ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
सुविचार
" तुमच्या नेत्रांना केवळ परमेश्वर दृष्टीस पडला पाहिजे, अन्य कहीही नाही. "
प्रकरण चौदा
वसंतमयम्
कशासाठी ही आस्था ? का हे प्रेम ? ' स्वामींचं प्रेम पुरेसं नाहीय ' असं मला नेहमी का वाटत असतं ? परमेश्वराची अनेकदा अनुभूती घेऊनही मी कधीही तृप्त झाले नाही. माझ्यामध्ये सतत ' मला भगवंत हवा ' ही धगधगती तृष्णा का होती ? त्यावर मी कधी ताबा मिळवू शकेन ? स्वामींना प्राप्त केल्यानांतरही माझ्या डोळ्यातील अश्रू का थांबत नाहीत ? हा काही आजकालचा ध्यास नव्हे. अगदी बालवयापासून मी हा ध्यास घेतला आहे. बालवायत मी लिहिलेली ही कविता पुढे देत आहे.
रसग्रहण कराया तुझ्या मनमोहक रूपाचे
सहस्त्र नेत्र असती इंद्रदेवास
का न लाभले सहस्त्र नेत्र मज ?
असती मात्र दोन नेत्र मज !
तुझे दिव्य रूप पाहण्या, अपुरे हे दोन नेत्र
हे परमेशा, इंद्रासम का न लाभले सहस्त्र नेत्र मज ?
सहस्त्र जिव्हा असती आदिशेषास
असे मात्र एक जिव्हा मज तुझ्या स्तवनास
कृष्णा ! गोविंदा !मुरली !मुकुंदा !
अच्युता ! अमला ! हरि ! प्रभू !
माझ्या जीवा ... हे परमेशा ! हे नसे पुरेसे
गुणगान तुझे कराया,
आदिशेषासम का न दिल्या मज सहस्त्र जिव्हा ?
सहस्त्र कर असती कार्तवीर्य अर्जुनास
सहस्त्र कर देऊनी कृतार्थ कर मज
हे प्रियतम कृष्णा, विनविते मी ...
हे दान सहस्त्र करांचे -
- तुझे पूजन कराया
- पुष्पार्चन कराया
- दिव्य चरणांना मिठी घालाया
का घेतला नरजन्म मी अंधेरी नगरीत ?
- ना मज सहस्त्र नेत्र
- ना मज सहस्त्र जिव्हा
- ना मज सहस्त्र कर
काय करू मी, काय करू ?
उर्वरित प्रकरण पुढील भागात.....
जय साईराम
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा