ॐ श्री साई वसंतसाईसाय नमः
वसंतसाई अम्मांचा जन्मदिन संदेश
सत्ययुग कसे उदयास येईल!
वसंता : स्वामी, तुम्ही मला हवे आहात, तुम्ही मला हवे आहात.
स्वामी : प्रेम साई अवतारातील आपल्या मुलाप्रमाणे, मला धरून ठेवून तू म्हणतेस, 'तुम्ही मला हवे
आहात, तुम्ही मला हवे आहात.'
वसंता : स्वामी, मला फक्त तुम्ही हवे आहात.
स्वामी : तुझी तळमळ, तुझी आर्तता मला हलवून सोडते आहे. ही आर्तताच सर्वांमध्ये प्रवेश करून त्यांच्यामधील अंतर्यामीला हलवून सोडते आहे. प्रेमाच्या या अखंड माऱ्यामुळे, आत्मनिवासी जागृत होतो. साधू संतांची शक्ती त्यांच्या अंतरंगातच स्थित असल्यामुळे ते स्वतःला उन्नत करतात तथापि तू माझ्यासाठी अश्रू ढाळत असल्याने ती शक्ती बाहेर पडुन सर्वव्यापी परमेश्वरास हलवून सोडते.
वसंता : स्वामी, आपण लवकर भेटण्यासाठी माझ्यावर कृपावृष्टी करा. मला तुम्हाला भेटायचे आहे, लवकरात लवकर भेटायचे आहे! तुम्ही मला कधी बोलावणार?
स्वामी : आपल्या भेटीसाठी तू नेहमी अश्रु ढाळतेस. तू परमेश्वराला प्राप्त केले आहेस, त्याच्याशी एकत्व पावली आहेस तरीही असे म्हणून तू अश्रु ढाळतेस. तुझ्या सहस्रारातून उत्पन्न झालेली शक्ती बाहेर पडून सर्वांमध्ये असणाऱ्या शक्तीस धडक देते. सर्वांमध्ये असणारी ही कुंडलिनी शक्ती जागृत होऊन आज्ञा चक्रातील शिवास जाऊन मिळते. याच कारणासाठी तू आर्ततेने म्हणतेस, 'आपण भेटूया, आपण भेटूया.' जशी तुझी आर्तता आणि विलाप अधिकाधिक वाढत जातो तेव्हा शक्ती सर्वांमध्ये प्रवेश करते.
ध्यान समाप्ती
जन्मापासून ते आता या क्षणापर्यंत स्वामींचा ध्यास, स्वामींची तृष्णा आणि 'मला स्वामी स्वामी हवेत' हा विचार, निरंतर माझ्यासोबत आहे. त्यांचा ध्यास माझ्या रक्तात भिनला आहे आणि म्हणून मी नेहमी म्हणते, 'मला स्वामी हवेत, मला स्वामी हवेत.' ध्यानामध्ये मी स्वामींजवळ बसते, त्यांच्याशी बोलते तरीही माझ्या तृष्णा शमत नाही. श्वासाइतकीच स्वाभाविकपणे ही तृष्णा उत्पन्न होते. म्हणून स्वामींनी मला प्रेम साई अवतारातील दिव्यदृश्य दाखवले ज्यामध्ये त्यांनी म्हटले आमचा पुत्रही माझ्यासारखाच असेल.
माझा अखंड विलाप केवळ स्वामीना नव्हे तर प्रत्येकामध्ये विद्यमान असणाऱ्या आत्मनिवासीलाही हलवून सोडतो. परमेश्वराचे हे अखंड चिंतन प्रत्येकामध्ये प्रवेश करून त्यांच्यातील अंतर्यामीला हलवून सोडते.
सर्वसाधारणपणे आत्मसाक्षात्कारी व्यक्तींची शक्ती त्यांच्यामध्येच राहून ती त्यांना उन्नत पदाला नेते. माझ्या तपोबलाद्वारे मी अंतरंगातील परमेश्वराला पाहिले, त्याच्याशी संभाषण केले आणि ज्ञान प्राप्त केले तरीही माझे समाधान झाले नाही. त्याच्याविषयीची अखंड तळमळ आणि त्याला प्राप्त करण्याची दुर्दम्य इच्छा यामुळे ती शक्ती बाहेर पडून तिने सर्वांमधील अंतर्यामीला हलवले.
माझ्या मधील एका अंतर्यामीशी ऐक्य साधण्याने माझे समाधान झाले नाही म्हणून माझ्या मधील शक्तीने अखिल विश्वामध्ये जाऊन सर्वांमधील अंतर्यामीला जागृत केले. तिने सर्व व्यापी परमेश्वराला जागृत केले.
एखाद्याने साधना केल्यानंतर त्याच्या मधील आत्मनिवासी जागृत होतो आणि साधकाला मुक्ती प्राप्त होते तथापि माझी अवस्था वेगळी आहे. मी त्यावर संतुष्ट नव्हते मी परमेश्वरासाठी अधिकाधिक विलाप केला. या अतृप्त प्रेमाने सर्वव्यापी परमेश्वराला हलवले. त्याने सर्वांमधील ईशतत्त्व जागृत केले
"मला स्वामीना भेटायचे आहे, मला स्वामींना भेटायचे आहे." मी अक्रोश करत होते. पुण्याहून आल्यानंतर माझी तृष्णा अधिकच वाढली.
