रविवार, २८ एप्रिल, २०१९

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार

    " आपण केलेले सत्कर्मसुद्धा परमेश्वराच्या साक्षात्कारामध्ये अडथळा बनू शकते." 

प्रकरण सहा 

सतीत्व 

            २००६ मध्ये ' प्रेम साई ' पुस्तकाच्या दुसऱ्या भागामध्ये मी हे लिहिले आहे; तेव्हापासून आज पर्यंत झालेले विस्तृतीकरण आता आपण पाहू या. 
९ मार्च २००९ ध्यान 
वसंता - स्वामी, मला तुमचे चरण दर्शन हवे आहे. ८० वर्षे तुमची नुसती पायपीट चालू आहे. तुम्ही किती त्रास करून घेताय. मला तुमचे पाय चुरायचे आहे. आता पुरे झालं, चला, आपण जाऊ या. 
स्वामी - रडू नकोस. थोड्याच कालावधीत आपण एकत्र असू. 
वसंता - नऊ वर्षांनी आपण हे जग सोडून जाऊ आणि त्यांनतर ५ वर्षांनी आपण पुन्हा जन्म घेऊ. नंतर १६ वर्षांचा विरह. मला हे काही नको, काही नको ! 
स्वामी - तेव्हा विरह नाही. बालपणापासूनच आपण एकत्र असू . तू रात्री झोपल्यानंतर मी माझ्या घरी जाईन. आपण कॉलेजमध्ये असू त्या काळात आपल्याला थोडा विरह सोसावा लागेल. अन्यथा नाही. 
वसंता - हे कसे काय स्वामी ? प्लिज, मला अधिक स्पष्ट करून सांगा ना. 
स्वामी - तुझ्या बालपणी, तू झोपेपर्यंत सर्वजण तुझ्याजवळ असतील. तुला गाढ झोप लागली की मगच आम्ही तेथेन बाहेर पडू. कधी कधी तुझे भाऊ आणि मी तुझ्या घरी झोपू. तर कधी तू माझ्या घरी माझ्या आईजवळ झोपशील. सकाळी माझी आई मला, तुला उठवून खाली घेऊन येण्यास सांगेल. मी येऊन तुला उठवेन आणि हळूच तुझा हात धरून तुला खाली घेऊन येईन. 
ध्यान समाप्ती 


उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम 

गुरुवार, २५ एप्रिल, २०१९

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार

" केवळ सर्वसंगपरित्याग केल्याने मोक्षप्राप्ती होते." 

प्रकरण सहा

सतीत्व 

            १५) मी स्वामींना अनेकदा सांगितले, " तुम्ही मला व्यक्तिशः कधीही काहीही दिले नाहीत. तुम्ही स्वतःच्या हाताने मला एक हेअरपीनसुद्धा देणार नाही का ?" एक दिवस मला अमेरिकेहून एक खडे जडवलेला सुंदर बॉक्स मिळाला सर्वजण म्हणाले, " हा बॉक्स नक्कीच रत्नांनी भरलेला असेल." आम्ही तो उघडला तर काय ! त्यामध्ये खड्यांच्या दोन हेअरपिन्स होत्या. स्वामी म्हणाले, " एखादं लहान मूल जसं आईकडे रडून एखाद्या गोष्टीसाठी हट्ट करते तसं तू माझ्याकडे सेफ्टी पिन्स, हेअरपिन्सचा हट्ट केलास. कोणतीही गोष्ट तू माझ्याकडेच मागतेस. भगवद्गीतेतील खालील श्लोकाचे हे उत्तम उदाहरण आहे. 

अनन्याश्चितयन्तो मां ये जनाः पर्युपासते |
तेषां नित्याभियुक्तानां योगक्षेमं वहाम्यहम् ║

            या श्लोकाच्या भावार्थाला अनुसरून स्वामींनी मला सर्व काही दिले. मला एकदा मोठी सेफ्टी पीन हवी होती, कुठे मिळाली नाही. नंतर प्रभाकरना दुर्गेच्या मूर्तीजवळ एक मोठी सेफ्टी पीन सापडली. ' प्रेम अवतार ' या पुस्तकात मी लिहिले आहे की मी पाच वर्षांची असताना स्वामी मला सेफ्टी पीन देतील. ' सेफ्टी पीन आणि सेफ्टी लाईफ (सुरक्षित जीवन)' या प्रकरणात मी लिहिले आहे सेफ्टी पीनपासून ते माझ्या जीवनाच्या सुरक्षितते पर्यंत प्रत्येक गोष्टीसाठी मी पूर्णपणे स्वामींवर अवलंबून आहे. ह्या जन्मातील तपामुळे पुढील अवतारात स्वामी माझ्यासाठी सर्व काही करतील. माझे जीवन पूर्णपणे स्वामींवर केंद्रित आहे माझे खाणे, पिणे, चालणे, बोलणे केवळ स्वामी आहेत. माझे जीवन असे आहे. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम 





