त्यामध्ये एक मोठे वर्तुळ होते , त्याच्या मध्यभागी एक लहान वर्तुळ होते . या छोट्या वर्तुळात जगाचा नकाशा होता . नकाशा भोवती मोक्ष हा शब्द लिहिला होता . वर्तुळाच्या दोन्ही बाजूला आनंदाने उडणारी दोन पांढरी कबुतरे होती . त्याच्या तळाशी लिहिले होते 

' ज्याला आरंभ नाही व अंतही नाही ....... मोक्ष ' . 

           आता आपण याविषयी पाहू . मोक्ष म्हणजे काय ? वास्तविक ज्याला ना आदि ना अंत . हे परंधाम आहे . येथे केवळ तेज आहे . येथे ना नाम ना रूप . मनुष्याने ही अवस्था प्राप्त केली पाहिजे . नाहीतर तो जन्म मृत्युच्या फेऱ्यात अडकून राहील . सर्वजण परमेश्वराचा अंश आहेत . श्रीकृष्णाने भगवत गीतेमध्ये हे स्पष्टपणे घोषित केले आहे . 

ममैवांशो जीवलोके जीवभूतः सनातनः

( सर्वजण माझाच सनातन अंश आहेत .)

            सर्वजण परमेश्वराचा अंश आहेत , हे जो जाणतो त्याची जन्ममृत्युच्या चक्रातून सुटका होते . आपण परमेश्वरामधून आलो आहोत . त्याला प्राप्त करणे म्हणजेच मुक्ती वा मोक्ष आहे हे दाखवण्यासाठी स्वामी येथे आले . आद्यनिर्मिती प्रभूपासून , स्वामींपासून होते . ही निर्मिती कशी असते हे दर्शवण्यासाठी ते आता येत आहेत . या जीवनामध्ये किती क्लेश , दुःख , व्याधी , हानी आणि धोके आहेत ! या सर्वातून सुटका करून घेण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे परमेश्वरास प्राप्त करून घेणे . माझ्या जीवनाद्वारे मी हे दर्शवते आहे . माझे अश्रू , विरह आणि तळमळ यांद्वारे परमेश्वराने वैश्विक मुक्ती बहाल केली आहे . 
३१ मे २०१३ सकाळचे ध्यान
वसंता - स्वामी , मला तुम्ही हवे आहात . मी एक क्षणभरही तुम्हाला विसरू शकत नाही . तुम्ही तुमच्या बोलण्यातून आणि लेखनातून माझे सांत्वन करता . परंतु हे सुद्धा संसारिक लोकांच्या बोलण्यासारखे , इतरांच्या बोलण्यासारखे आहे . 
स्वामी - हे अवतार कार्य आहे . आपण स्थूल रुपात एकमेकांशी बोलत नाही केवळ ध्यानामध्ये बोलतो . समुद्र मंथनानंतर हलाहल बाहेर पडल्यावर सर्वांनी भगवान शिवांकडे धाव घेतली . शंकरानी ते हलाहल प्राशन केले . अमृत बाहेर आल्यानंतर देव आणि दैत्य यांच्यात कलह माजला . इंद्राच्या प्रार्थनेला उत्तर म्हणून महाविष्णूंनी मोहिनी अवतार घेतला . मोहिनीने असुरांना भ्रमित करून देवांना अमृत दिले . 
            भगवान शिवाने मोहिनीस पाहिले , तिच्या रूपाने आकर्षित होऊन त्यांनी जवळ जाऊन तिला आलिंगन दिले . त्याक्षणी अय्यपाचा जन्म झाला . त्याचप्रमाणे आम्हा दोघांच्या दर्शन , स्पर्शन व संभाषणाने नवनिर्मिती होईल . हे ही त्याच पद्धतीने घडेल . 
वसंता - मला समजले स्वामी . मी लिहीन . 
ध्यान समाप्ती .

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात ....... 

जय साई राम

 

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार 

" जर मन शांत असेल तर देहालाही पिडा नसेल ". 

पुष्प सोळावे पुढे सुरु 

            ब्रह्म अधिक ज्ञान म्हणजे निर्माता . महाविष्णू अधिक करुणा व कृपा म्हणजे पालनकर्ता . शिव अधिक शक्ती / कुंडलिनी म्हणजे संहारकर्ता . आता स्वामी कलियुगाचे संरक्षण करण्यासाठी , सत्ययुगाची निर्मिती करण्यासाठी आणि पापांचा , वाईट गोष्टींचा संहार करण्यासाठी येत आहेत . स्वामी त्रिदेवांचा संगम आहेत .परमेश्वराच्या त्रिरुपांचे एकीकरण . माझा जन्म त्यांच्या तेजातून झाला आहे . माझा देह पुन्हा ज्योतीरूप धारण करेल आणि त्यांच्या देहात विलीन होईल . याद्वारे आम्ही दोन नसून परमेश्वर आणि त्याची करुणा असल्याचे दाखवून देऊ .
             परमेश्वर येथे अवतरीत होऊन त्याने गेली ८४ वर्षे उपदेश केला . भौतिक जीवन माया आहे . त्यातून बाहेर पडा आणि केवळ परमेश्वराचे चरण धरून ठेवा . या जन्ममृत्युच्या येरझारा पुरे ! या भवसागरातून तरुन जा . ह्या कलियुगातील लोकं परमेश्वरालाच शिकवतात , हा दैवदुर्विलास आहे .
            " हे प्रभू  , तू कलियुगात येथे येऊ नकोस ! तू इथे येऊन का त्रास करून घेतोस ? तू जे सांगतोस ते आम्ही कधीही ऐकणार नाही " !
             स्वामी सांगतात आणि मी लिहिते परंतु त्याचा काय उपयोग ? 
३० मे संध्याकाळचे ध्यान 
वसंता - स्वामी , परमेश्वर आणि त्याची शक्ती म्हणजे पुरुष आणि स्त्री नव्हे , असे मी लिहिले तथापि मला तुमच्या स्थूल देहाविषयी आसक्ती का आहे ? 
स्वामी - हे सर्व अवतार कार्यासाठी आहे . आपला विवाह झाला . मुले जन्मली . तुझ्या पातिव्रत्याने जगात परिवर्तन घडेल . सर्व युगे परिपूर्ण बनतील . तू मला तुझे पातिव्रत्य सिद्ध करण्यास सांगितलेस , त्यासाठी आपण येथे आलो . 
वसंता - आता मला समजले स्वामी , मी लिहीन . 
ध्यान समाप्ती 
            आता आपण या विषयी पाहू . परमेश्वर ना पुरुष आहे ना स्त्री . आम्ही येथे अवतार कार्यासाठी आलो . स्वामींनीच माझ्याशी विवाह केला . अपत्य जन्मानंतर ते माझ्यापासून विलग झाले . तथापि मी कोण आहे हे त्यांनी जगाला उघड करून सांगितले नाही . मी एवढे लेखन केले तरीही त्यांनी त्यांच्या तोंडून माझ्याविषयी काहीही सांगितले नाही . हा माझ्या पातिव्रत्याला कलंक आहे . गेली ७३ वर्षे स्वामींव्यतिरिक्त माझ्या मनात दुसरा कोणताही विचार नाही . हे पातिव्रत्य आहे . माझे विचार , उच्चार आणि आचार संपूर्णपणे परमेश्वरावर केंद्रित आहेत . ह्या पातिव्रत्यामुळे कलियुगाचे सत्ययुगात रुपांतर होईल . चारही युगांमधील दोष दूर केले जातील व प्रत्येक गोष्ट दोषरहित , परिपूर्ण आणि समग्र बनेल . 
            तथापि स्वामींनी माझे पातिव्रत्य सिद्ध केलेच पाहिजे . त्यांनी पुन्हा येऊन मी कोण आहे हे सांगितले पाहिजे . माझा देह ज्योतीमध्ये परिवर्तित होऊन त्यांच्या देहामध्ये विलीन व्हायला हवा . त्यावेळी ते सिद्ध करतील की मी एका स्त्रीचे नाम आणि रूप नाही . मी परमेश्वराची शक्ती आहे . हे त्यांचे अवतार कार्य आहे . परमेश्वर ना पुरुष आहे ना स्त्री . तो कोटीसूर्यसम तेजस्वरूप आहे . मी त्यांच्या तेजामधून एका स्त्रीचा जन्म घेतला आणि पुन्हा ज्योती बनून त्यांच्यामध्ये विलीन होईन . ह्याचा सर्वांना बोध झाला पाहिजे . तुमच्या डोळ्यावरचा भौतिक चष्मा काढा आणि परमेश्वराकडे परमेश्वर म्हणून पाहा . म्हणजे तुम्हाला तो कोण आहे हे समजेल . जागे व्हा ! स्वामींच्या उपदेशाचे आचरण करा . आता माया पुरे ! तुम्ही कोण आहात , जीवन हे तुम्ही जाणले नाहीत तर तुम्ही परमेश्वराविषयी काय जाणणार ? जर तुम्ही तुमचे खरे स्वरूप जाणले तरच परमेश्वर जाणू शकाल .

व्ही.एस.

जय साई राम 

     

           

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार

       " परमेश्वराचे साम्राज्य तुमच्या प्रतिक्षेत असतांना ऐहिक साम्राज्याची इच्छा कशाला ? ". 

पुष्प सोळावे पुढे सुरु

             ' राधा कृष्ण विश्वगर्भ ' याचा अर्थ काय ? त्या व्यक्तीला त्याचा अर्थ माहित नसताना तो तसे बोलला . यालाच स्वामी भौतिक चष्म्यातून पाहणे असे म्हणतात . या कलियुगातील लोकांना पती पत्नी - गर्भाशय या खेरीज दुसरे काहीही माहित नाही . एकदा येथे दोघे जण आले आणि म्हणाले , " आम्हाला कोणीतरी ' विश्वगर्भ ' म्हणजे काय ?  असे विचारले " 
             विश्वगर्भ म्हणजे काय ? निर्मिती हा परमेश्वराचा वैश्विक गर्भ आहे . इथे परमेश्वराची आद्य निर्मिती माझ्यापासून प्रसवणार आहे . स्वामींनी १९९८ मध्ये प्रपंच ( विश्वगर्भ ) माझ्या उदरात ठेवला . याद्वारे सहा दिव्य बालके जन्मली . हा विश्वगर्भाचा पुरावा आहे . १२ वर्षांनी माझ्या विश्व गर्भाने विश्व ब्रह्म गर्भ कोटमच्या इमारतीचे रूप धारण केले .  तेथे स्वामींच्या आणि माझ्या हृदयाचा संगम झाला . हे सिद्ध करण्यासाठी स्वामींच्या पादुका आणि माझे हात या दोन्हीची गर्भगृहात प्रतिष्ठापना करण्यात आली . हे महाविष्णूंचे चरण आणि महालक्ष्मीचे हात आहेत . 
             विश्व ब्रह्म गर्भ हा उदरात नव्हे अंतकरणातील भावांपासून निर्माण होतो . स्वामींच्या कृपा व करुणा या भावांनी माझे रूप धारण केले . माझ्या तपश्चर्येमुळे नवनिर्मिती होणार आहे . जनमानस ज्ञान दृष्टीने पाहून चिंतन करत नाही तर परमेश्वराकडे केवळ भौतिक काम दृष्टीने पाहतो . स्वामींच्या निकट असणारी व्यक्ति म्हणते , " राधा कृष्ण विश्वगर्भ " हा साई वसंताचा विश्वगर्भ मुक्ती निलयम मध्ये निर्माण झाला आहे . मी स्वामींपासून विभक्त आहे . माझे अश्रू , विलाप व तळमळ यांनी विश्वगर्भ बाहेर आणला . हे अंतरीचे भाव आहेत , म्हणून महालक्ष्मी महाविष्णूच्या वक्षस्थली आहे . स्वामींच्या कारुण्य व कृपा या भावांनी महालक्ष्मीचे रूप धारण केले .
             हे काही पुरुष आणि स्त्री नव्हेत तर हे परमेश्वर आणि त्याचे भाव आहेत . ही आद्य निर्मिती आहे . जी थेट त्याच्या भावांमधून प्रसवते . मनुष्याला याबाबत स्पष्टता देण्यासाठी व त्याचे परमेश्वरा विषयीचे गैरसमज दूर करण्यासाठी  स्वामी येथे अवतरले . युगानुयुगे मानवी मन हे पती , पत्नी आणि मुले यामध्येच गुरफटलेले आहे . त्यामुळे त्याची परमेश्वराबाबतही तिच संकल्पना आहे . परमेश्वर व त्याची पत्नी यांच्या विषयीसुद्धा तो त्याच्या या संकल्पनेनुसार बोलतो . जेव्हा परमेश्वर भूतलावर अवतरतो तेव्हा त्याला पत्नी व मुले असतात परंतु ते केवळ अवतार कार्यासाठी येतात . राम आणि सीतेचे पुत्र लव आणि कुश , कृष्ण रुख्मिणीचा पुत्र प्रद्युम्न हे सर्वजण अवतार कार्यासाठी आले . स्वामींनी सत्य साई स्पीकस्  भाग १ या पुस्तकातील प्रवचनात सांगितले की मानवतेला सहज समजावे म्हणून त्यांनी त्रिदेवांच्या शक्तीला त्यांची पत्नी म्हणून संबोधले .

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात ......

जय साई राम