जर एखाद्यास त्याची इच्छित वस्तू प्राप्त करण्यात अडथळा आणला तर ती इच्छा अधिकच तीव्र होते. जर आपण कोणाला म्हटले, "तेथे जाऊ नकोस." तर तो असा विचार करतो,'मी का बरं तेथे जाऊ नये? मी जाणारच.' हा विचार प्रबळतेने त्याच्या अंतरंगातून उद्भवतो.
दुसरे उदाहरण
वर्तमानपत्राच्या जाहिरातीत म्हटले,' चौकटीमधील मजकूर वाचू नका.' वाचकांचे लक्ष वेधून घेण्यासाठी अशा जाहिराती बनवल्या जातात. यामधून मानवी मनाची वृत्ती दर्शवली जाते. जर एखाद्याला एखादी गोष्ट करू नको असे सांगितले तर तो निश्चितपणे ती करतो.
त्याच प्रमाणे ज्या अडचणींना मी तोंड दिले त्या अडचणीनी🙌 माझी स्वामींच्या दर्शनाची इच्छा अधिकच तीव्र केली. स्वामींनी माझा स्वीकार करावा यासाठी मी ७० वर्षांपासून प्रतीक्षा करत आहे.
आता मी स्वामींना एक अट घातली, " जर तुम्ही स्वतः मला बोलावले नाही तर मी तुमच्या दर्शनाला येणार नाही. जर तुम्ही मला बोलावले नाही तर मी पुट्टपर्ती, वृंदावन वा कोडाईकॅनालला येणार नाही." मी स्वतः माझ्याभोवती ह्या मर्यादा घालून घेतल्या, अशा प्रकारे त्यांना भेटण्याची माझी इच्छा अधिकाधिक वाढत आहे. मी त्यांची प्रार्थना करत होते, आक्रोश करत होते, "तुम्ही मला बोलवा."
मी साधना केली, मला आत्मज्ञान झाले, आणि मोक्षप्राप्ती झाली.
२००२साली वशिष्ठ गुहेमध्ये शुद्ध चैतन्य स्वरूपात माझा स्वामींशी योग झाला तरीही मी नेहमी म्हणत असते, " स्वामी मला तुम्हाला भेटायचे आहे, तुम्हाला भेटायचे आहे." ऋषीमुनींना साधना करून आत्मज्ञान प्राप्त होते आणि त्यानंतर देह त्याग करून परमेश्वरामध्ये विलीन होतात. मी देह त्याग केला नाही. मी स्वामींना भेटण्यासाठी येथे विलाप करत आहे. या आर्त तळमळीतून निर्माण होणारी शक्ती बाह्य जगतात जाऊन सर्वांमधील कुंडलिनी शक्तीला धडक देते. सर्पाप्रमाणे वेटोळे घातलेली ही शक्ती मूलाधारामध्ये सुप्तावस्थेत स्थित असते. ती जागृत झाल्यावर एकेक चक्र भेदून आज्ञा चक्रातील शिवाला भेटते. येथे शिव आणि शक्तीचे मिलन होते. हे मिलन म्हणजे परम आनंदाची अवस्था होय. ही अवस्था मी प्राप्त केली
तथापि माझ्या सहस्रारामधून स्वामींना भेटण्याची तृष्णा उत्पन्न होत आहे , सतत वृद्धिंगत होत आहे. सर्वांमधील कुंडलिनी शक्तीला ती जागृत करते आणि शिव आणि शक्तीचे मिलन होते. या दोन्ही अवस्था, सत्ययुग कसे निर्माण होईल हे दर्शवतात.
"मला स्वामी हवेत, मला स्वामी हवेत" ही तृष्णा बाह्य जगतात जाऊन सर्वांमध्ये वास करणाऱ्या विश्वव्यापी, आत्मनिवासीला हलवते. 'मला स्वामी हवेत, मला स्वामींना भेटायचे आहे ही तृष्णा बाहेर पडून सर्वांमधील कुंडलिनी शक्तीला जागृत करेल. हललेला शिव आणि जागृत झालेली शक्ती यांचे मिलन होते, आज्ञा चक्रात त्यांचे ऐक्य होते.
हे ऐक्य प्रत्येक वस्तूमध्ये आणि प्रत्येकामध्ये घडेल. विश्वव्यापी परमेश्वर आणि विश्वव्यापी शक्ती यांचे मिलन म्हणजेच सत्ययुग होय!
ही व्यक्तिगत जागृती आणि वैश्विक जागृती या दोन्ही गोष्टी एकाच वेळी घडतात.
जेव्हा व्यक्तिगत जागृती होते तेव्हा विश्वाच्या कार्यपद्धतीमध्ये बदल होतो. आतापर्यंत हे कलियुग विश्व आहे. *जागृती नंतर ते सत्ययुगानुसार कार्यरत होईल.*
श्री वसंतसाई अम्मा
संदर्भ - श्री वसंतसाई अम्मांच्या 'शिवसूत्र' (प्रकरण सहा- दिव्य मिलन) या पुस्तकातून हा उतारा घेण्यात आला आहे.
जय साईराम