मंगळवार, २३ एप्रिल, २०१९

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

पुष्प सोळावे 
मातीची कळकळ 

              विश्वाचा कारभार कर्मकायद्यानुसार चालतो कोणाचीही ह्या कायद्यापासून सुटका होत नाही. पंचमहाभूते, नवग्रह, देवदेवता ह्यांच्यासाठीही हा कायदा लागू आहे. आपल्या चांगल्या वाईट कर्मांनुसार हे कर्माचे जाळे विणले जाते. ह्यामधून कोणीही सुटू शकत नाही  परंतु जसे तुरुंगातील एखाद्या कैद्याला त्याने केलेल्या गुन्ह्याबद्दल पश्चाताप झाला आणि त्याने राष्ट्रपतींना, भविष्यात चांगल्या वर्तनाची हमी देऊन त्यांच्याकडे दयेचा अर्ज केला तर राष्ट्रपती त्याला माफी देऊ शकतात. 
             त्याचप्रमाणे जेव्हा मी भगवानांकडे करुणा भाकते तेव्हा त्यांच्या कृपावर्षावाने कर्म धुतली जातात अशा तऱ्हेने तुम्ही सर्वजण तुमचा गतकाळ मागे सोडून सत्याला जागृत केले पाहिजे व परमेश्वरप्राप्तीचा निर्धार केला पाहिजे. असे केल्याने तो करुणामयी परमेश्वर सर्व अडथळे दूर करून तुम्हाला मोक्षाचा मार्ग दाखवेल. हा परमप्रभू, देवाधिदेव, विश्वेश्वर, १४ भुवनांचा अधिपती, अत्यंत करुणाभावाने आपल्याला मुक्ती देण्यासाठी येथे अवतरला
            मृत्यूदंड अधिक सोपा व सुलभ आहे कारण वेदनेतून त्वरित मुक्ती मिळते. याउलट, आपण आपल्या जीवनकालात भोगतो  त्या वेदना, व्याधी आणि समस्या म्हणजे जन्मठेपेची सजा. ही सजा पुढच्या जन्मातही चालू राहते म्हणून सर्वांनी या जन्ममृत्युच्या चक्रातून आपली मुक्तता करून घ्यावी अशी माझी इच्छा आहे. तुमच्या सर्व गुन्ह्यांसाठी मी परमेश्वराकडे माफी मागत आहे. तुमचा माफीचा अर्ज मी त्याच्याकडे पाठवतेय व तुम्हाला माफी मिळावी यासाठी प्रार्थना करतेय. तुमच्यासाठी ह्या मातेचे काळीज फाटते आहे व ती परमेश्वराकडे वैश्विक मुक्ती मागते आहे. माझा हृदयनिवासी प्रभु माझा माफीचा अर्ज स्वीकारेल ह्याची मला खात्री आहे. 
             कलियुग अत्यंत टोकाला गेल्यावर सत्ययुग आणणे हे सोपे कार्य नाही ते आणण्यासाठी, मानवाला सदाचाराचा मार्ग दाखवण्यासाठी परमेश्वराला स्वतः यावे लागले. हा विश्व विधाता, जगात जगद् नियंता सामान्य मानवाचा वेश धारण करून पृथ्वीवर वावरत आहे. त्याच्या मानवी रूपाने भ्रमित होऊ नका. हा केवळ बाह्यात्कारी वेश आहे. अशी कोणतीही गोष्ट नाही जी तो करू शकणार नाही. त्याच्या एका करंगळीच्या हालचालीने अखिल विश्वास मुक्ती मिळू शकते. 
             तुम्ही भवसागरात गटांगळ्या खात आहात. त्याच्याशी शरणागत व्हा ! तो तुमची प्रतिक्षा करतोय. मुक्तीसाठी प्रार्थना करा. हा वर प्राप्त केल्यानंतर तुमच्या सर्व समस्या दूर होतील निदान. निदान आता तरी शरणागत व्हा.

