ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः

सुविचार

        " जेथे मनुष्याची नजर जाते त्यामागे त्याचे मन धावते आणि इच्छांचा जन्म होतो . "

पुष्प २८ पुढे सुरु

             १४ जूनला गंगेविषयी लिखाण देऊन स्वामींनी मला लिहिण्यास सांगितले . १९ जून , माझा वडक्कमपट्टीमध्ये झालेल्या विवाहाचा दिवस . स्वामींनी मला नवीन मंगळसूत्र देऊन आधीचे बदलण्यास सांगितले . विवाहाला बरीच वर्षे झाल्याने मला विवाहाची तारीख लक्षात नव्हती , परंतु स्वामींनी मला आठवण करून दिली . मी गंगेविषयी लिहिल्यानंतरच केदारनाथचा संहार झाला . माझ्या प्रेमरूपी अश्रूगंगेचा आवेग एवढा शक्तिशाली आहे की तो संपूर्ण जगाचा नाश करू शकतो . म्हणून भगवान शिवाने माझ्या अश्रू गंगेला आपल्या मस्तकावर धारण केले . संहार घडण्याअगोदर स्वामींनी मला गंगेविषयी लिहिण्यास सांगून हे सिद्ध केले . इंद्रादिकानी स्वामींकडे प्रार्थना केली की माझ्या अश्रूंनी संपूर्ण जगाचा संहार होण्याची शक्यता आहे . केदारीच्या घटनेद्वारे स्वामींनी हे दर्शवले . मी खोली बदलल्यानंतर माझ्या शिंका थांबत नव्हत्या , नाकातून सतत पाणी वाहत होते . कोणत्याही औषधाने मला आराम पडला नाही . साश्रू नयनांनी मी स्वामींनाच या विषयी विचारले ; स्वामी उत्तरले , " तीन दिवसात सर्व काही ठीक होईल . "
६ जुलै २०१३ प्रातः ध्यान
वसंता : स्वामी मी अशी का आहे ? मला या शिंका असह्य झाल्या. 
स्वामी : जगातील नैसर्गिक आपत्ती तुझ्या ह्या सोसण्याद्वारे थांबतात . तू मोठा भूकंप व ज्वालामुखीचा उद्रेक या सारख्या घटना घडण्यास प्रतिबंध करतेस . त्वचा व वायूतत्वासाठी तुझे चरण अन् मस्तक यातना सहन करत आहेत . जलतत्व-पूर आलेल्या गंगेसाठी तू दातदुखी भोगते आहेस . अंतरिक्षासाठी कानदुखी तर अग्नितत्वासाठी देहाचा व डोळ्यांचा दाह तुला होत आहे . 
वसंता : स्वामी , किती काळ मला असा त्रास होतोय ? हे सोसणे आता मला शक्य नाही . 
स्वामी : थोडा संयम ठेव . सर्वकाही ठीक होईल . 
ध्यान समाप्त . 

उर्वरित वसंतामृत पुढील भागात ......

जय साई राम