संदर्भ - श्री वसंत साईंच्या Bliss ... Bliss ... Bliss भाग -२ ह्या पुस्तकातून 

जय साईराम 





रविवार, २१ एप्रिल, २०१९

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार 

      " स्वतःमध्ये परिवर्तन घडवण्यासाठी केलेल्या निरंतर प्रयत्नांद्वारेच सत्याचा बोध होतो." 

प्रकरण सहा 

सतीत्व 

              दोन्ही सारखेच आहे, त्यामध्ये काहीही फरक नाही. स्वामींकडे जाणे हे माझे एकमेव उद्दिष्ट आहे. स्वामींकडे जाणे सर्वात महत्वाचे आहे. ते कसे ? याची मला पर्वा नाही. हनुमानाने उचलून नेले तरी मला चिंता नाही. मी स्वामींकडे  जाऊन पोहोचले पाहिजे. ' कसं जायचं ? ' हा प्रश्न गौण आहे. मला कार घेऊन जाते की आगगाडी अथवा एखादी व्यक्ती मला उचलून घेऊन जाते, ह्या बाबी माझ्या दृष्टीने शुल्लक आहे. याकडे मी लक्ष देत नाही ; कारण जर मी याकडे लक्ष दिले तर ते मला स्पर्श करेल. माझ्या दृष्टीने मनुष्य, गाडी, आगगाडी सर्व सारखेच आहे. असे असताना हे मला कसे काय स्पर्श करेल ? 
             माझ्या नाडीमध्ये लिहिले आहे की हजारो लोक माझ्या दर्शनासाठी तिष्ठत बसतील मी म्हणते, " माझ्या दर्शनासाठी ताटकळणाऱ्या लोकांना मी विचारेन तुम्ही मला स्वामींच्या दर्शनासाठी घेऊन जाल का ?
            मला फक्त ' स्वामींचे दर्शन महत्वाचे वाटते. मला त्यांचे दर्शन हवे आहे. माझ्यासाठी हजारो लोक तिष्ठत बसोत परंतु त्याचा मला काय उपयोग ? माझ्या दृष्टीने त्याला काय अर्थ आहे ? मला फक्त स्वामी हवेत. म्हणून मला जर हनुमानाने स्वामींकडे घेऊन जाण्यासाठी, खांद्यावर घेऊ का म्हणून विचारले तर मी हो म्हणेन

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम 

गुरुवार, १८ एप्रिल, २०१९

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार

" त्याग ही सत्याची गुरुकिल्ली आहे."

प्रकरण सहा

सतीत्व 

            १४) एकदा कोडाईकॅनालमध्ये असताना स्वामींनी रामायणातील काही प्रसंग सांगितले ते म्हणाले की जेव्हा हनुमानाला सीतामाई सापडली तेव्हा तो म्हणाला, " या माझ्या खांद्यावर बसा. मी तुम्हाला रामाकडे घेऊन जातो. " त्यावर सीतामाई उत्तरली," ह्याने माझे पातिव्रत्य भंग पावेल, मी येणार नाही. " या सत्संगानंतर सगळ्यांनी गमतीने मला विचारले, " जर हनुमानाने तुम्हाला असे विचारले असते तर तुम्ही काय उत्तर दिले असते  ?" मी म्हणाले, " हनुमानाने जरी मला उचलून घेऊन स्वामींकडे नेलं काय किंवा मला गिळंकृत करून स्वामींपुढे उलटी करून बाहेर काढले काय, मला सर्व मान्य  आहे. स्वामींकडे जाणं मुद्याचं आहे. कशाप्रकारे जाऊन पोहोचते याला महत्व नाही." कोणी यावर म्हणेल " हे उचित आहे का ?आधी तर तुम्ही म्हणालात की कोणीही तुम्हाला स्पर्श करता काम नये आणि आता तुम्ही म्हणता की खांद्यावरून नेलं काय किंवा गिळलं काय, तुम्हाला त्याची चिंता नाही. हे कसे काय ? " 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम 

रविवार, १४ एप्रिल, २०१९

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

" देहभाव गळून पडल्यावर सत्याचा साक्षात्कार होतो."

प्रकरण सहा 

सतीत्व 

             १३) सीता आणि राधा यांच्या पातिव्रत्याच्या पलीकडे असणाऱ्या माझ्या पातिव्रत्याविषयी स्वामींनी मला एक प्रकरण लिहायला सांगितले. मला खूप भीती होती. परंतु मी स्वामींची आज्ञा शिरसावंद्य मानली. सीतामाईने लक्ष्मणाला सक्तीने रामास शोधण्यासाठी पाठवले. ती म्हणाली," तू जाण्याचे का टाळतो आहेस ? तुझ्या मनात माझ्याविषयी काही आकर्षण तर नाही ? असे काही कधीही घडणार नाही. तू जर गेला नाहीस तर मी प्राणत्याग करेन. " 
            स्वामींनी मला विचारले, " तू सीतेप्रमाणे बोलशील का ? राधेने कृष्णाला आपल्या चरणांची धूळ दिली तशी तू देशील का ? तुला हे जमेल का ? " 
            माझे नाव इतरांबरोबर जोडलेले मला आवडत नाही. एवढेच नाही तर माझे नाव कृष्ण किंवा प्रेम साईंबरोबर जोडलेलेही मला आवडत नाही. या जन्मात मी फक्त स्वामींची आहे. जगातील सर्वजण माझी मुले व्हावीत. या एकाच उद्देशाने मी जन्म घेतला आहे. मी समस्त सृष्टीची माता आहे. सर्वजण मला ' अम्मा ' म्हणून बोलावतात. स्त्री, पुरुष, तरुण मुलं मुली सगळे मला ' अम्मा ' म्हणतात सर्वांमध्ये हा भाव स्वाभाविकपणे उपजतो. त्याचप्रमाणे  मी राधेसारखे माझ्या चरणांची धूळ देऊ शकत नाही. पतीच्या तुलनेत पत्नी नेहमी दुय्यम स्तरावर असली पाहिजे. मी स्वामींना विचारेल, " तुम्हाला यातील कोणते प्रकरण सर्वात जास्त आवडले ?" त्यांनी लिहिले की सीता आणि राधा. माझे नाव फक्त स्वामींशीच जोडेल जायला हवे म्हणून स्वामींनी ' ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः ' हा मंत्र  दिला. पहिल्यांदाच शिव आणि शक्ती दोघांची नावे एका मंत्रामध्ये जोडली गेली आहेत. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम 

गुरुवार, ११ एप्रिल, २०१९

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार

          " मनाची जडणघडण अशी करायला हवी की त्याला कोणीही अथवा काहीही स्पर्श करणार नाही. "

प्रकरण सहा

सतीत्व 

            ९)  माझे ब्लाऊज शिंप्याने शिवू नये, फक्त स्वामींनी शिवावेत. जर एखाद्या शिंप्याला माझे ब्लाऊज शिवायचे  झाले तर त्याला माझे माप माहीत होईल, मला ते नको आहे. प्रेम अवतारात, माझ्या जन्मापासूनच माझे कपडे प्रेम साईंची आई शिवेल. कोणीही व्यक्ती असा विचार करेल का ? मानवी मनामध्ये असे विचार येतील का ? परमेश्वराशी लग्न करण्याचे कार्य सामान्य व्यक्तीला शक्य आहे का ? या सर्व गोष्टी मी का करते आहे ? जर एखाद्याला परमेश्वराशी लग्न करायचे असेल तर त्याने असे विशुद्ध जीवन जगले पाहिजे. 
            १०) मला कोणीही साडी दिली की मी ती प्रथम स्वामींच्या पादुकांवर ठेवते आणि स्वामींचे आशीर्वाद मिळाल्यानंतरच नेसते. 
            ११) आम्ही वसिष्ठ गुहेमध्ये गेल्यावर आम्हाला एक सद्भक्त म्हणाले, " माझ्या पोटामध्ये सीतामाईचे मंगळसूत्र आहे. स्वामी येतील आणि तुमच्या गळ्यात ते मंगळसूत्र घालतील. मी मोठ्याने रडून स्वामींना म्हणाले, " मी मनुष्याच्या पोटातून आलेले मंगळसूत्र अजिबात घालणार नाही ! " 
            १२) बालपणीही मी इतरांबरोबर मिसळत नसे. माझे लग्न होईपर्यंत माझ्या दोन चुलतभावांव्यतिरिक्त मी अन्य कोणत्याही पुरुषाशी बोलले नाही. मी इतर पुरुष वा स्त्रियांबरोबर बोलत नसे. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम 

रविवार, ७ एप्रिल, २०१९

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

         " सर्व भाव स्पर्श संवेदनेमधून उगम पावतात. स्पर्शसंवेदनेचा पाया शरीर आहे. जन्मामुळे देह प्राप्त होतो. " 

प्रकरण सहा 

सतीत्व 

              ७) माझ्या नाडीमध्ये वसिष्ठ ऋषींनी मला त्यांची मुलगी बहुलादेवी म्हटले आहे. ती काकभुशंडी ऋषींची पत्नी आहे हे ऐकल्यावर मी आक्रोश करत स्वामींनी म्हणाले, " त्यांनी नाडीमध्ये असे का लिहिले आहे ? " त्यावर ते उत्तरले, " तू वसिष्ठ अरुंधतीची मुलगी आहेस. तुझे पातिव्रत्य निर्देशित करण्यासाठी नाडीमध्ये तू त्यांची मुलगी असल्याचे म्हटले आहे. 
              ८) स्वामी म्हणाले, " पुढील अवतारात तू प्रेमसाईची पत्नी प्रेमा होशील." मी म्हणाले, " माझ्या अनेक अटी मान्य असतील तर मी प्रेमा व्हायला तयार आहे. माझ्या वयाच्या ५ व्या वर्षांनंतर कोणीही मला पाहू नये. आमचा जन्म होण्यापूर्वीच आमच्या पालकांनी आमचा विवाह निश्चित केला असेल. त्यामुळे कोणीही माझ्याकडे गैरदृष्टीने पाहणार नाही. पुढे मी म्हणाले, " मला अपत्य नको. जर अपत्य जन्माला आले तर तुम्ही त्याच्या जन्माच्या वेळी माझी काळजी घेतली पाहिजे. मी कोणत्याही डॉक्टरकडे जाणार नाही. " स्वामींनी या सर्वांचे स्पष्टीकरण दिले. ते म्हणाले, " या सर्वांमधून तुझ्या पातिव्रत्याच्या उच्चपातळी दिसून येते. " मी म्हणाले, " मला कोणत्याही मंत्राद्वारे किंवा खिरीच्या प्रसादामधून जन्मलेले मूल नको." पुत्रप्राप्तीसाठी यज्ञ केला जातो. यज्ञदेवता प्रसन्न होऊन खिरीचा प्रसाद देते. ते ऋषींनी उच्चारलेल्या मंत्राचे फळ असते. त्यांनी स्वतःच्या मनामध्ये तयार केलेल्या प्रतिमेनुसार अपत्य जन्मते. " ऋषींच्या मनातील रूपरेषेनुसार जन्मणारे अपत्य मला नको. " प्रेम साई अवतार या पुस्तकामध्ये मी याचा उल्लेख केला आहे. 

उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम    

गुरुवार, ४ एप्रिल, २०१९

ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः 

सुविचार 

            " चांगली फलप्राप्ती होण्यासाठी तुम्ही तुमचे सर्व भाव ईश्वराभिमुख करावेत. यानेच तुम्हाला मुक्ती मिळेल."

प्रकरण सहा 

सतीत्व 

              ६) माझा देह, माझा जीवप्रवाह व माझे रक्त कोणाशीही जोडले जाऊ नये, असे म्हणून मी विलाप करत होते. तेव्हा स्वामींनी माझ्या जन्माचे रहस्य उघड केले, ते म्हणाले, " तुझा जन्म तुझ्या आईवडिलांपासून झालेला नाही. माझ्या देहामधून ज्योत होऊन तू तुझ्या आईच्या गर्भात प्रवेश केलास. अखेरीस तू ज्योतीस्वरूप धारण करून माझ्यात एक होशील." आमच्या कुटुंबातील कोणत्याही व्यक्तीशी माझे रूप मिळते जुळते नव्हते, या गोष्टीचे आमच्या गावातील लोकांना खूप आश्चर्य वाटे. ते म्हणत," हॉस्पिटलमध्ये नक्कीच बाळांची अदलाबदल झाली असणार." या गोष्टीची स्वामींनी मला आठवण करून दिली. याविषयी मी आधीच्या प्रकरणात लिहिले आहे. सर्वसाधारणपणे रक्ताच्या नात्यामुळे मुले, आपले आईवडील, आजीआजोबा यांच्यासारखे दिसतात . माझा जन्म स्वामींमधून झाल्यामुळे माझे अन्य कोणाशीही नाते नाही. माझा जीवप्रवाह, माझ्या देहामधील अणुरेणू, प्रत्येक पेशी, सर्व काही स्वामीच आहेत. माझा देह स्वामींशिवाय कोणाशीही जोडलेला नाही. 



उर्वरित प्रकरण पुढील भागात ..... 

जय साईराम